Een gereformeerd meisje met een cokeverslaafde

M. F. (Irma) Roobol-van der Sluijs | Geen reacties | 13-08-2018| 11:40

Vraag

Ik ben een jonge moeder van twee kinderen en getrouwd met een man die kampt met een drugsverslaving, seksverslaving en onlangs een buitenechtelijke relatie heeft gehad en daarmee mij en de kids heeft bedrogen. Buiten dat ik heel erg gekwetst ben, erg veel pijn heb (gehad), mijn vertrouwen in het onbevangen zijn totaal verdwenen is en ik een tijdje even puur in een ‘overlevingsstand’ sta, steek ik mijn hand in eigen boezem als het gaat om de keuzes die ik heb gemaakt en waar ik de consequenties voor dien te dragen.

Ik ervaar heel duidelijk: wat je zaait is wat je oogst. Zo werkt de Heere Jezus vanuit genade, maar de satan werkt zo vanuit veroordeling, aanklacht en afgunst, en dit heb ik ook echt ervaren. Ik ben namelijk een relatie met hem begonnen terwijl hij geen christen is en hij nog in een relatie zat toen wij wat kregen (uiteraard had ik het uitgemaakt toen ik hiervan wist). Uiteindelijk na alle beloftes van zijn kant heb ik voor hem gekozen. Ik ben gaan samenwonen met hem en raakte zwanger van ons eerste kind. Hij heeft na interventie in een afkickkliniek gezeten en ik moet zeggen dat zijn gebruik met verdovende middelen enorm is afgenomen.

Zoals u kunt lezen is er geen basis van vertrouwen, liefde, reinheid, oprechtheid en/of eerlijkheid. Nu ben ik er een paar maanden geleden achter gekomen dat hij een affaire had met zijn collega. Op het moment van de ontdekking sprong ik een gat in de lucht omdat ik toen zeker wist dat ik niet ‘gek’ was. Het vermoeden bestond namelijk al een tijdje bij mij. We zijn toen beiden tot de conclusie gekomen om uit elkaar te gaan. Maar ergens gebeurde er iets bij mij dat erop leek alsof ik hem kon vergeven, mijn eigen fouten heel erg inzag en vervolgens bedacht dat wij een gezin zijn die we niet zomaar op mogen geven...

We zijn in relatietherapie gegaan (niet de eerste keer trouwens) en hadden gesprekken. Zijn drugsgebruik nam in die tijd weer enorm toe en daardoor werd ik wéér enorm teleurgesteld door alle leugens en bedrog wat er altijd bij komt kijken. Of het nou vreemdgaan is of het gebruik van drugs, in beide gevallen trek ik aan het kortste eind. Wat nog niet eens het ergste is, maar alle leugens en bedrog eromheen zorgde ervoor dat ik een muur optrok en daardoor raakte ik een soort van verbitterd... nu nog steeds trouwens. Deze verbittering heeft ervoor gezorgd dat ik de strijd heb opgegeven en ik wil scheiden van hem. Ondanks dat mijn hart doormidden scheurt als ik denk aan de twee kleintjes, is dit wel het beste voor mijn gevoel.

Bijbels gezien mag je je man verlaten wanneer hij ontrouw is geweest. Al was dit niet zo, dan had ik nog honderd redenen waarom wij niet goed voor elkaar zijn. We halen het slechtste in elkaar naar boven. Naast dat hij ongelooflijk lief is, behulpzaam, een fantastische vader en een gangmaker is, is hij ook: onbetrouwbaar, onverantwoordelijk, onveilig, onzeker, minderwaardig (extreem), verslaafd aan drugs, porno en aan mij; heeft al twee keer in een relatie vrouwen bedrogen (waarvan ik weet). Hij leunt enorm op mij en haalt zijn identiteit bij mij vandaan. Hij is verder ongelovig, psychisch in de knoop en zeer gesloten.

Ik heb het alle jaren vol kunnen houden met hem doordat ik voor hem kon zorgen, want ik moest hem redden en naar de Heere Jezus leiden... Helaas is het mij niet gelukt. Voor dat laatste is hij juist allergisch geworden, zo lijkt het. Ik wil scheiden van hem omdat ik doodongelukkig ben, angstig voor hem ben en ik echt rust ervaar wanneer hij niet bij mij in de buurt is. Het lijkt erop of ik ‘m ga haten. Tegelijk realiseer ik mij dat door mijn fouten en verkeerde keuzes dit de vruchten zijn. Maar door die enorm schaamte en wanhoop weet ik niet of ik ‘mag’ scheiden. Ik heb zo’n last van mijn fouten en de schande die ik over mij heb afgeroepen, want ondanks alle waarschuwingen zette ik door. Onze relatietherapeut zei dat ik voor hem heb gekozen omdat hij juist het tegenovergestelde was van datgene wat er van mij ‘verwacht’ werd; een gereformeerd meisje met een cokeverslaafde. Ik wil ergens alles doorzetten en aan de andere kant wil ik zo graag de bevestiging dat ik door moet zetten...

Een jaar lang geen advertenties zien op Refoweb?

Antwoord

Wanhoop en een schreeuw om hulp lees ik in uw vraag. Ontluisterd door de vele moeilijkheden in uw leven. Teleurgesteld, keer op keer gekwetst. Gevochten tegen de klippen op, maar zonder resultaat. Een moeder die vecht voor haar kinderen. Vecht om overeind te blijven. En alles lijkt u tegen. Een bitter en door en door verdrietig verhaal.

Daarbovenuit hoor ik hoe scherp u zichzelf veroordeelt. “Het is mijn eigen schuld , ik heb de verkeerde keuzes gemaakt en daar moet ik nu voor boeten...” Daarmee heeft u meer te dragen, dan God u te dragen geeft. Want God werkt niet zo! Hij zegt niet: “Eigen schuld, dikke bult!” Als God met ons zou doen naar onze zonden, zouden we er met zijn allen niet meer zijn. God wijst u niet op uw verkeerde keuzes. Hij zegt wel: “Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijn en IK ZAL u rust geven!” Daar klinkt geen veroordeling in, maar een belofte! En als mensen u veroordelen: “Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen...”, zegt de Heere Jezus.

Dus laat die zelfveroordeling geen reden zijn de strijd op te geven! De keuzes die uw man gemaakt heeft zijn voor zijn eigen verantwoording. Hij zal ook zelf de keuze moeten maken om hulp voor zichzelf te zoeken, want hij is ziek! En dat is geen excuus, maar wel een feit wat hij onder ogen moet zien. Hij moet hulp krijgen in zijn verslavingen. Dan alleen krijgt uw gezin een tweede kans. Anders zal steeds hetzelfde repertoire zich herhalen. En dat maakt u, én uw kinderen én uw man, uiteindelijk kapot. Maar als er genezing plaatsvindt, komt er ook plaats voor vergeving! Dan komt er heling in uw kapotte gezinsleven. En dat is wat de Heere wil geven. Genezing en heling is bij Hem te vinden!

Het lijkt me voor u heel raadzaam om ook vooral pastorale hulp te zoeken voordat u ingrijpende beslissingen neemt. En leg bovenal de brokstukken van uw leven in de handen van onze Grote Heelmeester!

Heel veel sterkte en wijsheid van Hem, Die niet verwijt, maar u liefheeft!

Irma Roobol