Schuldbelijdenis bij schoonfamilie

J.P. van den Brink | Geen reacties | 20-12-2018| 10:20

Ongeveer vier jaar geleden zijn mijn vrouw en ik gescheiden. Afgelopen voorjaar zijn we weer hertrouwd en gaan we als gezin weer verder. We hebben schuldbelijdenis afgelegd bij onze kerk (Ger. Gem.) omdat we daar onder censuur stonden. Mijn familie accepteert mijn vrouw. Mijn schoonfamilie wil eerst dat ik bij hen een soort schuldbelijdenis doe. Tot die tijd ben ik niet welkom. Hier heb ik moeite mee. Wat vindt u?

Beste vraagsteller,

Ik snap de moeite die je hiermee hebt. Iemand als onwelkom kwalificeren omdat hij zich misdragen heeft vind ik als regel niet zo’n goed idee. Wij zijn er in reformatorische kring niet in geoefend om de zonde radicaal af te wijzen en tegelijkertijd de zondaar onconditioneel lief te hebben. Dat is echter wel wat Jezus ons heeft geleerd: hij ontving zondaars en at met hen. Maar hun zonde legde hij radicaal bloot: ga heen, zondig niet meer!

Toch is er meer te zeggen. Wij leven als mens in verschillende verbanden. Als wij ons in een of meerdere van die verbanden misdragen moet in elk van die verbanden gewerkt worden aan herstel. Dus het kan zijn dat je meerdere keren ‘schuldbelijdenis’ moet doen.  De verbanden waar ik het over heb zijn van klein naar groot: de persoonlijke relatie (jij en je vrouw), de directe kring daarom heen (jij met je vrouw en je gezin als jullie kinderen hebben) , de grotere kring van de directe familie (beider (schoon)families) en tenslotte de gemeenschap waarin je leeft (dat kan burgerlijk (de buurt, het dorp); op je werk of in je vriendenkring; en/of kerkelijk (de christelijke gemeente) zijn).

Nadat jullie gescheiden waren  en weer wilden hertrouwen hebben jullie ongetwijfeld als echtpaar een aantal zaken goed doorgenomen en ik neem ook aan dat jullie aan elkaar schuld hebben beleden.  Omdat jullie gescheiden waren, is jullie huwelijks probleem ‘op straat’ komen te liggen waardoor jullie onder censuur kwamen. Dat is hersteld met een schuldbelijdenis in de kerk. Dus ik neem aan dat jullie tenminste twee keer schuldbelijdenis hebt afgelegd. Moet daar nog een derde  keer bij?

Het kan zijn -door omstandigheden die alleen in de familiekring bekend zijn- dat er rondom jullie scheiding een vertrouwensbreuk is ontstaan. Dan is het wijs en verstandig om in die kring zekere bewijzen van trouw te tonen om de ontstane vertrouwensbreuk te herstellen. Als er door jullie scheiding spanningen in de onderlinge verhoudingen in de familiekring zijn ontstaan moeten ook hier herstelwerkzaamheden worden verricht. 

Hoe en in welke vorm? Daar kan ik geen advies in geven, dan zou ik eerst meer van de redenen willen weten waarom jouw schoonfamilie moeite heeft om jou in het herstelde huwelijk te aanvaarden.

Ik weet niet of jouw schoonfamilie bij dezelfde kerk of hetzelfde kerkverband hoort als waarin jullie schuldbelijdenis hebben gedaan, maar het kan helpen als ambtsdragers in dit soort familieconflicten een bemiddelende rol spelen. Ambtsdragers kunnen dan op pastorale gronden vragen naar de bezwaren bij je schoonfamilie waarom voor hen een schuldbelijdenis van jullie in je huwelijk (onderling) en in de gemeente (in het openbaar) niet voldoende is. Als het de zaak helpt om ook een vorm van schuldbelijdenis in de familiekring te doen, zou ik willen adviseren om hier hartelijk en overtuigd aan mee te werken. Als echter blijkt dat jouw schoonfamilie op een on-Bijbelse wijze wrok blijft koesteren en jullie schuldbelijdenis in de kerk niet willen aanvaarden, dan is schuldbelijdenis van jouw kant niet op zijn plaats, maar dan zijn zij te vermanen.

Ik hoop dat dit antwoord richting geeft voor jou en je (schoon)familie! Sterkte, wijsheid en geduld in alles!

J. P. van den Brink

Dit artikel is beantwoord door

J.P. van den Brink

• Geboortedatum:
  10-06-1960
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Eindhoven
• Status:
  Inactief

80 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven