Zonder Gods niets kunnen

Ds. P. Roos | Geen reacties | 16-10-2018| 12:32

We kunnen niet geloven, dus “bid er maar om of het gegeven wordt...” In hoeverre is het bijbels om dit door te trekken? We kunnen niet bidden als God ons dat niet geeft. We kunnen niet ademen als God ons de adem niet geeft. We kunnen niet eten als God ons de kracht in onze kaakspieren niet geeft. En toch zeggen we niet: “Ademen kan je niet zomaar, dat moet je gegeven worden.” Ademen doen we, ook al is het God die de adem geeft. En toch zeggen we niet:  “Kinderen krijgen is een eenzijdig Godswerk, dus laten we er uitsluitend om bidden.” We zijn zo slim de geslachtsdaad te doen. Is het “we kunnen niet zelf geloven” net zo’n waarheid als “we kunnen niet ademen zonder God”? Is dit een grote list van de duivel; die de waarheid (dat zonder Gods niets kan) verdraait door op die kernpunten het evangelie te overaccentueren? Terwijl we met deze waarheid voor wat betreft ons gewone leven niet zo passief zijn (ademen, etc.)?

Over deze vraag is goed nagedacht; de vraag getuigt van een logische gedachtegang. Over het antwoord moet ik dus ook goed nadenken.

Het voorbeeld van de adem en het eten maakt duidelijk dat we inderdaad niet verlamd moeten raken door de gedachte dat we niet bidden kunnen. We kunnen uit onszelf niet eten en ook niet bidden. Het is verder ook zo dat de Heere het gebed beveelt en aanraadt. Zeker is het waar dat we zonder Hem niets kunnen doen. Maar we zeggen wel eens dat het gebod moet leiden tot het gebed. Er is dus een geschonken recht om in het gebed de Heere alles voor te leggen.

Misschien speelt hier de gedachte mee dat we wel natuurlijke dingen kunnen doen, maar geen geestelijke. Maar Gods leiding gaat evenzeer over natuurlijke zaken. Er valt geen haar van ons hoofd zonder de wil van de Heere. Natuur en genade zijn afhankelijk van dezelfde kracht. 

Deze gedachte heeft aan de andere kant ook consequenties voor de natuurlijke zaken zoals eten en ademen. We zouden zeker meer moeten bedenken dat we dat zonder de Heere ook niet kunnen. Dan zou ook het natuurlijke leven in al zijn facetten meer doortrokken zijn van afhankelijkheidsbeleving. Natuur en genade moeten een eenheid vormen. Er zijn mensen die heel lijdelijk zijn als het over geestelijke zaken gaat, terwijl zij juist soms overactief zijn als het om natuurlijke zaken gaat. Er liggen in deze vraag dus twee lessen, zowel voor het natuurlijke alsook voor het geestelijke.

Ik wil dit verduidelijken met een voorval dat ik eens meemaakte. Ik hield een Bijbelkring en het ging daarbij ook over onze geestelijke onmacht. We kunnen niet geloven, we kunnen ons niet bekeren, we kunnen niet bidden. Toen zei ik zo ongeveer: als jullie morgen moeten opstaan, zeg je ook niet dat God je de kracht moet geven om uit bed te komen. Je staat gewoon op. Maar wat gebeurde? De volgende ochtend kwam het bericht dat twee mensen, die de vorige avond op die kring waren, echt niet uit bed konden komen vanwege kolendampvergiftiging. Daarmee onderstreepte de Heere de waarheid van de vorige avond. Gelukkig kostte het niet hun leven, want ze mochten nog weer herstellen.

Ds. P. Roos

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P. Roos

• Geboortedatum:
  29-10-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Inactief

38 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven