Door suïcide sneller bij God
Kand. G.A. van Ginkel | 3 reacties | 04-07-2018| 15:45
Vraag
Vandaag ging de preek in de kerk erover dat kinderen van God soms verlangen om te sterven. Ik kan me dit goed indenken. Maar waarom plegen zij geen suïcide dan? Dan ben je van de ellende in de wereld af en ben je bij God. Ik heb een gelovige vriendin die ook veel twijfels over het leven heeft en ik vraag me dan af of dit voor haar geen betere optie is. Als je helemaal niet gelukkig bent in het leven en weet dat je bij God mag komen, wat houdt dit dan toch tegen?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Het is inderdaad goed te begrijpen dat een kind van God soms sterk verlangt bij God te zijn. Thuis, in het Vaderhuis. Thuis bij Christus. Nooit meer zondigen, eeuwig God in alle volkomenheid bedoelen. Nooit meer jezelf tegenvallen. Nooit meer hoeven strijden! (Zie Rom. 7 en 8). Maar... als Paulus dat verlangen uitspreekt in Filipp. 1 (“Ik verlang ernaar ontbonden te zijn en met Christus te zijn”), dan geeft hij ook aan dat het aan God is om te bepalen wanneer het klaar en af is voor hem. Onze tijden zijn immers in Gods hand. Hij staat boven ons leven; Hij bepaalt het uur van onze dood. Geen hand aan jezelf! Het gebod “Gij zult niet doden!” betreft niet alleen het ontnemen van het leven van je naaste, maar ook van jezelf.
Je kunt moe zijn van het leven. Van alle tobberijen, psychisch en lichamelijk lijden. Je kunt het leven als ontzettend zwaar -te zwaar- ervaren. Hoe velen weten hiervan! En toch... Geen hand aan jezelf! (de duivel zou het wel willen!) Geen leven is zinloos.
Ik denk aan de vrouw die zo moedeloos was. Zij bezocht iemand in het zorgcentrum. Onderweg daar naar toe, werd in een gang van het zorgcentrum de weg geblokkeerd door een vrouw in een rolstoel. Ze zat met het hoofd gebogen, een beetje knikkend. En steeds sprak ze dezelfde zin: “Hun geeft Hij moed en krachten, die hopend op Hem wachten.” En zij, die zo moedeloos was, stond als aan de grond genageld en ontving nu kracht om verder te gaan.
Een woord ter bemoediging. God spreekt door de mond van kinderen, bejaarden en dementen. Dit voorval onderstreept voor mij dat geen leven afgeschreven of zinloos is, zolang er een God is Die leeft en zin geeft. Bid voor je vriendin: “O, God, geef haar zin!”
Kand. G. van Ginkel
Dit artikel is beantwoord door
Kand. G.A. van Ginkel
- Geboortedatum:13-01-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Maartensdijk
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Pastoraal werk te Veen, Wijk (bij Heusden) en Groenekan.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Dat wij Jezus’ erfenis krijgen (het eeuwige leven), betekent ook dat wij zullen delen in Zijn lijden. (Romeinen 8:17) Dit is niet alle soorten lijden, (geen lijden om het lijden) maar lijden dat je hebt door het dienen van anderen zoals Jezus dat ook deed. Lijden aan liefhebben ondanks de ondankbaarheid/moeilijkheden/ellende die je er soms door tegenkomt. Dus lijden door iemand die jou pijn doet te vergeven in plaats van wraak te nemen in woord of daad. Lijden door bespot, veracht, mishandeld te worden omwille van je geloof in God. Lijden onder de aanvallen van satan op je geloof met negatieve gedachten en leugens.
Hoe kun je dit alles volhouden? Er is zoveel ellende, waar houdt het op? Bij God. Als we stevig geworteld zijn in Hem worden we opgebouwd in ons geloof en kunnen we stevig blijven staan onder moeilijkheden. En dankbaar zijn (Colossenzen 2:7). Lees ook Filippenzen 4:4-9 maar eens. Altijd verheugd zijn, het lijkt een onmogelijke opdracht. Hiermee wordt echter niet de emotie blij bedoeld zoals je kunt lachen om een grapje. Als je depressief bent weet je ook wel dat dat een zeer oppervlakkige emotie is en geen diepgaande blijdschap. Dat laatste wordt in Filippenzen bedoeld. En wat staat er vlak achter? De basis waarin wij ons altijd kunnen verheugen: de Heer is dicht bij ons(:5b). Daarom kunnen wij onze zorgen Hem toevertrouwen in gebed(:6a). Maar daar houdt het niet op, want God weet hoe onze gedachten werken, Hij heeft ze zelf geschapen. Als wij alleen bidden over onze zorgen blijft ons hoofd in zorgen. Daarom staan hier een paar belankrijke adviezen: Dank in al je gebeden, schenk aandacht aan al het goede (:8), doe alles wat je geleerd hebt uit de bijbel, de dingen die Jezus vertelde en liet zien (:9).
Ik zal ze even nader toelichten.
-Dank in al je gebeden...
dan zal Gods vrede je hart en gedachten in Jezus bewaren. Die vrede gaat alle verstand en gedachten te boven. God is sterker dan jouw depressie of door de duivel ingefluisterde zelfmoordgedachten. De duivel hoopt dat je naar hem luistert en handelt naar zijn leugens, zodat jij in ieder geval jouw taak in het koninkrijk van God niet zal uitvoeren. Hij zou het lichaam van Christus graag een ledemaat afhakken of een oog uitsteken. Trap niet in die leugens! Leugens spreek je tegen met de waarheid. Prent jezelf daarom de waarheid in over wie jij voor God bent (aanvaard als Zijn kind, waardevol, veilig, vrijgesproken van schuld, een persoonlijke getuige van Christus, een tempel van de Heilige Geest, etc) zodat je sterk geworteld staat in Jezus, Hij is de Waarheid.
Danken als je gedachten erg somber zijn kan moeilijk zijn. Waarvoor kun je nu dankbaar zijn? Misschien voel je je juist schuldig dat er zoveel dingen zijn waarvoor je dankbaar zou moeten zijn, maar je kunt het niet voelen. Wordt dan niet boos op jezelf, want dat is oké. Depressie zorgt dat de emotie dankbaarheid erg slecht te voelen is, maar we zijn ook niet op zoek naar de emotie. Het gaat er gewoon om dát je dankt, het gevoel zal soms erbij komen maar soms ook niet. Je gelooft soms met je gevoel mee, soms ondanks je gebrek aan gevoel, en soms tegen je gevoel in. Zo is het ook met danken, als het meezit voel je veel dankbaarheid, soms voel je niet zoveel en dank je vooral door te bedenken waar je dankbaar voor bent, en soms voel je heel tegenstrijdige gevoelens en dank je er met veel moeite ‘tegenin’.
Daarin krijgen wij een hulpmiddel:
-Schenk aandacht aan alles wat waar is, alles wat edel is, alkes wat rechtvaardig is, alles wat zuiver is, kortom, aan alles wat deugdzaam is en lof verdient...
In zelfhulpboeken krijg je bij storende piekergedachten vaak het advies om je hoofd ‘leeg te maken’ en nergens aan te denken. In mijn ervaring werkt dat voor geen meter. Gelukkig geeft de bijbel een ander advies, één die veel beter werkt tegen negatieve gedachten: schenk aandacht aan al het goede. Als je depressief bent is dat vaak erg moeilijk, dus wees genadig met jezelf als het niet lukt, God is dat ook. De Heilige Geest pleit voor je met woordeloze zuchten (Romeinen 8:26). Het is dus geen moeten, geen ‘doe dit zodat je gered wordt’, maar ‘doe dit als het enigzins wil lukken als gereedschap dat je aangeboden wordt om dagelijkse overwinning te kunnen behalen op je negatieve gedachten, zorgen en influisteringen van de duivel’. Het is absoluut niet zo dat als het niet wil lukken God je loslaat o.i.d. Het gaat er niet om dat je je meteen goed voelt, maar dat je volhardt in het leren van de waarheid van Gods goedheid. Ga dus niet minder denken, maar meer! Gebruik je overvloedige gedachten om te denken aan het goede van God in deze wereld. God heeft deze wereld niet volledig verlaten en aan zijn lot overgelaten. Hij is hier nog steeds. Zoals hij na de zondvloed beloofde laat hij het nog steeds regenen, kunnen wij nog steeds zaaien en oogsten, kijk naar de natuur en je kunt zien dat God nog steeds voor zijn schepping zorgt, ondanks alles wat wij eraan verpesten met slecht rentmeesterschap. Als je een zaadje in je tuin plant laat God het nog steeds als een kwetsbaar frisgroen sprietje opschieten. En het wordt nog steeds groter en mooier, elk zaadje zijn eigen plantje met unieke vormen, bloemen en vruchten.
En kijk naar je medegelovigen. De Heilige Geest woont in hun hart. God heeft ons niet verlaten, Hij woont in onze harten. Als één van ons zwak is geeft Hij anderen om je te bemoedigen, te helpen, voor te leven, te troosten, zo kunnen we Jezus zien door elkaar, want al dat goede komt van Hem. Daaraan mag je herkennen: Hij is nabij!
Ik denk dan aan Gezang 234 uit het Liedboek voor de Kerken 1973, wat vaak gezongen wordt bij hemelvaart:
1 Al heeft Hij ons verlaten,
Hij laat ons nooit alleen.
Wat wij in Hem bezaten
is altijd om ons heen
als zonlicht om de bloemen
een moeder om haar kind.
Teveel om op te noemen
zijn wij door Hem bemind.
2 Al is Hij opgenomen,
houd in herinnering,
dat Hij terug zal komen,
zoals Hij van ons ging.
Wij leven van vertrouwen,
dat wij zijn majesteit
van oog tot oog aanschouwen
in alle eeuwigheid.
Tot die tijd mogen wij hier werken in Zijn wijngaard:
-Doe alles wat ik u heb geleerd en overgedragen, wat ik u heb verteld en laten zien. Doe het, en de God van de vrede zal met u zijn...
Als je op de waarheid focust zie je hoe goed God is, wie Hij voor de mensen wil zijn. En hoe wil God er voor de mensen zijn, als Hij zelf in de hemel is? Door in de harten van Zijn kinderen te komen wonen en door hen heen te werken. Als jij een van Zijn kinderen bent (wat je bent als je in de hemel komt als je sterft) dan geldt de roeping om op deze wereld te laten zien wie Jezus is ook voor jou! Als Jezus jou gered heeft, als jij Hem dient, laat Hem dan ook door jou heen Zijn koningschap laten gelden op aarde als Hij dat wil. Zijn koninkrijk is een ander dan welk koninkrijk op aarde: één van liefde en dienstbaarheid. De koning is een dienaar, eerste is de laatste en de laatste de eerste, je kunt erover lezen in de bergrede. Dát koninkrijk mag jij verspreiden. Daarvoor heeft God je geroepen. Laat je niets wijsmaken door de duivel. Gods wil doen hier op aarde is belangrijk. De belofte van in de hemel komen is niet het einde, er komt een nieuwe aarde net nieuwe lichamen. Gods rijk ís wel geestelijk, maar niet púúr geestelijk. God belooft niet voor niets nieuwe lichamen en een nieuwe aarde: dat is hoe Hij de mens bedoelt heeft. Als je puur naar het lijden op aarde kijkt zou je kunnen zeggen: waarom maakt God er geen einde aan dan? Het antwoord is: omdat Hij nog niet alle mensen bereikt heeft die Hij bij zich wil hebben. Daarvoor wil Hij ons gebruiken. Dus als je verlangt om uit je lijden verlost te zijn, ga dan werken in Zijn koninkrijk! Het lijden is de korte termijn, de vreugde een oneindig lange. Het is de aarde in barensweeën, het doet echt heel erg veel pijn, maar als de baby er eenmaal is, is de geleden pijn onbelangrijk. Leer dus veel over Gods koninkrijk, en handel ernaar.
Heb je weleens een druivenplant in de tuin gehad? Ik wel, en ik had geen rekje om hem langs te leiden. De schutting was te glad en daar kon hij geen houvast vinden. Op gegeven moment groeide hij wild alle kanten op, maar er kwamen geen druiven aan; hij stak al zijn energie in het zoeken naar houvast, overal om zich heen. Hij tastte alle kanten op, maar vond niets. In wanhoop groeide hij alle kanten op, de breedte en de hoogte in. Daardoor kwam hij helemaal niet toe aan waar hij voor gemaakt was en waar ik hem voor geplant had: vrucht dragen. Toen heb ik krammetjes in de schutting geslagen en de tastende ranken er om- en doorheen geleid. Op de meeste plekken moest ik tuindraad gebruiken om het op z’n plek te houden. Toen ik een week later keek kon het tuindraad er wel af; de ranken waren helemaal om de krammetjes heengekruld: ze hadden hun houvast gevonden. Omdat de struik zo gewoekerd heeft moet hij eerst bijgesnoeid worden. Daarna is het een tijd wachten (misschien moet daar nog wel een winter overheen) voor de eerste vruchten komen. Dan beginnen de vruchten als hele kleine groene bolletjes, daarna worden ze groot, maar kun je ze nog niet eten. Eerst moeten ze helemaal rijp zijn.
Zo is ons geloofsproces ook vaak, we worden niet voor niets omschreven als ranken aan de ware wijnstok. Er zit een gigantisch groeitraject voordat de vruchten komen. We zoeken God maar vinden niet meteen. Als we houvast hebben is het eerst wankel, daarna leren we beter ons vast te houden. Soms worden we opeens gesnoeid, dat lijkt soms zinloos en zwaar. Soms gaat er zelfs een winter overheen dat we al onze bladeren verliezen en wel dood lijken. Dan wordt het lente en is het een kwestie van groeien in de waarheid van onze Wijnstok, bidden en werken en wachten.
Wachten terwijl je vasthoudt aan Gods beloften en daarnaar werkt, dat is geloven. Het houdt niet op bij weten dat je Gods kind mag zijn, dat is pas het begin van Gods werk met jou. Geef niet op! God ziet je pijn en lijden, maar Hij ziet meer dan dat in jou. Hij ziet hoe je Zijn liefde kunt verspreiden onder mensen die net zo lijden als jij. Je betekent wat! Daarvoor ben je nog op aarde: als vreemdeling en bijwoner, maar ook als priester en als levende steen voor de bouw van een geestelijk huis (1 Petrus 2). Gods plan eindigt niet met dat je bij Hem mag horen, als je Hem als Heer en Koning van jouw leven erkent begint jouw dienst aan Hem in Zijn koninkrijk pas. Blijf in Hem, Hij blijft in jou. Doe wat Hij je leerde, en Zijn vrede zal met je zijn!
Geef jezelf niet over aan de duivel. Het is duivels om zelfmoord te (willen) plegen. De duivel doet niets liever dan jouzelf en andere mensen vernietigen. Hij wil ons kapot maken en bij God vandaan houden en halen.
Stel je vertrouwen op Hem. Hij wil maar al te graag je zonden vergeven.
Over je vriendin. Wijs haar op wie God is. Hij is Degene die voor Zijn kinderen zorgt. Hij is hun Vader. Hij zorgt voor hen. Hij beschermt ze. Ook als wij het niet zien, ook dan is Hij er.
Romeinen 8 (niets zal mij scheiden van Jezus Christus)
Job .. (veel ellende, waar is God?, God zag hem en wist van hem af)
Genesis 37-50 (Jozef, Waarom gaat het zo, God wist het)
Bid samen, Bid voor haar. Bid om kracht en vertrouwen. Vertrouwen in God haar Vader. Hij is de chaffeur. Hij is de stuurman van het leven. Volg Hem.