Ogen zo vaak gesloten

Ds. A.A. Egas | Geen reacties | 12-09-2018| 13:57

Aan ds. Egas. Een reactie n.a.v. uw meditatie maandagavond (3-9-18) over 2 Koningen 6:8-23. Na de Heere dank ik u voor de meditatie die u gehouden hebt. Het heeft mij zo diep geraakt. Ik ben er achter gekomen dat mijn ogen zo vaak gesloten zijn. Dat ik mij zo verschrikkelijk veel, teveel laat leiden door angst (helaas). Hoe kan ik van controledwang afkomen zodat ik meer tijd aan de Heere besteden kan?

Ik herkende me zo in die jongen die bij Elisa kwam. Na de meditatie klaagde alles mij aan. Heere, wilt U mij de ogen openen?! Alles is teveel en te persoonlijk om hier te benoemen, maar vooral uw woorden voordat we als laatste gingen zingen hebben mij nog het meest diep geraakt. De Heere doet grote wonderen op het gebed, Psalm 145. Hij troost de harten die schreiend tot Hem vluchten. Dat geeft troost, omdat er van mij niets bij kan, moet en hoeft en het alles uit Hem is. Wat een wonder voor zondaren die alles verknoeid en verzondigd hebben.

Beste vriend(in),

Dank voor je vraag. Het is altijd weer bemoedigend om te horen dat het Woord van de Heere mensen raakt. Het is een groot voorrecht wanneer de Heilige Geest ons laat zien dat we blind zijn. De Farizeeën vroegen verontwaardigd: “Zijn wij dan ook blind.” Het is de gestalte die we lezen in Openbaring 3:17: “Want gij zegt: Ik ben rijk, en verrijkt geworden, en heb geens dings gebrek; en gij weet niet dat gij zijt ellendig en jammerlijk en arm en blind en naakt.” Wat een wonder als we daar achter gekomen zijn: dat ben ik.

Ook die jongen van Elisa zag niet wat de profeet zag: De Heere omringt ons met Zijn zorg en bewaring. Daar waren zijn ogen nog voor gesloten. Wanneer wij dat niet zien, dan worden wij inderdaad steeds omgeven door angst en vrees. Maar ook Gods kinderen moeten dat steeds weer leren. Wanneer Petrus in het geloof, ziende op Zijn Meester, wandelt op de golven, wordt hij toch plotseling door angst bevangen wanneer hij ziet op de wind en de golven. Daar heb je nu precies door oorzaak van angst en vrees: Wanneer wij niet letten op de Heere Jezus, Hem niet in het oog houden, maar letten op de omstandigheden.

Nu zijn er dus twee dingen nodig in ons leven. In de eerste plaats dat we de raad van Christus aannemen: “en zalf uw ogen met ogenzalf, opdat gij zien moogt.” Onze kanttekeningen geven daar zo’n mooie verklaring bij:  dat is, het rechte verstand van Zijn Woord en de kracht van Zijn Geest, waardoor wij gebracht worden tot kennis van onszelf  en van de genade Gods jegens ons (Ps. 19:9; 119:105). Het wonder is dat we die zalf niet hoeven te betalen. Die is nu uit genade te verkrijgen om niet. Ga dan heden tot Hem, zoals Bartimeüs en bidt Hem om de opening van de ogen. Laat het ook tot troost zijn dat er een kerk is, die met Elisa bidt om de opening van de ogen van blinde mensen. Op dat gebed zijn de ogen van die jongen dan ook daadwerkelijk geopend! Dat is het liefste werk van God: Blinden schenken het lieflijk licht (ps. 146).

In de tweede plaats, wanneer door genade onze ogen geopend zijn, dat we steeds het oog op Hem houden. Ook dat is een weg van voortdurend gebed: “Hef Gij mij het oog omhoog en doe mij Uw gunst aanschouwen.” Tot bemoediging mogen we het zingen: “Hun bede heeft Hij nimmer afgewezen.” Het leven der genade is inderdaad een leven in verwondering. Alles uit Hem en niets uit mij. Daarom zie in alles op Hem, in Wiens Woord we lezen: “Weest dan in geen ding bezorgd.”

Met een hartelijke groet en Gode bevolen,
Je ds. A. A. Egas

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A.A. Egas

• Geboortedatum:
  30-05-1957
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Damwoude
• Status:
  Actief

87 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven