Jaloezie naar zijn ex

Ds. P.D.J. Buijs | Geen reacties | 14-03-2019| 13:39

Ik heb een vraag over mijn relatie. Inmiddels heb ik al vijf jaar verkering met mijn vriend en we hopen te trouwen. Ik houd heel veel van hem en qua karakter passen we heel goed bij elkaar, we kunnen goed met elkaar praten en hebben respect voor elkaar. Helaas is er wel één groot ding wat ik heel moeilijk vind. Mijn vriend heeft al een eerdere relatie gehad en met dat meisje meerdere keren gemeenschap gehad. Nog voordat we verkering kregen heeft hij mij dit verteld en ik had toen zoiets van: ik ben verliefd op jou en dat kan je toch niet meer veranderen, dus we maken er het beste van. Alleen ben ik tijdens onze relatie steeds meer gaan beseffen hoe erg ik het vind. Zelf hebben we de afspraak geen gemeenschap te hebben en dit is ons tot nu toe gelukt.

Het wordt in mijn hoofd een steeds groter probleem. Ik denk er bijna iedere dag aan dat hij het al gedaan heeft en ik weet niet hoe ik er mee om moet gaan. Ik heb al heel veel aan hem gevraagd over die momenten omdat ik alles wil weten, maar ik zie soms opeens dan een beeld voor me wat me misselijk maakt. Ik ben nooit zijn enige vrouw, ook niet als ik (bij leven en welzijn) 80 jaar ben.

En daarnaast vraag ik me af of we volgens de Bijbel wel met elkaar mogen trouwen, moet hij niet met haar trouwen? Ik houd wel van hem, maar omdat ik het steeds moeilijker vind (omdat ik steeds meer om hem geef) ben ik bang dat ik in ons huwelijk het nog moeilijker krijg. Moet ik mijn relatie verbreken nu het nog kan? Zijn er tips hoe ik moet omgaan met de moeilijke momenten? Ik voel jaloezie naar zijn ex en als ik in mijn hoofd er een voorstelling van maak word ik helemaal misselijk. Ik zou heel graag antwoord krijgen. Het voelt voor mij als een last binnen onze relatie. Maar ik houd wel van hem.

Beste lezeres,
 
Het is een teer punt dat je aanroert. Ik kan me ook goed voorstellen dat dit je intens bezighoudt. Het water van de zee wist immers niet af: er zijn in de vorige relatie van je vriend dingen gebeurd die niet hadden moeten gebeuren. Het kostbare geschenk van de lichamelijke eenwording dat de Heere bedoeld heeft voor man en vrouw binnen het huwelijk, heeft hij al weggegeven en genomen. Dat breekt hem nu op, en jou waarschijnlijk nog meer.

Lichamelijke eenwording is een zo ingrijpend iets (niet alleen lichamelijk, ook psychisch!) dat dat alleen maar kan binnen de veilige omheining van het huwelijk. In Exodus 22:16 lezen we wat er moest gebeuren als een jongen en een meisje tòch gemeenschap hadden gehad voor het huwelijk: dan moesten zij trouwen, tenzij de vader van het meisje weigerde zijn dochter aan die jongen te geven.

Maar nu heb je te maken met een situatie waarin je vriend de relatie met zijn vorige vriendin niet heeft doorgezet (of andersom, dat weet ik natuurlijk niet). Het is te waarderen dat je vriend eerlijk gezegd heeft dat hij gemeenschap met dat andere meisje gehad heeft. Om te beginnen legt dat, zoals uit je eigen woorden blijkt, een hypotheek op jullie relatie nu. Jij bent in verwarring, en hij kan het niet meer ongedaan maken. De vraag is: hoe nu verder?

De oplossing ligt niet in een teruggaan van hem naar zijn vorige meisje, gesteld al dat hij en zij dat zouden willen. Er zal een reden zijn dat de verkering uitging. En als er geen liefde meer is tussen hem en haar, zou een huwelijk tussen hen een regelrechte ramp worden. Dus die kant moeten we maar niet op denken. Wat dan? Moet jij de relatie met hem verbreken? Of hij de relatie met jou? Dat hoeft niet per se.

Er zal iets anders moeten gebeuren: geestelijke verwerking voor Gods aangezicht. Concreet: je vriend zal zijn handelwijze in zijn vorige relatie in het gebed als schuld voor de Heere moeten belijden, als overtreding van Gods goede gebod. Maar langs die weg mag hij dan ook vergeving van de Heere ontvangen. 

Wat helpt de apostel Johannes ons dan op weg! “Als wij zeggen dat wij geen zonde hebben, misleiden wij onszelf en is de waarheid niet in ons. Als wij onze zonden belijden: Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid.” En dat om Jezus’ wil; lees het hele gedeelte van 1 Johannes 1:8-2:2 maar eens.

Vervolgens: hij zal het ook aan jou als schuld moeten belijden. Dus niet alleen maar: vertellen – dat heeft hij al gedaan (en dat is in hem te prijzen). Maar ook echt als schuld tegenover jou belijden, want hij heeft je wel met een enorme last opgezadeld. En jijzelf? Wat zou het iets groots zijn als jij het hem kan vergeven. Dat kun je niet in eigen kracht, daar heb je de hulp van de Heilige Geest zo bij nodig. Maar daar mag je de Heere zeker om vragen.

Belangrijk is ook dat je èn persoonlijk èn samen de innerlijke pijn die jij hierover voelt, bij de Heere brengt. Christus heet niet voor niets “Heiland”, Heelmeester. Hij kan ook deze wonden verbinden. Zo klaart de lucht op tussen jullie en kun je samen aan Gods hand een nieuwe weg gaan. Een weg waarop je ook samen in Zijn kracht bewaard moet en mag worden, om geen gemeenschap te hebben voor het huwelijk, maar dat geschenk voor elkaar te bewaren tot de trouwdag.

En die moeilijke momenten? Ik neem aan, je vraag lezend, dat je bedoelt: de momenten dat je in je hoofd een voorstelling maakt van wat er tussen hem en zijn ex-vriendin gebeurd is. Nu, ik denk dat het een met het ander samenhangt. Als je samen geestelijk tot helderheid komt en tot een nieuw begin -zoals boven aangegeven- kan dat vervelende gevoel ook gaan verdwijnen. En daar mag je ook concreet om bidden: “Heere, neemt U het van mij weg, en leer ons op de basis van Uw vergevende liefde elkaar te zien en vast te houden.”

Er zijn dingen in ons leven die we niet meer over kunnen doen. Ik schreef aan het begin: het water van de zee wist dat niet af. Maar het heerlijke van het Evangelie is: als we ze voor de Heere belijden, pint Hij ons er niet op vast. Dan wast het bloed van Christus onze overtredingen wèl af.

Ten slotte: het kan ook helpen om er samen met een predikant of ouderling nog eens over te praten. Als het goed is, staan ze naast je, omdat ze zichzelf ook kennen als zondaren. Maar het kan soms echt opluchten om deze dingen te delen met een ambtsdrager, die er vervolgens ook met jullie voor bidt.

In elk geval bid ik jullie -op afstand- van harte de bevrijding van schuld toe en de beleving van de diepe vreugde in Christus. Weet dat Hij niets liever doet dan onze schuld wegnemen en ons op een nieuw spoor zetten!
 
Met een hartelijke groet,
Ds. P. D. J. Buijs

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P.D.J. Buijs

• Geboortedatum:
  02-11-1961
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Nunspeet
• Status:
  Actief

203 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven