Oneens met klasgenoot over het geloof

G. Slurink | Geen reacties | 03-08-2018| 15:38

Ik zit met veel vragen en kan er zelf niet uit komen. Ik discussieer veel met iemand uit mijn klas, maar we zijn het niet eens over het geloof. Hij zegt dat als je gelooft, je bekeerd bent en dus de hele kerk bekeerd is. Maar ik heb het anders geleerd en ook voel ik me niet bekeerd.

Ook heb ik een vraag over popmuziek. Ik heb al gelezen dat popmuziek slecht is, maar er zijn christelijke Youtubers die popmuziek maken of draaien en die zeggen dat ze bekeerd zijn. Hoe zit dat?

Beste vraagsteller,

Je klasgenoot en jij hebben vermoedelijk nogal verschillende ideeën over wat het betekent bekeerd te zijn en wat geloof nu precies inhoudt. En misschien weten jullie het beide eigenlijk ook niet zo goed. Ik heb ook gezeten met die vraag: wat is geloof nu eigenlijk precies? Ik denk dat we het beste kunnen kijken in de Bijbel want daar vind je heel veel voorbeelden van geloof en ook van ongeloof en van bekering. Ik wil proberen daar een eerste aanzet toe te geven.

Ik kan me vergissen, maar omdat je het hebt over “bekeerd zijn” in plaats van “bekeren” heb ik het vermoeden dat je bij bekeerd zijn denkt aan een bepaalde toestand in jezelf die je overkomt. Bijvoorbeeld dat net zoals iemand gezond of ziek kan zijn, iemand bekeerd of onbekeerd kan zijn. Het is belangrijk om te begrijpen dat als het in de Bijbel gaat over bekeren, het dan gaat om een verandering in je houding tot God. Bekering is tot God. Bekering is niet een verandering in jezelf (alhoewel dat er wel vaak mee gepaard gaat), maar bekering is in de eerste plaats een verandering in je luisteren naar God.

Het begrip “bekeerd zijn” komt in de hele Bijbel maar vier keer voor en staat in all deze gevallen in een bepaalde context wat te ver voert om nu op in te gaan. De oproep “bekeert u” en het begrip “zich bekeren” komt echter tientallen keren voor in de Bijbel (33 keer in het Nieuwe Testament en meer dan 100 keer in het Oude Testament) . In het Oude Testament staat dan in het Hebreeuws een woord dat vaak ‘terugkeren’ betekent. Daar klinkt dan de oproep aan het volk Israël om terug te keren tot hun God.

In het Nieuwe Testament staat er een woord in het Grieks waarbij het gaat om een verandering van denken die gepaard gaat met wroeging, oftewel een schuldbewust geweten. In de Engelse Bijbel staat dan vaak “repentence”, wat staat voor berouw, spijt en schuld belijden. Bekeren is dan ook een omkeren of terugkeren tot God, dat gepaard gaat met berouw en het erkennen van schuld en een verandering van je manier van denken met betrekking tot God. Voor je bekering leef je vooral voor jezelf en trek je je niet zoveel aan, of misschien wel helemaal niets, van wat God heeft gezegd. Bij bekering erken je dat je verkeerd hebt gedaan, belijd je je schuld en heb je er oprecht berouw over. Een oprechte bekering zal ook samen gaan met een oprechte wens om Hem van harte gehoorzaam te willen worden.

Een goed voorbeeld van bekering in de Bijbel vinden we in de gelijkenis van de verloren zoon in Lukas 15. Deze zoon besloot bij zijn vader weg te gaan. Er staat dat hij een losbandig leven leidde. Wat dat precies inhield wordt niet gezegd, maar het was in ieder geval een leven waarin zijn vader geen plaats had. Maar als dan het geld op is en er gebrek komt, komt hij tot inkeer. Hij ziet in hoe dwaas hij heeft gedaan. Hij ziet ook in hoe onrechtvaardig hij met zijn vader is omgegaan. Hij krijgt berouw, niet alleen omdat hij nu gebrek heeft, maar ook vanwege het kwaad dat hij zijn vader heeft aangedaan. Maar hij weet ook dat zijn vader genadig is. En hij zegt dan bij zichzelf: “Ik zal terugkeren naar mijn vader en tegen hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen de Hemel en tegen u. Ik ben het niet meer waard om nog uw zoon te zijn, maar mag ik een van uw knechten zijn? Hier zie je berouw en het erkennen van schuld. Hij onderwerpt zich aan zijn vader. Hij erkent dat hij nergens recht op heeft. Maar hij heeft nog wel geloof in zijn vader. Hij gelooft dat zijn vader genadig is en dat hij ondanks alles misschien nog wel terug mag komen bij zijn vader als een zijn knechten.

En dan toont de Heere Jezus in deze gelijkenis het vaderhart van God. Want vlak voor deze gelijkenis heeft Jezus twee andere gelijkenissen verteld, die van het verloren schaap en die van de verloren penning. En bij beide had Jezus gezegd: “Zo is er blijdschap in de hemel over één zondaar die zich bekeert.”  En nu illustreert de Heere Jezus deze blijdschap in de vader in de gelijkenis. Als de zoon nog ver verwijderd is, ziet de vader hem al aankomen en is hij met ontferming bewogen. Hij snelt de zoon tegemoet, valt hem om de hals en kust hem. En hij zegt dan: “Haal het beste gewaad tevoorschijn en trek het hem aan en geef hem een ring aan zijn hand en sandalen aan zijn voeten. En laten we een groot feest vieren. Want mijn zoon was dood en is weer levend geworden. Hij was verloren en is gevonden.” Zo verblijdt God zich over elke zondaar die zich bekeert tot Hem, want Hij zegt “Ik heb geen vreugde in de dood van de goddeloze, maar daarin dat de goddeloze zich bekeert van zijn weg en leeft!” (Ezech. 33:11).

En wat is dan geloof? En kan je geloven zonder je te bekeren? Als je iemand vraagt wat geloof is dan heb je grote kans dat je als antwoord krijgt: “denken dat iets zo is.” Vaak denken mensen daarbij dan dat je bepaalde zaken voor waar houdt, bijvoorbeeld zaken die horen bij een bepaald geloof. Het is belangrijk te zien dat het bijbelse geloof meer is dan dat. Het klopt dat mensen met een bijbels geloof bepaalde zaken voor waar houden. Maar dat is niet omdat ze zelf denken dat het zo is maar omdat God het heeft gezegd en ze Hem vertrouwen. Want God is waarheid. Bij geloof en bekering staat altijd God centraal, als Persoon, niet alleen omdat Hij er is maar vooral ook om Wie Hij is. Geloof is in God. Dat wil zeggen dat je er op vertrouwt dat wat Hij gezegd heeft absoluut waar is en betrouwbaar is. Maar een waar geloof gaat nog een stap verder. Want je kan best geloven dat iemand de waarheid spreekt, maar dat ondertussen gewoon naast je neerleggen. Maar een ware gelovige wil ook naar Hem luisteren en doen wat Hij zegt.

Als we kijken naar het geloof van ware gelovigen in de Bijbel dan zien we dat bij hen het kennen, vertrouwen en liefhebben van God centraal staat. Bijvoorbeeld in de psalmen kun je lezen hoe David spreekt over God als mijn Rots, mijn Toevlucht, mijn Verlossing, enzovoort. David kent en vertrouwt op God. Of bij Abraham zie je hoe zijn geloof samen gaat met gehoorzaamheid en vertrouwen. En bijvoorbeeld in Hebreeën 11 kun je lezen van allerlei gelovigen. Ook hier zie je steeds weer hoe hun geloof samen gaat met gehoorzaamheid aan God en vertrouwen op Hem. En je ziet hoe ze kracht haalden om te volharden in beproevingen uit wat God heeft beloofd voor de toekomst. Zij vertrouwden er op dat God zal doen wat Hij beloofd heeft. Daarom waren ze Hem gehoorzaam boven alles, wat het hun ook koste, tot hun leven toe. En ditzelfde vindt je steeds weer terug in de Bijbel als het over geloof gaat.

Geloof is in de Bijbel een vertrouwensrelatie met God die wij kunnen krijgen door de Heere Jezus. Hij is mijn Vader, door de Heere Jezus. En Hem lief te hebben betekent dat Hij belangrijk en waardevol voor je is, het allerbelangrijkste en het meest waardevolle, waardoor Hij ook centraal komt te staan in je leven, en je aan Hem gehoorzaam wilt leren worden in alle dingen van je leven en Hem steeds meer wilt leren te vertrouwen en bij Hem wilt leven tot in eeuwigheid.

Zo zien we dat het bij bekering gaat het om het erkennen van schuld, berouw en een omkeren naar God. En bij geloof gaat om het kennen, vertrouwen, gehoorzamen en liefhebben van God en het geloof dat Zijn woorden, Zijn waarschuwingen en Zijn beloften waarheid zijn en ook voor jou gelden. En niet alleen dat je gelooft in de waarheid ervan, maar ook dat je er in de praktijk naar gaat leven en het op allerlei mogelijke manieren gevolgen krijgt in de manier waarop je leeft en de keuzes die je maakt. Deze twee gaan samen. Een waar geloof zal altijd samen gaan met bekering.

Je zegt dat je je niet bekeerd voelt. Nu weet ik niet wat je denkt te moeten voelen, maar ik voel me vaak ook niet bekeerd. Ik ben nog steeds een ellendeling die telkens weer dingen verkeerd doet en onderhevig is aan zijn nukken. Maar wat ik wel weet is dat ik eerst verloren was, en mijn eigen weg ging en blind was voor wie de Heere Jezus is. En dat ik op een bepaald moment mijn zonde, schuld en verlorenheid zag, alhoewel in het begin nog maar een klein beetje. Maar ik besefte dat ik verloren was zonder de Heere Jezus want mijn zonde en schuld stond tussen God en mij in. Maar ik had ook gehoord en gelezen dat God genadig is en een ontfermende Vader zoals in gelijkenis van de verloren zoon. En dat de Heere Jezus was gekomen om ook mijn schuld te dragen. Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. Toen ben ik op mijn knieën neergevallen voor de Heere Jezus in gebed en zei: “Heere ik wil niet langer mijn eigen weg gaan, want dat is een totaal verkeerde weg die tegen U ingaat. Ik wil leren U te vertrouwen en naar U luisteren. Neemt U mijn zonde en mijn schuld. Dank U dat U mijn zonden weggedragen hebt aan het kruis op Golgotha!”

Ken je daar iets van? Geloof begint klein. Maar ook het kleinste geloof is geloof. Ook het kleinste vertrouwen is vertrouwen. Ook de zwakste bekering is bekering. Het is een zaak van je hart, van wat je wilt en naar verlangt. God werkt dat in ons op een manier die we niet kunnen bevatten en Hij spreekt tot ons door Zijn woord en door degenen die Zijn woord verkondigen. Maar de Bijbel zegt ook dat we dat we ons daar tegen kunnen verzetten en waarschuwt ons dat niet te doen. Welke kant wil je op? Wil je je eigen weg gaan en zelf bepalen? Of wil je leren vertrouwen op de Heere Jezus, vertrouwen op God en leren naar Hem te luisteren en te doen wat Hij zegt en groeien in kennis en Hem lief te hebben? Niet om daar iets mee te verdienen of te betalen, want de Heere Jezus heeft alles al betaald. Ook niet om straf te ontlopen want de Heere Jezus heeft de straf al gedragen. Maar omdat je er op vertrouwt dat Hij het beste met je voorheeft en Hij het beste weet wat goed voor je is. Omdat je Hem gelooft.

Over die christelijke Youtubers die popmuziek maken of draaien en die zeggen dat ze bekeerd zijn kan ik niet zoveel zeggen. Ieder van hen zal daar zijn eigen achtergrond voor hebben. Je zou moeten weten wat zo iemand precies verstaat onder geloof, onder bekering en onder christen zijn. Misschien is dat wel heel wat anders dan de bekering en het geloof zoals ik die zojuist beschreven heb. Maar het gaat er ook niet om wat te zeggen over anderen, alhoewel je daar soms niet onderuit kan. Belangrijker is om zelf te leren op een oprechte manier tegenover God je keuzes te maken: doe ik met hen mee of maak ik andere keuzes? En als je je bekeerd hebt tot God, je geloof heb gesteld op de Heere Jezus en Hem van harte gehoorzaam wil zijn, Hem steeds beter wilt leren kennen en vertrouwen en je Hem steeds meer liefhebt en Hij steeds belangrijker voor je wordt, dan ga je ook keuzes maken die daar mee in overeenstemming zijn. En het zou dan vreemd zijn plezier te willen beleven aan dingen die tegen Hem ingaan, met Hem spotten of Hem niet serieus nemen.

Ik hoop dat dit een paar van je vragen beantwoord.

Een hartelijke groet,
Gerard Slurink

P.S. Ik besef dat sommige lezers zijn grootgebracht met het idee dat je jezelf niet bekeren kan. Misschien storen sommigen zich er aan dat ik spreek over “je bekeren.” Ik ben me er van bewust dat mijn bekering genade is, net zoals al het andere dat ik geschonken heb gekregen. Ik was blind en dat ik mijn verlorenheid kon zien en de boodschap van het evangelie begrijpen kon is genade. Toch kan ik niet anders dan de woorden van de Bijbel, van God zelf, van de Heere Jezus, blijven naspreken, die keer op keer zegt “bekeert U en geloof”. Ik kan en wil daar niets van af doen. Bekering is geen verdienste, geen eigen bijdrage. Bekering is overgave. Bekering is je over te geven aan Gods genade en Hem te geloven. Je niet bekeren is Gods genade te weerstaan en Hem ongehoorzaam te zijn. We hebben niet de optie niets te doen, want wie het ene niet doet doet het andere. Zie ook Hebr. 3:7 t/m 4:16.

Dit artikel is beantwoord door

G. Slurink

• Geboortedatum:
  12-02-1963
• Kerkelijke gezindte:
  Reformatorisch
• Woon/standplaats:
  Lahti, Finland
• Status:
  Actief

165 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven