Brandoefening in de kerk

Het lijkt me logisch dat het tijdens een dienst is, dan zijn er mensen, als je er mensen voor op gaat trommelen, dan komt niet iedereen en niet de samenstelling van de mensen die gewoonlijk komen, het is de bedoeling dat deze mensen weten wat ze doen moeten, zo klaar als een klontje.

De bezwaren die je voelt snap ik heel goed, ik heb het weleens meegemaakt na de dienst op een biddag, daar waren de meeste mensen ook niet blij mee.

Wees blij dat het slechts een oefening was zonder realiteit. Als er echt brand zou zijn en je dan pas kon oefenen zou dat weleens tot grote problemen kunnen leiden.

Bij ons is zo'n oefening altijd op een tweede feestdag, aansluitend op de dienst.

Bij ons komt er ook een keer een oefening. Alleen weet niemand wanneer. Alleen de koster weet het en wat BHV-ers. En dat is de beste manier om te oefenen.

Iedere gemeente is verplicht regelmatig een oefening te houden. Zondags heb je de meeste mensen bij elkaar. Bij ons werd het op biddag gedaan. Het nadeel vind ik dat je als je thuis komt de brandoefening overdenkt en niet de preek, die is al wat verder weg gezakt.
Maar uiteraard vind ik het zeker zinvol om te doen!

@Lekkerbek: je bent zelf de baas over je eigen gedachten, dus als jij na zo'n oefening aan de preek wil denken, kan je dat gewoon doen.

@Lekkerbek, in aanvulling op de opmerking van @Lecram: als het je bij de kerkdienst uitsluitend gaat over het nadien “overdenken van de preek” dan heb je volgens mij een belangrijk gedeelte van de dienst gemist. Kerk-zijn gaat niet alleen om woorden maar ook om het ontmoeten van elkaar. De preek is “slechts” een onderdeel van de kerkdienst en niet perse het “hoofdgerecht”

Feitelijk is elke preek een "brandoefening", om ons voor het hellevuur te beschermen ;-)

@Lekkerbek: ik ben benieuwd of, als er een keer écht brand is, je meer hebt aan de preek van vorige week of aan de oefening. :-)

Het komt regelmatig voor in onze synagoge. Praktische tips voor reguliere kleine kerken: ga zoveel mogelijk bij uw wijkouderling/diaken staan. De gasten die er zijn kunnen zich groeperen bij de voorganger van de dienst.

Neem vooral geen tassen in uw handen mee, die belemmeren de doorstroom als het werkelijk menens is. Realiseer dat als u uw beide handen vrij hebt u iemand overeind kunt tillen als die door de haast struikelt.

Loop buiten niet door elkaar heen, dan kan er sneller een inventarisatie gemaakt worden of iedereen wel uit het gebouw is vertrokken. Een definitieve zekerheid heb je nimmer of dat zo is.

Maak vooral geen geluid en volg de instructie op van de coördinatoren dan is de oefening correct verlopen. Besef dat het ook eens werkelijkheid kan zijn, dan bent u dankbaar voor het ordelijke verloop.

En voor de heren/dames coördinatoren het volgende advies: kijk niet op de stopwatch hoe snel het allemaal ging. Evalueer en inventariseer daar waar het bijna of helemaal mis is gegaan. Dit zijn kostbare leermomenten die slechts door oefeningen alleen maar zal verbeteren.

In een synagoge is er altijd een verhoogd risico aanwezig en wij kijken niet meer op van een zoveelste brandalarm.

Natuurlijk is het storend om halverwege de dienst af te breken. Het verkondigende effect van de dienst gaat dan verloren. Wordt daarom ook niet humeurig als u dat overkomt. Besef altijd dat een oefening geen mensenlevens kost. Zonder enige oefening zou het wel eens veel meer schade kunnen oplopen. Dat is de zegen van deze oefeningen.

Best apart dat er brandoefeningen worden gedaan tijdens de erediensten. In de hele kerkelijke geschiedenis kan ik nergens terug vinden/lezen dat er tijdens de kerkdienst brand is uitgebroken.

@MJ1984
Het betreft niet alleen brandoefeningen hoor, het zijn meer ontruimingoefeningen, als iemand onwel wordt bv. dat moet de kerk soms ook leeg worden.

-Als ik Google zie ik toch echt een fik tijdens een kerkdienst
-Het is wettelijk verplicht
-Het gaat inderdaad om meer dan alleen brand
-Om dit soort probleempjes met de zondagse eredienst te voorkomen, is het misschien het beste als het tijdens een doordeweekse bijeenkomst gebeurt en/of voordat de dienst officieel begint met votum en groet.

Tegen al die mensen die bang zijn dat je na zo'n oefening niet meer aan de preek denkt zou ik willen zeggen: Wel doen.