Omgaan met kritiek op niet-inenten

Ds. P. Roos | Geen reacties | 23-04-2019| 14:44

Ik heb een vraag over vaccineren, volgens mij is hier niet eerder over geschreven. Het gaat me namelijk niet om de discussie op zich, wij vaccineren onze kinderen niet uit principieel standpunt. Het gaat me om het verhaal er omheen, hoe ga je om met alle kritiek? Bijvoorbeeld: “Lekker makkelijke keuze als 90 procent zich wel inent, jullie liften mooi mee.” “Je wilt het toch niet op je geweten hebben dat door jou (!) je eigen kind ziek wordt?” “Met jullie keuze zijn jullie een gevaar voor andere baby’s, wat egoïstisch.” En dan natuurlijk het actuele punt van opvangweigering. Wie kan me hier wat in  helpen.

Een goede vraag, omdat we ook moeten oppassen dat we anderen geen feitelijke schade aanbrengen door onze standpunten. De vraagsteller laat de discussie op zich even buiten beschouwing. Dat doe ik ook, want anders zou ik breder op je vraag moeten ingaan.

Ik begrijp het meeliften niet helemaal. Ondanks de 90 procent blijft het zo dat je eigen kind niet is gevaccineerd en dus risico blijft lopen in medisch opzicht. Je hebt geen profijt van andere gevaccineerde kinderen ten gunste van de eigen kinderen, denk ik. Als op enigerlei wijze andere kinderen gevaar lopen vanwege je afzien van vaccinatie, moeten we ons inderdaad afvragen of dat dan verantwoord is voor een christen. Begrijp ik hiermee je vraag goed?

In dat geval moeten we dan ons standpunt afwegen tegen de risico’s voor anderen. Anderen in gevaar brengen gaat ook in tegen christenplicht. Is het niet vaccineren een absoluut onherroepelijk standpunt, dan moeten we Gode meer gehoorzaam zijn dan de mensen. Als het echter geen persoonlijk geloofsstandpunt is (dus als het niet voortvloeit uit een absoluut vertrouwen op de Heere, maar meer vanuit de gedachte dat we dit nu eenmaal niet doen), dan gaat zwaar wegen dat anderen in gevaar gebracht worden. Daar gelaten of werkelijk bewijsbaar is dat andere kinderen risico’s  lopen.
 
Ik geef een denkbeeldig voorbeeld. Iemand kan op een snelweg niet harder rijden dan tachtig, omdat hij persoonlijk van mening is dat God niet wil dat we harder rijden. Dat is ook echt nog niet zo vreemd. Ik vrees dat we op dit terrein veel minder moeite voelen. Door die tachtig brengen we anderzijds anderen ook wel weer in gevaar. In dat geval zou ik mijn snelheid aanpassen aan de doorgaande verkeersstroom. 

Ik moet hier toch even inhoudelijk op de zaak ingaan. Medische bezwaren kunnen meewegen. Deze kunnen mede ons principe-denken beïnvloeden. Dus de vraag speelt dan: Mag ik door vaccinatie mijn kind aan gevaren bloot stellen die er niet zijn? Maar als ik bij een sloot woon, zou ik ten allen tijde een afdoende bescherming aanbrengen voor mijn kinderen. En wat te denken van een veiligheidsgordel? Dit lijken me analoge gevallen. Wie in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd is vanwege een sterk persoonlijk geloofsvertrouwen, die zal ongetwijfeld stremming in zijn gemoed voelen als hij toch laat vaccineren. Maar daar komt het dan wel op aan.

Ik beleefde zelf ooit iets van dien aard: toen ik eindexamen moest doen voor het gymnasium, sliep ik in die tijd heel slecht. Maar de Heere gaf vertrouwen dat Hij aan mij zou denken. Iemand raadde mij een slaaptablet aan. Kon ik dat dan wel doen? Als de Heere persoonlijk geloof geeft, wordt het moeilijk menselijke extra maatregelen aan te brengen. Ik heb dat toen niet gedaan, maar het is een persoonlijke zaak. Later in een ernstig medisch geval, kwam ik voor hetzelfde te staan.

De vraagsteller bedoelt omgevingsfactoren of vragen die met vaccinatie breed samenhangen. Deze zijn afhankelijk van de kracht waarmee we wel of niet vaccineren.
Een andere vraag is (en die is misschien ook bedoeld) of je als ouder je kind aan dit risico mag en kunt blootstellen. Ik kan mij voorstellen dat ook die vraag reëel gesteld kan en moet worden. Ook hier is dan weer doorslaggevend of je standpunt inderdaad waterdicht is en dus ingegeven wordt door een persoonlijk vertrouwen op God. 

Misschien heb ik de vraag niet helemaal in beeld gekregen. Mocht dat zo zijn, dan hoor ik daar graag nader over. Laten we ons afvragen: Vertrouw ik echt op de Heere? Hij is de grote Heelmeester. Ken Hem in al uw wegen en Hij zal uw paden recht maken.

Ds. P. Roos

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P. Roos

• Geboortedatum:
  29-10-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Inactief

38 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven