Vergeven zonder vergeving ontvangen te hebben

Ds. P.D.J. Buijs | Geen reacties | 03-07-2003| 00:00

Hoe kun je iemand vergeven voor wat hij/zij jou aangedaan heeft, als je eigen zonden niet vergeven zijn?

Beste vraagsteller,

Achter deze vraag zou wel eens heel wat kunnen schuilen. Misschien worstel je oprecht om van de Heere vergeving te ontvangen. Wel, de weg daarvoor wijst Ps. 32 ons duidelijk aan. Zolang we zwijgen, onze zonden niet belijden, ontvangen we geen vergeving. Maar zodra we, net als David, oprecht onze zonden (met naam en toenaam alsmede onze zondige aard!) voor de Heere uitspreken, schenkt de Heere ons vergeving (Ps. 32:5).

Hij doet dat niet op grond van onze schuldbelijdenis, maar alleen op grond van het volbrachte werk van Christus (David kreeg dus vergeving "in het Voren"). Schuldbelijdenis is dus niet de grond, maar wel de weg tot vergeving. In zo`n oprechte schuldbelijdenis zul je dan ook altijd de toevlucht nemen tot het bloed van Christus. Je hebt de bedekking onder Zijn bloed zo nodig!

Of je dan meteen zekerheid van de vergeving hebt: Je hebt in de mate waarin je tot Christus vlucht. Hoe meer je bij Hem schuilt, hoe meer de zekerheid groeit.

Maar nu kan het ook bij mijn vraagsteller anders zijn. Dat je niet oprecht je zonden voor de Heere belijdt. Dat je een bepaalde zonde aan de hand houdt (David heeft ongeveer een jaar lang gezwegen!). Dat je bitterheid in je hart voedt tegen die ander en daar niet mee voor de draad komt tegenover de Heere. Dan zul je inderdaad ook die ander niet kunnen vergeven. Natuurlijk, je kunt misschien op een formele manier zover komen dat je tegen de ander zegt: "zand erover". Maar is dat de vergeving die de Bijbel bedoelt? Nee, dat moeten we eerlijk zeggen. Ik zal pas echt in de diepe, bijbelse zin van het woord de ander kunnen vergeven, als ik zelf iets van het wonder van de vergeving van zonden ken.

Denk in dit verband aan de uitleg van de catechismus van de vijfde bede. Daar wordt gesproken over het getuigenis van Gods genade in het hart van de bidder, dat daarin uitkomt dat hij van harte bereid is zijn naaste te vergeven. Met andere woorden: deze bedelaar om genade, die vergeving zoekt in het bloed van Christus, merkt al de zekerheid van de vergeving in het feit dat God hem ook genade geeft om de ander te vergeven. Zo hangen deze twee samen!

Wat nu? Afwachten? Nee! Ga met je nood naar de Heere, ook als je geen zekerheid hebt; ook als je verbitterde hart je dwarszit; ook als die ander je zoveel aangedaan heeft. Er is bij de Heere uitkomst! Het is echt waar: wie Hem aanroept in de nood (en wat kan ook zo`n situatie een nood zijn!) vindt Zijn gunst oneindig groot!

Hartelijke groet,
Ds. P. D. J. Buijs

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P.D.J. Buijs

• Geboortedatum:
  02-11-1961
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Nunspeet
• Status:
  Actief

205 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven