Staat van het lichaam bij de schepping

Over Genesis 1:26 en 31:

“En God zei: Laten Wij mensen maken naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis; en laten zij heersen over de vissen van de zee, over de vogels in de lucht, over het vee, over heel de aarde en over al de kruipende dieren die over de aarde kruipen!” ... “En God zag al wat Hij gemaakt had, en zie,  het was zeer goed. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de zesde dag.”

Als ik deze tekst lees, dan lijkt het erop dat God het menselijke lichaam in perfecte staat heeft geschapen. Ik heb hier een vraagje over. Tegenwoordig is het mogelijk om donor te worden, bijvoorbeeld nierdonor. Een mens heeft bij de schepping twee nieren gekregen, met een functie. Toch is het mogelijk om op één nier te leven. Met welke bedoeling zou God de mens dan met twee nieren geschapen hebben? Een mens kan ook zonder blindedarm/milt. Zou dat bij de schepping anders geweest zijn? Misschien een stukje evolutie door de jaren heen?

Beste vragensteller,
 
Dank voor je vraag; ik geloof niet dat God het menselijke lichaam in perfecte staat geschapen heeft. Het lichaam was gemaakt voor de proefperiode; daarvoor was het geschikt, adequaat. De onsterfelijkheid, heerlijkheid en kracht van het toekomstige lichaam (1 Kor. 15:42-43) was er nog niet in de situatie voor de zondeval.

Ook nu nog, in het leven na de zondeval, is ons lichaam grotendeels adequaat. Dat is wat anders dan perfect. We kunnen niet alles met ons lichaam; er zit een grens aan onze spierkracht, gehoor, gezichtsvermogen etcetera. Er zijn dieren die ons daarin verre overtreffen, maar het is voor ons adequaat. Bij die adequaatheid behoort, om zo te zeggen, een bepaalde reservecapaciteit. Je kunt ook nog zien met één oog, ook nog horen met één oor, ook leven met één nier, je ook nog wel redden met één arm. Maar adequaat functioneren is er dan niet meer bij. Ik zie geen aanleiding, kortom, om hier te denken aan voortgaande evolutie.
 
Met hartelijke groet,
Ds. G. A. van den Brink