Paardencoaching
Ds. K. van den Geest | 4 reacties | 01-06-2018| 13:20
Vraag
Ik doe aan paardencoaching en het bevalt me erg goed. Paarden laten namelijk van nature zien hoe jij je voelt, omdat ze jou ‘scannen’ op gevaar. Zo voelen ze mensen heel goed aan. Ik ben erg positief over deze pure vorm van coaching! Nu hoor ik echter van bepaalde kanten dat mensen deze therapie als zweverig of spiritueel zien. Hier kan ik me echt niet in verplaatsen. Ik ben bang dat ik nu verkeerd doe aan paardencoaching. Is deze vorm van coaching inderdaad spiritueel, en zo ja, niet Bijbels verantwoord? Nogmaals: ikzelf kan me dat nauwelijks voorstellen, maar ik ben bang dat het misschien wel zo is, als het klopt wat anderen zeggen.
Antwoord
Een familielid van mij nam een tijdje geleden deel aan een paardencoachingssessie. Hij zei er erg veel door geleerd te hebben, vooral over zichzelf. Ik heb geen verstand van paarden, maar wat ik weet is dat ze heel sensitief zijn. Het is zeker waar, dat ze mensen heel goed aanvoelen, vergelijkbaar met de manier waarop ook honden of andere huisdieren soms mensen aanvoelen en op hun gedrag en houding reageren. Mijn familielid ervoer in de reactie van het paard op zijn gedrag, dat hij de neiging had tot pushen, om niet te zeggen manipuleren. Dat kwam feilloos aan het licht, toen hij, deels angstig voor het grote dier, recht voor het paard ging staan en het tegen de neus duwde. Het paard reageerde door zijn hoofd (mijn opa die smid was heeft me geleerd dat paarden geen kop hebben maar een hoofd!) in de lucht te gooien en zich af te wenden. De coach evalueerde dit incident, dat zij goed had gezien, door te zeggen: wat leer je nu? Ik leer, dat ik soms de neiging heb te pushen, om mijn eigen angst te overschreeuwen. Prachtig! Hiermee is aangetoond, dat je in zo’n paardensessie heel veel over jezelf gewaar wordt!
Dat is de reden waarom ik het niet begrijp dat mensen dit zweverig of spiritueel noemen. Het lijkt erop, dat ze het daarmee van een bepaald waardeoordeel voorzien met een bijklank van afkeuring of veroordeling. Het ligt voor sommigen mogelijk zelfs dicht aan tegen ‘occult’ e.d. Maar wat ik hierboven weergeef vanuit een ervaring van een familielid, is uiteindelijk niets anders dan wat we al eeuwen noemen gezond boerenverstand. Boeren kunnen je dit ook allemaal vertellen, zonder dat ik daarmee iets van de deskundigheid van paardencoaches wil afdoen!
Het is prachtig dat mensen en dieren in Gods schepping tot een bepaalde interactie kunnen komen. De Bijbel zelf vertelt ons voorbeelden van de omgang tussen mensen en dieren. In Gods wetten leert Hij ons ook respect voor de dieren, als onze medeschepselen, al zijn deze niet het beeld Gods zoals mensen dat zijn. Dieren hebben op een bepaalde manier ook iets van verstand en een manier van communiceren, die meer is dan wat wij soms ‘instinct’ noemen. Bekend is de intelligentie en sensitiviteit van dolfijnen, gorilla’s, walvissen, zeeleeuwen, honden, katten, en ga zo maar door. De dieren kijken ons aan, en in het licht in hun ogen zien we iets van Gods licht. Ze maken contact, zodat je soms zelfs wel eens denkt: wat denk jij nu? Ze beschamen ons ook, wij zondige mensen kijken in de spiegel van dieren die iets van onschuld uitstralen terwijl wij mensen zo vaak onze drogredenen hebben. Jammer dat wij mensen soms ons verstand dat zo beperkt is toch zo makkelijk als hoogste oordeel inbrengen, terwijl God dieren om ons heen geschapen heeft, die ook iets over Zijn grootheid zeggen.
Nee, ga er vooral mee door, mensen dingen leren in de omgang met paarden. Ik zou het zelf ook best wel eens willen ervaren. Ik zou dat niet zo maar ‘spiritueel’ willen noemen, dat suggereert iets religieus of een geestelijke dimensie. Dan blijf ik liever in de buurt van dat boerenverstand, of noem het liever mensenwijsheid. Mensen met veel ervaring en deskundigheid, die je iets leren over hoe jij reageert op en omgaat met een medeschepsel, en nog wel één van de edelste, een dier niet met een kop maar met een hoofd!
Ds. K. van den Geest
Dit artikel is beantwoord door
Ds. K. van den Geest
- Geboortedatum:12-10-1957
- Kerkelijke gezindte:Nederlandse Gereformeerde Kerken
- Woon/standplaats:Deventer
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Misschien is de les voor jezelf wel: trek je niet zoveel aan van wat anderen denken/vinden. Ik denk namelijk dat dit soort commentaar vooral voorkomt uit een gebrek aan kennis van zaken. Dat vervolgens op deze manier etaleren is wat mij betreft vooral dom.
Mijn vrouw is sinds haar jeugd paardenliefhebster en sinds een jaar of 7 bezitten wij ook een paard. Overigens is haar paardenliefhebberij nog steeds niet besmettelijk geweest naar mij toe maar dit terzijde.
Van mijn vrouw heb ik precies hetzelfde geleerd als dat jij omschrijft, namelijk dat paarden enorm sensitieve dieren zijn die perfect jouw gemoed/karakter spiegelen!
Als zij rustig is, kan ze alles met het paard doen. Is zij emotioneel, dan geeft het paard haar een knuffel. Is ze kortaan/moe/boos: geen land met het paard te bezeilen. Niet omdat het dier niet wil, maar omdat ze in die situaties de oorzaak in haarzelf moet zoeken!
Vorig jaar was ik voor een zakelijke reden in Egypte. Bij de beroemde Gizeh-piramides kon ik ook een rondrit op een paard maken. Na een minuut of 10 begon ik wat vertrouwd/overmoedig te worden, maar daar was paardmans niet van gediend. 5 seconden later ging het paard alleen verder. Ook mijn lesje geleerd :-)
Ds. Van den Geest geeft je een waardevol antwoord denk ik.
Ik ben christen EN coach met paarden. Ik heb in de Gezinsgids gelezen over bedenkingen tegen coaching met paarden, maar ook de artikelen over de waarde van de zorgboerderij, en het werken met dieren. Ik kan beide overwegingen goed begrijpen.
Bij het coachen met paarden zijn paarden gewoon paarden. Het is de coach die het verschil maakt. En ja, veel coaches die met paarden werken zijn 'zweverig'. Het boerenverstand dat ds. Van den Geest aanhaalt, dat is heel waardevol. Als boerendochter heb ik die nuchterheid bij mijn vader gezien. Als communicatie-coach gebruik ik nuchtere kennis uit de Bijbel en de wetenschap. En als die twee samen komen in het coachen met mijn paarden, dan ontstaan er vaak krachtige inzichten.
Dus de check zit niet in de paarden, maar in het samenwerken met de coach. Als je daar vertrouwen in kunt hebben, dan voegen de paarden hun eigen waardevolle deel toe. En dat doen ze graag voor je!
Veel succes.
Met zweverig te maken, zo heeft God ze geschapen wat iets ongelooflijk moois is. De Ds geeft een prachtig antwoord.
