Veel om een nieuw hartje vragen

Ds. G.K. Terreehorst | Geen reacties | 23-11-2018| 10:00

Ik zie in mijn omgeving dat er regelmatig tegen kinderen gezegd wordt dat ze veel om een nieuw hartje moeten vragen. Maar ik hoor nooit iemand tegen kinderen zeggen dat ze maar veel in de Bijbel moeten lezen. Ik kreeg zelf ook pas een eigen Bijbel toen ik al twaalf was. Is hier een verklaring voor en moet dit niet anders?

Vraag 2:

We zeggen tegen tegen onze kinderen vaak dat hij of zij een “nieuw hartje” moet krijgen. Is daar geen betere omschrijving voor? Kinderen denken vaak aan hun eigen hart wat klopt.

Beste vragensteller,

Dank voor je vraag over geloofsopvoeding bij kinderen. Dat is een heel mooi, maar ook best moeilijk onderwerp. Hoe breng je het geloof en het leven met de Heere ter sprake? Hoe spreek je over zonden en vergeving? Welk beeld van God geef je mee aan je kinderen? Ons dochtertje is vier jaar en ik ervaar het als een worsteling om het goede mee te geven. Zeker wanneer je bedenkt dat ze vaak op straat -gelukkig nog niet op school- opgroeien in een omgeving zonder God. Er is dan veel wijsheid voor nodig om de juiste woorden te kiezen. Het zal ook voor elke ouder weer anders zijn om daarmee om te gaan.

Persoonlijk kiezen wij er niet voor om te leren dat ze om een nieuw hartje moeten vragen. Ten eerste omdat dit zo letterlijk nergens in de Bijbel staat. Ten tweede omdat het denk ik voor kinderen vaak verwarrend is. Ik kan mijzelf herinneren dat ik er ook niets van begreep en dacht dat je hart vervangen moest worden. Ten derde is het lastig voor kinderen om te begrijpen hoe dit gebed dan verhoord kan worden. Ik kon mij daar vroeger ook geen enkele voorstelling bij maken. Het lijkt dan een onbereikbaar iets en maakt je als kind afwachtend. Een houding van lijdelijkheid is niet Bijbels. Niet voor volwassenen en ook niet voor kinderen. 

De uitdrukking “een nieuw hart” komt overigens uit Ezechiël 36 vers 26 waar we de belofte lezen dat de Heere Zelf onze stenen harten zal wegnemen en vlezen harten zal geven. Zo bezien is het een mooi gebed waar het besef van eigen schuld en onmacht aan de ene kant en de genade van de Heere aan de andere kant in doorklinkt. Goed uitgelegd is het dus zeker een mooi en waardevol gebed.

Persoonlijk proberen wij aan de ene kant met ons dochtertje te praten over dingen die verkeerd zijn en de Heere verdriet doen. Dat ze leert dat ze daar vergeving voor moet vragen. Aan de andere kant mogen we vanuit de Bijbel ook zeggen dat God de zonden wil vergeven als je ze belijdt. Je mag ook wijzen op de zorg van de HEERE: ook als je bang bent of iets eng vindt dan is er de Vader in de hemel die over jou waakt. Je mag alles aan Hem vragen. Probeer te waken voor het godsbeeld van een strenge rechter waar je dingen aan moet vragen die je niet begrijpt en toch nooit krijgt. Probeer ook te waken voor het beeld van God als een vriendje of iemand die de zonden niet zo erg vindt. Zo mag je ook kinderen leren dat ze veel in de Bijbel moeten lezen, of als ze jonger zijn, naar de verhalen uit de Bijbel mogen luisteren. Vertel hen dat ze God daardoor beter kunnen leren kennen. Ik zou zeggen: geef elk kind een Bijbel zodra die (een beetje) kan lezen! 

Ik ervaar het altijd als een zegen dat onze kinderen gedoopt zijn. Ouders nemen een enorme verantwoording op zich, maar krijgen ook een even zo grote zegen mee. De Drie-enige God Zelf wilde Zijn naam verbinden aan de naam van onze kinderen. In Zijn kracht en afhankelijk van Hem probeer je iets mee te geven.

Kand. G. K. Terreehorst

Dit artikel is beantwoord door

Ds. G.K. Terreehorst

• Geboortedatum:
  23-05-1986
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  IJsselstein
• Status:
  Actief

59 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven