Samen belijdenis doen...maar in welke kerk?

J.P. van den Brink | Geen reacties | 12-11-2018| 14:32

Aan iemand van de Ger. Gem. Mijn vriend zit in de Hersteld Hervormde Kerk en ik in de Gereformeerde Gemeenten. Wij moeten een keuze maken waar wij samen belijdenis willen gaan doen en dit is voor mij lastiger dan ik dacht. Ik zit zelf al jaren met vragen die ik voor mijn gevoel niet kwijt kan bij mijn ouders en kerk. Ik heb het idee dat ze mij niet begrijpen, maar ook niet willen begrijpen omdat ze bang zijn dat het hen moeilijk gemaakt wordt.

Tijdens huisbezoek is hierover besproken en werd mij gevraagd of wij samen al een keuze hebben kunnen maken en of mij een verschil opvalt tussen de preken. Ik kan geen verschil merken en vertelde dat ik bekeerd moet worden en dat dat ik ieder kerkverband nodig is. Toen werd mij iets gezegd waar ik erg teleurgesteld van werd. Ze vertelden mij dat er wat gemist werd in de prediking van de HHK en dat is de bevindelijkheid, dat het mijn eigen keuze was, maar dat ik moest uitkijken dat ik mezelf niet ga bedriegen voor de eeuwigheid. Ik ben verdrietig omdat ik voor mezelf al bijna de keuze heb gemaakt om naar de HHK te gaan (in biddend opzien), hier voel ik mij fijn en welkom en ik vind ook de preken ernstig. Mijn vriend wil ook in de HHK blijven omdat hij zich niet kan vinden in de ‘regels’ binnen de Ger. Gem.  en dat er veel op je gelet wordt i.v.m. uiterlijke zaken en kleding. (Dit is ook precies waar ik al jaren tegenaan loopt.)

Mijn ouders zijn het volkomen eens met wat er op huisbezoek is gezegd: de Ger. Gem. is gewoon waarheid en dat moet ik geloven. Met andere woorden, wanneer ik overstap naar de HHK zal ik bedrogen uitkomen. Hier word ik verdrietig van en het is iets waar je over na gaat denken en waardoor ik toch ga twijfelen. Er zijn al veel vragen gesteld over dit onderwerp, maar kunt u mij uitleggen wat nou precies de verschillen zijn tussen beide kerken? Voor mij is het belangrijkste dat er volgens Gods Woord wordt gepreekt, over één driëenig God, twee wegen en drie stukken.

Beste vraagstelster,

Een wezenlijk ander antwoord dan al gegeven is door b.v. ds. Paul over de verschillen tussen de HHK en de GG kan ik niet geven. Recent heb ik zelf een antwoord gegeven aan een domineesdochter uit de GG die verkering kreeg met een HHK jongen die HHK predikant wil worden. De kerkelijke verdeeldheid maakt dat stelletjes zoals jullie voor deze keus gesteld worden, die jullie eigenlijk niet zouden moeten hoeven te maken (zie recent opinieartikel in het RD)

Plaatselijk kan de situatie erg verschillen, en mogelijk is de reactie van de huisbezoekbroeders daar ook op gebaseerd. Ik wil voorzichtig zijn met het reageren hierop, omdat ik niet weet welke redenen de broeders in jouw specifieke situatie hebben gehad om deze uitspraak te doen. Toch (omdat deze uitspraak een eigen leven zou kunnen gaan leiden nu ze hier op Refoweb in je vraag naar voren is gekomen) wil ik wel afstand nemen van de algemene uitspraak dat als je overgaat naar de HHK dat je dan de kans loopt jezelf te bedriegen voor de eeuwigheid. Zoals ds. Paul aangaf, wij voelen ons op basis van Schrift en belijdenis van harte met elkaar verbonden, hoewel er natuurlijk bepaalde accentverschillen en liggingverschillen zijn. Nu kunnen we een hele discussie voeren over in welke kerk er grotere liggingverschillen zijn, maar dat lijkt mij geen vruchtbare resultaten op te leveren. Wel moet je je realiseren dat dit soort uitspraken altijd verband houden met bepaalde gebeurtenissen en dus staan in een context.

Toen de HHK ontstonden toen zij niet meekonden in het ontstaan van de PKN heb ik nog wel eens gedacht: zullen wij nu de tijd beleven dat orthodox gereformeerde christenen elkaar meer gaan opzoeken? Tot mijn teleurstelling legden nogal wat HHK-broeders er de nadruk op dat zij zich wilden profileren als de wettige voortzetting van de aloude Nederlands Hervormde Kerk (NHK), maar feitelijk is de HHK een breuk met de synodebeslissing in de NHK en dus een afscheiding, zoals de kerken die uit de afscheiding van 1834 zijn ontstaan. De NHK was een zogenaamde plurale kerk, met grote onderlinge verschillen en grote leervrijheid en modaliteiten (vrijzinnig, midden orthodox, confessioneel, Gereformeerde Bond). De nieuw ontstane HHK is een veel minder brede kerk dan de NHK was en zo werd de HHK een alternatief voor mensen uit de reeds bestaande afgescheiden kerken.

In de periode na 2004 is er nogal wat grensverkeer tussen de kerken geweest. In plaatselijke gemeenten waar er onenigheid was (met de predikant die er toen stond of binnen de kerkenraad) kozen mensen er voor om over te stappen naar een ander kerkverband (dat gold zowel voor overgangen van de GG naar de HHK als omgekeerd). Dit soort onenigheid en de daarbij voorkomende overgangen gaan altijd gepaard met een zekere ‘pijn’ en mogelijk heeft dat ook in jouw gemeente of in jouw omgeving gespeeld. Niet zelden ontstaat dan op onzuivere gronden het verwijt dat de mensen van de andere groep zich bedriegen voor de eeuwigheid. Ik ben van mening dat de ingrijpende verschillen over de “toe-eigening van het heil” -want daarover gaat deze discussie vaak- bepaald niet onbelangrijk zijn maar er is in mijn ogen heel veel onheiligs en onbijbels in de geloofsgesprekken hierover. Want mensen zoals jij blijven mede hierdoor met onbeantwoorde vragen zitten en dat is de feitelijke vraag die je me hier wil stellen. 

Je vindt het lastiger om van kerk te veranderen dan je gedacht had en door het verwijt ben je aan het twijfelen: Hoe kan ik weten of ik niet bedrogen word voor de eeuwigheid. Je zit in een belangrijke periode van je leven en ik lees dat je er heilig (!) van overtuigd bent dat je bekeerd moet worden en je bent oprecht op zoek naar een Bijbelse prediking (mag ik dat iets klassieker omschrijven als: je bent op zoek naar een Schriftuurlijk-bevindelijke prediking) met de klassieke elementen van één Naam, twee wegen en drie stukken. Lees nog eens na wat ik in een vorig antwoord over de site: abc des geloofs hierover gezegd heb.

Wat moet je nu doen? Waar je tegenaan loopt in de GG is dat gedoe over regeltjes en het op elkaar letten in een negatieve zin (daar ben jij het met je vriend over eens), maar aan de andere kant wil je niet bedrogen worden. Want je moet wel nog een leven met de Heere leren kennen. En dat, vraagstelster, is m.i. het belangrijkste van je vraag. Zoek eerst het Koninkrijk van God -dat kan geen uitstel lijden- en al het andere zal echt op zijn plaats vallen, al het andere krijg je bovendien.

Ga persoonlijk en samen met je vriend deze belangrijke vraag overdenken: waar is het je om te doen in je leven? Heb je enig besef van de ernstige situatie waarin je in je onbekeerde staat verkeert? Ben je al werkelijk zondaar voor God geworden en zoek je je hulp en verwachting alleen bij die enige Naam die onder de hemel gegeven is? Mijn zoon, mijn dochter, geef mij uw hart! Is dat al werkelijkheid geworden in je leven? 

Ds. W. Pieters (HHK) schrijft in zijn catechisatielessen bij de Heidelbergse Catechisus (Uw enige troost):

“Heb alsjeblieft geen rust of vrede, voordat ook jij persoonlijk mag weten door het inwendige onderwijs van Gods Geest, Die Christus verheerlijkt, dat ook jouw zonden voor eeuwig zijn weggedaan. Wie zich inbeeldt, dat het misschien wel goed is of zal komen zonder geloofsverbinding aan Jezus Christus, bedriegt zich zeer, ja: fataal. Dat gun ik jullie niet. Daarom de ernstige vraag: kun er iets van vertellen, hoe jouw zonden zijn vergeven? Heb je in je zondennood leren overgeven aan die schuldovernemende, schulddragende en schulduitdelgende Heere Jezus Christus? Weet: de weg tot schuldvergeving loopt langs de schuldbeleving en de schuldbelijdenis. God vergeeft de zonde en bedekt die (Psalm 32). En wel onder het gestorte bloed van het Offer-Lam Jezus Christus, door Wie God de zonden van Zijn kinderen nimmermeer ziet. Onze gelukzaligheid bestaat dan ook niet in de loutere vergeving der zonden zonder meer, maar in de vergeving der zonden om Christus' wil (Nederlandse Geloofsbelijdenis, artikel 23). Niettemin ervaart Gods volk nog steeds de dagelijkse zonden en klaagt het met Job: Gij doet mij erven de misdaad van mijn jeugd (13:26). De Heere gedenkt de zonden niet meer (Jesaja 43:25). Dit betekent: als God ons de zondeschuld daadwerkelijk heeft kwijtgescholden, handelt Hij met ons niet overeenkomstig onze verdienste en laat Hij Zijn daden of gezindheid jegens ons niet bepalen door onze vervloekte en verdoemelijke zonden, maar handelt Hij met ons overeenkomstig Zijn genade. De vreugde over deze weldaad zal waarlijk de hemel eeuwig doen weergalmen, omdat God zó goed is voor mij, de allerslechtste!”
 
Tot zover ds Pieters. En ik ben ervan overtuigd dat ook jouw ouderlingen van harte achter dit citaat kunnen staan.

Ds. Vreugdenhil (GG) schrijft in zijn boek bij de 12 artikelen (“Het wachtwoord van de kerk”) het volgende in het hoofdstuk over de vergeving der zonden onder het kopje: Aangeklaagd door mijn eigen geweten: “Hebt u ook zo’n beschuldigend geweten? Dat hebt u ook nodig. Daar begint de rechtvaardiging door het geloof mee. Want wie de ontdekking aan zijn eigen zonde en zijn verloren staat nooit heeft doorleefd, die weet ook niet wat de rechtvaardiging door het geloof betekent. Er is geen schuldvergeving zonder schuldontdekking  en schuldbelijdenis.”

Tot zover ds. Vreugdenhil. Nu weet ik niet of een van de broeders plagiaat heeft geplaagd bij de ander of -wat mij waarschijnlijker lijkt- dat zij dezelfde bronnen hebben gebruikt, maar ik zie in deze citaten meer overeenkomsten dan verschillen. En ik bid en hoop dat de namen van de hier geciteerde broeders voor jou en andere lezers van dit antwoord niet met argwaan worden gelezen omdat zij beiden in hun eigen kerk tot een bepaalde vleugel zouden behoren. Het gaat mij niet om hun namen, maar om wat zij hier, m.i. op zuivere en bijbelse gronden, schrijven.

Dus eerst en vooral je eigen hart. Maar dan sta je wel nog steeds voor de kerkkeuze. Daar ga ik geen uitspraak over doen, simpelweg omdat ik dat niet kan. Ik ken je niet en ik ken je omstandigheden niet. Ik heb zorgen over het feit dat je met je vragen kennelijk niet of niet voldoende bij je ouders en/of bij je kerkenraad terecht kunt. Overigens proef ik tussen de regels door een zekere onmacht bij je ouders en de broeders, waarschijnlijk gepaard met de vrees dat ze je bij een overgang naar een andere kerk meer of minder ‘kwijt’ zullen raken en dat willen ze niet. Wellicht is het goed om die vraag eens heel concreet aan je ouders te stellen en ze ervan te verzekeren dat je hoe dan ook van ze houdt en dat je hen ook niet kwijt wil raken.

Maar ook ben ik een beetje bezorgd om te lezen dat dat gedoe over regeltjes een doorslaggevende rol lijkt te spelen. Er is onder ons (overigens niet alleen in de GG, ook in de HHK) een gevaar van een uiterlijke godsdienst, waar de verbreking van het hart, de liefde  en het geloof in wordt gemist. Maar het baseren van je kerkkeuze uit aversie tegen uiterlijke godsdienst heeft het gevaar in zich dat je ‘doorvloeit’. Niet zelden zie je bij dergelijke kerkelijke overgangen dat na de overgang alles wat in de vorige kerk niet kon (levensstijl, televisiebezit, kledingkeuze, zondagsbesteding) opeens wel allemaal kan: het gaat niet om het uiterlijk, de Heere ziet het hart aan, is dan de redenering. Als dat zo zou zijn, durf ik wel te zeggen dat je jezelf bedriegt! In een slordige levenswandel krijg je de Heere niet mee. Naast de rechtvaardigmaking, waarvan ik in de citaten hierboven iets geschreven heb, is de heiligmaking (levensheiliging) niet minder belangrijk!

Ik krijg overigens uit je vraag bepaald niet de indruk dat jij op een oppervlakkige manier hierover denkt en ik word er blij van als ik dat lees! Wellicht is het goed als jullie samen eens over deze dingen met iemand uit zijn kerk (de HHK) en ook met iemand uit jouw kerk (de GG) een pastoraal gesprek aanvraagt. Je kunt degene die je deze vragen voorlegt ook mijn antwoord als voorbereiding voorleggen in de hoop dat je hiermee mogelijk weg kunt blijven van de onvruchtbare verwijten waar je in je vraag over schrijft of tenminste een gegronde onderbouwing daarvan krijgt. Zo zul je samen, biddend voor Gods aangezicht tot een keuze kunnen komen. 

Ik wil het voor nu hierbij laten. Als je aanvullende vragen hebt mag je die ook via de redactie aan mij stellen.

Gode bevolen!

J. P. van den Brink

Dit artikel is beantwoord door

J.P. van den Brink

• Geboortedatum:
  10-06-1960
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Eindhoven
• Status:
  Inactief

80 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven