Moedeloos en eenzaam

Ds. P.C. van Keulen | Geen reacties | 03-06-2019| 15:57

Ik voel me de laatste tijd erg moedeloos en eenzaam. Er zijn best veel dingen in mijn leven gebeurd die mijn leven op de kop gezet hebben. Op dit moment is het zo zwaar voor me geworden dat de dood de enige oplossing lijkt. Ik durf er niet over te praten met anderen, omdat ik me schaam voor wat er gebeurd is. Een tijdje geleden kon ik mijn vertrouwen nog makkelijk op God stellen, maar het lijkt wel of dat God onbereikbaar is geworden. Ik weet niet hoe ik nu verder moet.

Beste vragensteller,

Door alles wat gebeurd is in jouw leven ben je de laatste tijd erg moedeloos en het leven is nu voor jou zo zwaar geworden dat de dood de enige oplossing lijkt. In moedeloosheid kunnen gedachten aan de dood als uitweg, als een weg uit dit leven, waardoor je geen lichamelijke en/of psychische zorgen meer zult hebben, in jou omgaan. Maar is dat de oplossing? Is dat een oplossing die God van jou zou willen? Ik ken jouw persoonlijke omstandigheden niet, maar in wat je schrijft lees ik dat je op een punt bent gekomen dat je niet meer weet hoe het verder moet.

Ik wil je op een andere, een betere uitweg wijzen naar aanleiding van jouw woorden: “Enige tijd geleden kon ik mijn vertrouwen nog makkelijk op God stellen, maar het lijkt wel of dat God onbereikbaar is geworden.” Deze gedachte kan er zijn als je je zo eenzaam voelt, als je zo moedeloos bent, maar is Hij echt onbereikbaar? Vanuit Zijn Woord is en blijft het antwoord: nooit! Zolang Hij ons het leven hier op aarde geeft is Hij niet onbereikbaar. Zo was het ook voor de discipelen na de hemelvaart van Christus. Hij had tot hen gezegd: “Zie, Ik ben met u al de dagen tot de voleinding van de wereld.” En als iemand met je is dan is hij toch bereikbaar! Zo voor de discipelen, ondanks dat Christus niet lijfelijk meer bij hen aanwezig was, zo gingen zij tot Hem: “Deze bleven allen eensgezind volharden in het bidden en smeken, met de vrouwen en Maria, de moeder van Jezus, met Zijn broers.” En dat deden ze omdat Hij dus bereikbaar was! Daarom, volhardt in het gebed in jouw omstandigheden en met jouw verleden. Hoor David het volk toeroepen in Psalm 62: “Vertrouw op Hem te allen (!) tijd, volk; stort uw hart uit voor Zijn aangezicht. God is ons een toevlucht.”

Is dan alles daarmee opgelost? Nee, niet altijd krijgen wij wat wij wensen, maar Hij wil daarin ook Zijn nabijheid doen ondervinden en moed en kracht geven aan hen, die hopend op Hem wachten. Ik denk hierbij ook aan die oorlog, die gevoerd werd door de nakomelingen van Ruben, van de Gadieten en van de halve stam van Manasse. Van zichzelf konden zij de overwinning niet behalen, hoe zouden zij uit de strijd komen? “Maar zij werden in de strijd tegen hen geholpen (...). Want in de strijd riepen zij tot God en Hij liet Zich door hen verbidden, want zij vertrouwden op Hem” (1 Kron. 5:20). Enige tijd geleden kon je jouw vertrouwen nog op God stellen, maar als je nu deze Woorden hoort, moet je dan niet, ondanks jouw zware strijd, jouw vertrouwen op Hem blijven stellen? Hij wil ook in jouw zware strijd geven wat nodig is.

Ik lees ook dat je alleen die zware last draagt, omdat je er met niemand over durft te praten, want je schaamt je over wat gebeurd is. Zoals ik hierboven al schreef: praat er met God over, maar het lijkt mij ook verstandig om via jouw huisarts hulp te zoeken bij een christelijke zorginstelling, zodat je iemand hebt bij wie jij jouw (levens)verhaal kwijt kunt. Je kunt je over je verleden schamen, maar een hulpverlener, iemand met een luisterend oor, iemand die met jou in jouw diepte wil afsteken, zal echt niet tegen jou zeggen: je moet je schamen over... Dat is ook geen hulp bieden. Hij of zij zal eerder kijken naar wat jij nodig hebt in jouw omstandigheden, zodat het weer verder kan voor jou. Schaam je er ook niet voor om hulp te zoeken, om zo tot een uitweg, een weg uit de moedeloosheid te komen. God geeft ons mensen om ons met hun bekwaamheid bij te staan.

Een hartelijke groet en Gods nabijheid toegewenst,
Ds. P. C. van Keulen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P.C. van Keulen

• Geboortedatum:
  17-06-1956
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Bodegraven
• Status:
  Actief

141 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven