Pornografie en dwangstoornis

W.E. (Wilbert) Weerd | 3 reacties | 06-07-2018| 15:52

Ik heb een lastige vraag. Eigenlijk zit ik met meerdere problemen, die misschien te complex zijn om via een online platform te benoemen. Toch wil een poging wagen en ik hoop u ook. Allereerst begin ik met een serieus probleem. Vanaf groep zeven begon ik met porno kijken etc. Niet beseffend wat voor consequenties dat allemaal zou hebben, wel beseffend dat het fout was, maar niet beseffend hoe verschrikkelijk immoreel het eigenlijk was (misschien was ik daar nog te jong voor). Eén tot twee jaar later kwam de Heere in mijn leven werken, ik mocht veel nadenken over Hem en leerde steeds meer van Hem kennen zonder dat ik me werkelijk helemaal overgaf, waarschijnlijk zat de zonde van de porno daar toen al tussen, al besefte ik dat toen nog niet. Telkens als ik in de seksuele zonde was gevallen werd ik bang voor de zonde tegen Heilige Geest.

Daarna ging het eigenlijk ook steeds verder mis, hoe paradoxaal dat ook klinkt. Ik kreeg een (religieuze) dwangstoornis. Dat had te maken met de angst voor de zonde tegen de Heilige Geest en een nauw geweten. De pornoverslaving werd steeds sterker en heviger en ook de dwang werd erger. Uiteindelijk kreeg ik daar hulp voor, wat wel even hielp, maar de problemen niet oploste, waardoor ik er nu nog steeds mee worstel. (Tussen door zou ik willen zeggen, dat ik niet wil zeggen dat het mij maar overkomt, de zonde is 100 procent mijn eigen schuld.)

Het lastige van die dwangstoornis was/is, dat je sommige dingen in bepaalde situaties als dwang kunt bestempelen, maar in een volgende situatie als religieus zeer gewenst. De context bepaalt heel erg wanneer iets dwang is en wanneer niet. Dat zorgt voor de nodige stress. Naar mate ik mijn pornoverslaving handhaafde, werd ik ook steeds harder en ongevoeliger. Ik vecht echt tegen de porno en zelfbevrediging, maar het lukt niet, terwijl ik het kwijt moet raken, want je kan niet de Heere dienen en in de zonde blijven leven.

Zoals u merkt is de zaak erg complex en weet ik ook niet goed, wat ik nu eerst moet aanpakken. Tegelijk ken ik mezelf ook en weet ik dat ik ook excuses zoek om naar porno te kijken en dat ik niet echt wil breken met de zonde. Ik weet dat ik iemand ben die gevoelig is voor zelfmedelijden, maar misschien ben ik soms ook wel te hard voor mezelf. Ik wil niet in verharding vervallen, maar hoe kom ik hier vanaf? Van de dwang en de porno en de gevolgen van de zonde.

Het is mijn eigen schuld en rechtvaardig, maar toch... Die laatste zinsnede is natuurlijk niet goed, want de gevolgen zijn verdiend, maar waarom word ik niet verlost? Ik weet het, ik geef te makkelijk toe, maar kan de stress van de dwang ook niet een rol spelen in het kijken naar porno en zelfbevrediging? Dan moet er toch wat gebeuren, want ik blijf waarschijnlijk heel mijn leven gevoelig voor de dwang, maar ik kan niet heel mijn leven porno blijven kijken. Graag zou ik ook een goede vriend willen, of een geestelijk vader die (bijna) alles van me weet en met wie ik kan spreken over deze zaken en andere. Zou iemand mij hier verder mee willen helpen?

Beste vragensteller,

Bedankt voor je vraag en je persoonlijke verhaal. Je geeft veel inzicht in je denken. Je koppelt pornografie aan het ontstaan van de dwangstoornis. Een vicieuze cirkel van angst en dwang. Ik denk dat de zin “de context bepaalt heel erg wanneer iets dwang is en wanneer niet” heroverwogen zou kunnen worden. Volgens mij bepaalt niet de context of iets dwang is, maar de reden achter de compulsies (het hart). Middels dwang kan je proberen je gemoedsonrust te bedwingen, je onrust te hanteren of je angsten te beheersen. In dit geval lijkt je dwang voort te komen uit angsten. Mogelijk ook angsten gebaseerd op een gebrekkig of onjuist beeld van God en de Bijbel. Geloven in Jezus kan geen dwang zijn, want Jezus dwingt niemand maar Hij nodigt ons uit. De angst, die je hebt, zelfstandig weg proberen te nemen is een heilloze weg. Alleen God is onze Burcht en Bescherming en alleen Zijn liefde verdrijft de angst voor oordeel en straf in ons. Zelf vechten tegen de zonde is ook een heilloze bezigheid, omdat een mens een zondige natuur heeft en derhalve zichzelf niet kan veranderen, net zoals een panter zichzelf niet van zijn stippen kan ontdoen. Om van zondaar gerechtvaardigd te worden, is een wedergeboorte nodig uit water en Geest.

Daarmee vat je precies de kern in de zin die je schrijft “want je kan niet de Heere dienen en in de zonde blijven leven.” Dat is terecht opgemerkt van je en ook wat Johannes schrijft in zijn eerste brief. “En dit is de boodschap die wij van Hem gehoord hebben en aan u verkondigen, dat God licht is en dat in Hem in het geheel geen duisternis is. Als wij zeggen dat wij gemeenschap met Hem hebben en wij toch in de duisternis wandelen, liegen wij en doen de waarheid niet. Maar als wij in het licht wandelen, zoals Hij in het licht is, hebben wij gemeenschap met elkaar, en het bloed van Jezus Christus, Zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde.”

Het zoeken van een excuus om porno te kijken en de onwil om ermee te willen breken zijn rationalisaties. Eigenlijk is porno nog een toevlucht en uitvlucht voor pijn, stress, eenzaamheid of uitzichtloosheid in je leven. Logisch dat je dan nog niet zonder kunt. Vrijheid is het kennen van het Leven (Jezus Christus) en niet primair het niet doen van zonden. Het kennen van Hem, wandelen in het licht, maakt dat je wandel in de zonde stopt en dat je gaat leven voor recht en liefde. Je wordt niet verlost, omdat je waarschijnlijk de Verlosser nog niet werkelijk kent. Je wandelt immers nog in de duisternis. Het leren kennen van Hem, weten wie Hij echt is, kan de sleutel zijn. Lees bijvoorbeeld maar eens het Johannes evangelie met de vraag: ‘Wie is Jezus Christus?’ en ‘Hoe is Hij, wie is Hij, ook voor en in mijn leven?’ Verlossing is er in Jezus Christus, omdat Hij geen zonde kent. In Hem en in Zijn Naam is er vergeving, heiliging en reiniging van alle zonde.

Op je vraag “kan de stress van de dwang ook niet een rol spelen in het kijken naar porno en zelfbevrediging?” is mijn antwoord een duidelijk ja! Ongewenst porno kijken is een vorm van ‘mood-modification’, een ‘coping mechanism’ en een vorm van ‘emotion regulation’. Engelse termen die beschrijven hoe pornografiegebruik een manier kan worden van omgaan met gemoedstoestanden, stemmingen, moeilijkheden en emoties. Het gebruik van pornografie is doorgaans niet te stoppen, als je geen betere of andere manier weet om met bepaalde negatieve stemmingen en emoties om te gaan. Je laatste vraag laat ik graag open en aan mensen die willen reageren op je vraag en mijn antwoord.

Hartelijke groet,
Wilbert Weerd

Dit artikel is beantwoord door

W.E. (Wilbert) Weerd

• Geboortedatum:
  01-10-1985
• Kerkelijke gezindte:
  Evangelische Gemeente
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

72 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven