Niet prettig in uitgesproken vrouwenkleding

Alie Hoek - van kooten | Geen reacties | 11-09-2018| 12:28

Ik (vrouw) voel mij op z’n zachts gezegd niet prettig in uitgesproken vrouwenkleding. Lichamelijk ben ik een vrouw, toch ben en voel ik mij niet vrouwelijk. Rokken of jurken draag ik niet (graag). Ondanks dat heb ik geen hekel aan mijn vrouwenlichaam en heb ik geen genderidentiteitsproblematiek in de vorm van genderdysforie. In bepaalde kleding voel ik mij niet prettig. Daarom draag ik dames- en herenkleding. Mijn voorkeur voor bepaalde kleding heeft niets te maken met seksualiteit, travestie, ontucht of om aandacht te krijgen van anderen met hetzelfde of van het andere geslacht. Mijn intentie is oprecht. Ik voel mij erg ongelukkig als ik in uitgesproken vrouwenkleding moet rondlopen.

Ook vrouwenluchtjes of vrouwelijke sieraden doen mij vrij weinig. Ik draag bijvoorbeeld liever een bredere, stalen (heren)armband, i.p.v. een smalle (vrouwen)armband. Let wel, nogmaals, ik wil (lichamelijk) geen man zijn. Het heeft vooral te maken met bepaalde voorkeuren die verder gaan dan iets niet mooi vinden. Het gaat niet om onwil, maar om een echt diepere laag, om mijn identiteit.

Verder weet ik dat dit geen periode is. Ik ben de puberteit al lang en breed voorbij en dit is zeker geen vorm van rebellie. Zelf bedenk ik voor mijzelf (als verklaring) een bepaalde schaal van mannelijkheid/vrouwelijkheid. Zo is iemand op nummer 1 heel mannelijk en op nummer 10 erg vrouwelijk. Ik denk dat ik dan ergens in het midden zit op deze schaal. Ik zou een reactie van Alie Hoek erg op prijs stellen.

Beste vraagstelster,

Je geeft aan dat je je het meest prettig voelt in mannenkleding en dat dat niets te maken heeft met genderdysforie of wat dan ook. Het heeft te maken met een diepere laag van je identiteit zo schrijf je. Het hoort bij jouw identiteit dat je je graag kleedt in mannenkleding. En nu wil je hier graag een reactie op. 

Ik denk dat iedere vrouw in meer of mindere mate ook wel wat mannelijke eigenschappen heeft en iedere man op dezelfde manier wat vrouwelijke eigenschappen. En dat kan bij de ene mens wat meer het geval zijn dan bij de andere mens. Zo zijn er mannen die erg zorgzaam zijn en vrouwen die meer stoer zijn om maar wat te noemen. Dat je als vrouw ook mannelijke eigenschappen hebt en andersom is ook mooi want als een vader of moeder door de dood weg komt te vallen, zal de achterblijvende partner zo toch vader en moeder tegelijk kunnen zijn om zo de kinderen toch zowel vaderlijke als moederlijke zorg te kunnen geven hoe moeilijk dat ook in de gegeven situatie is. Het mooiste is natuurlijk als vader en moeder beiden hun kinderen liefdevol kunnen grootbrengen. 

Nu verder met jouw vraag: Het is mij wel eens gebeurd dat ik dacht met een man te maken te hebben en ik die persoon ook als zodanig aansprak en dat al snel bleek dat het toch een vrouw was. Ik vind dat dan erg gênant. Je bent dan meteen bang dat je die ander beledigd hebt en je vraagt je zelf af of je toch niet beter had moeten opletten. Het duurt dan best wel even voordat je weer onbevangen verder kunt gaan met het gesprek. Je kunt als vrouw met het dragen van mannenkleding anderen echt in verlegenheid brengen. Het feit dat je dat ook in de openbaarheid wilt doen, zegt toch dat je daarmee naar anderen toe iets wilt uitstralen of zo. Eerlijk gezegd denk ik dat het belangrijk is dat anderen in één oogopslag zien of ze met een man dan wel met een vrouw van doen hebben. En binnen de categorie vrouwenkleding kun je best wel variëren. Daarbinnen heb je toch echt uitgesproken vrouwenkleding en wat meer neutralere kleding, maar wel zodanig vrouwelijk dat je meteen kunt zien dat je met een vrouw te maken hebt. 

In de Bijbel staat in Deuteronomium 22 vers 5: “De kleren van een man mogen niet door een vrouw gedragen worden, en een man mag geen vrouwenkleding aantrekken want ieder die dat doet, is voor de Heere, uw God een gruwel.” In deze tekst gaat het niet om het al dan niet dragen van een lange of korte broek door een vrouw. In Bijbelse tijden droeg iedereen immers -zowel mannen als vrouwen- een lange jurk. Maar het was wel belangrijk dat je in één oogopslag kon zien door de rest van de aankleding dat je met een vrouw dan wel met een man te maken had. En in het dragen van een lange of korte broek kun je zeker met de rest van de kleding er heel vrouwelijk uitzien. 

Het is niet alleen de genoemde tekst uit Deuteronomium die er over gaat maar uit de gehele Bijbel komt naar voren dat er een duidelijk onderscheid is in kledingpresentatie van een man of een vrouw zodat buitenstaanders niet in verwarring worden gebracht over met welk geslacht men van doen heeft. 
  
Het zou in het maatschappelijk verkeer echt lastig zijn als je er steeds pas na enige tijd achter komt of je met een man dan wel met een vrouw te maken hebt. Zo wil de Heere God dat niet. Vandaar ook dat deze tekst in de Bijbel staat. Voor jou zal dat dan best moeilijk zijn omdat je iets niet kunt doen wat je graag zou willen. Maar andere mensen hebben weer met andere zwakheden of hoe je het noemen wilt, te maken. En dat is dan de dagelijks strijd die je te voeren hebt. 

Hartelijke groet, 
Alie Hoek-van Kooten

Dit artikel is beantwoord door

Alie Hoek - van kooten

• Geboortedatum:
  27-08-1949
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

941 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven