Stem van God krachtig in je hart

@Huibertus: dat wil niet zeggen dat God op het moment dat de psalm werd gedicht tot de volken sprak. Dat was tot het volk van Israel van dat moment.
God sprak toen niet alleen via het geschreven woord. Dat was er toen nog in beperkte vorm. Nu hebben we het geopenbaarde Woord van God in geschreven vorm, inclusief het tweede testament. Zó openbaart God zich. Zó spreekt God tot ons. Uiteraard kán God wel iemand iets duidelijk maken, maar dan altijd door Zijn Woord, als we ineens gaan zien wat dat voor ons betekent.

De scheidsmuur tussen Israel en de volken is pas afgebroken nadat Jezus' offer is volbracht.

Wat betreft de directe betekenis van de bijbel en de toepassing op vandaag de dag kunnen twee verschillende dingen zijn. Maar dan nog kan je niet zomaar iedere tekst klakkeloos toepassen op iets waar de tekst niet voor is bedoeld.

Wat de toon betreft: als je schrijft komt het vaak anders over dan wanneer je spreekt. Ik ben nogal direct, dat klopt. Misschien een tikje dominant.

Ik heb de andere reacties niet gelezen maar ik kan alleen maar hieraan denken: '' Merk op, mijn ziel, wat antwoord God u geeft;
Hij spreekt gewis tot elk, die voor Hem leeft.'' Vraag om een opmerkzaam hart. Als je met vragen en raadsels loopt en je legt dit aan de Heere voor dan moet je ook opmerkzaam zijn (daarna), of je antwoord krijgt op je gebeden, je vragen en je raadsels. Dit doet de Heere door het lezen van de Bijbel of in de kerk. In de weg van de genademiddelen. Als iets gepast is en met kracht tot je komt dat weet je het wel. Tja dat is juist jou strijd. Maar toch is het zo dat je het weet als de Heere tot je spreekt. Je kan daarna rust ervaren na strijd. Of ineens helderheid hebben in een bepaald iets.

Hoe je ook over het ontvangen van teksten denkt, zeker is in ieder geval dat @Lecram er geen heeft gekregen ;-)

@Omega: ik heb een hele bijbel gekregen. En die hebben ze in heeeeeel veel teksten ingedeeld :)

Ik wil nog even dit duidelijk kaken (alhoewel ik daar al het eea over heb gezegd):
Uiteraard kan God door Zijn Geest op heldere wijze vanuit zijn Woord tot ons spreken. Dat we ineens zien wat God tegen ons wil zeggen. Dat is ook een werk van de Geest.
Echter: lang niet iedereen ervaart een dergelijk krachtig spreken van God. Maar dat wil niet zeggen dat dat geen kinderen van God zijn.
Ik zie helaas veel, en heb veel gezien, dat mensen in onzekerheid leven omdat anderen hun hebben opgelegd dat ze een bijzonder spreken van God moeten hebben ervaren om zeker van hun kindschap te zijn. Dat is onbijbels. Ons behoud hangt niet af van een bijzondere openbaring, maar doordat we Gods Woord geloven en doen wat daarin staat.
Daarom ben ik wellicht wat fel, omdat er veel kapot wordt gemaakt door klakkeloos te citeren uit de bijbel en zelfs de berijmde psalmen, en dat aan anderen wordt opgelegd. Terwijl de echte betekenis vaak anders is, of zelfs ontbreekt in de onberijmde versie van die psalm.

Daarom zei ik dat die ene regel uit Psalm 56: "ik heb het zelf uit Zijnen mond gehoord" de meest misbruikte en misplaatse zin is uit de berijmde psalmen.

Om terug te gaan naar het oorspronkelijke onderwerp.
Je moet toch vreselijk opletten je niet te verheffen; dat je een betere gelovige bent dan anderen omdat je Gods stem hoort.
Dat geldt zeker ook voor voorgangers. Gods spreken is altijd genade en daar kunnen wij ons niet op beroepen. Zo van; Hij spreekt meer tot mij of duidelijker dan tot jullie. Of ik kan beter bidden dan jullie. Het geloof, of de uitingen daarvan, is geen wedstrijd (nou ja een beetje dan om met Paulus te spreken)

"---Hij vertelde in de gemeente dat de stem van God krachtig in zijn hart kwam dat hij moest optrekken en dat hij die stem herkent uit duizenden. ---"
Ook ik ben er vast van overtuigd dat ik die stem uit duizenden zou herkennen.

Lecram
U moet goed lezen, het gaat in ps 87 niet alleen over Israel, hier wordt
gesproken over Filistijnen Tyriers en moren,ook van hun worden er burgers
van de stad Sion genoemd,de Allerhoogste zal ze zelf bevestigen en
inschrijven

Dat klopt, dat is ook gebeurd. Het is een profetische psalm. Paulus schrijft daarover in de brief aan Efeze dat hem dat is geopenbaard, namelijk dat de scheidsmuur is afgebroken. Maar dat was ten tijde van het eerste testament nog niet het geval.
Nu is er geen onderscheid meer tussen Jood en niet-Jood (Griek, zoals Paulus dat noemt).
Jezus zegt zelfs dat hij is gekomen voor de verloren schapen van het huis van Israel. Dat waren toen echt nog niet de heidenen. Lees ook Hand. 10 maar eens.
Ook de gedachte dat de Heilige Geest op het Schavoutfeest (pinksteren) in Hand. 2 ook op de heidenen was uitgestort is niet waar. Er waren daar ook alleen maar Joden.

Maar we wijken wel erg van het onderwerp af.

Het probleem is denk ik dat mensen graag profeet willen zijn, dat wil zeggen een directe openbaring van God willen ontvangen. En ook een tekst uit de Bijbel, uit de bijbelse context verwijderd en gebruikt voor iets totaal anders, valt in die categorie. Ik ben daar de meeste bizarre toepassingen tegengekomen die als het niet zo treurig was, haast hilarisch zouden zijn.

Dit is haast een groter probleem in sommige gereformeerde kerken dan in de charismatische beweging, maar beide bouwen op dezelfde valse grond, namelijk dat ze het feitelijk zoeken buiten Jezus.

God spreekt tot ons door Zijn Woord, die Hij heeft gegeven aan Zijn profeten en Zijn Zoon. Dit Woord betreft de bijbelse boodschap in zijn geheel. Die zit niet in losse teksten maar in de samenhang van de boodschap. De kern van die boodschap is de Heere Jezus. Nu het fundament is gelegd, door Jezus en Zijn apostelen, zijn de profetieën met het heengaan van de apostelen opgehouden. Dat tijdperk is afgesloten. Het fundament is gelegd. God heeft geproken en Zijn Woord is Jezus (de Logos). Wat ons blijft is op Hem en op Zijn beloften te bouwen, en niet op wat anders.

En dat is precies het duivelse hieraan, hier wordt op wat anders gebouwd, namelijk op ervaringen. En wie bouwt op ervaringen bouwt op zichzelf. En die zal bedrogen uitkomen. Wie een antwoord zoekt van God buiten Jezus, kan zomaar een antwoord krijgen van de satan, die zich heel goed weet te bedienen van uit de context gehaalde bijbelse teksten. God kan dat toestaan om je beproeven en Zijn genade wordt niet gevonden buiten Zijn Zoon om!

Ik heb verschillende keren van mensen gehoord die dezelfde tekst hadden 'ontvangen' maar er volledig tegenstrijdige uitleggingen aan gaven. En ook was het voor de een de reden zich tot het jodendom te bekeren, voor een ander om de kerk te verlaten, voor een derde om rooms katholiek te worden, voor een vierde om het welvaarts evangelie na te lopen, voor een vijfde in een klooster te gaan, voor een zesde om de een of andere wereldse of op het vlees gerichte carriere na te lopen. Maar ik weet van niemand waarbij het deze persoon dichter bij de Heere Jezus bracht en het geloof en vertrouwen op Hem verstrekte en het hem of haar meer afhankelijk maakte van de Heere Jezus.

Als het op dergelijke ervaringen zou aankomen ben ik niet bekeerd. Je moeder zou mij dus als niet bekeerd beschouwen. Gelukkig zegt Jezus: "Zalig zijn zij die niet gezien zullen hebben en toch zullen geloven." (Joh 20:29).

Waak ervoor geen andere houvast te zoeken dan Jezus alleen en beschouw al het andere als drek! (Fil 3:8). Hou je vast aan de bijbelse boodschap, niet aan een losse tekst die uit de bijbelse context is verwijderd en die iemand interpreteert naar eigen welgevallen (2 Petr 3:16)

Het enige kenmerk van een ware bekering zit in wie de Heere Jezus voor je is geworden.

@Gerard: Amen!

''De dominee van mijn moeder heeft een beroep aangenomen naar een andere gemeente. Hij vertelde in de gemeente dat de stem van God krachtig in zijn hart kwam dat hij moest optrekken en dat hij die stem herkent uit duizenden. Mijn moeder heeft altijd de zeer sterke mening dat alleen als je dit kent, je echt bekeerd bent. Je moet dit ook kunnen vertellen. Ik ken dit niet op deze manier en gooi dan alles weg. Hoe moet ik hier nu naar mezelf toe mee omgaan? De mening van mijn moeder heeft zo enorme impact.''

Bedoelt je moeder niet geroepen i.p.v. bekeerd?

Dan klinkt het als volgt: ''De dominee van mijn moeder heeft een beroep aangenomen naar een andere gemeente. Hij vertelde in de gemeente dat de stem van God krachtig in zijn hart kwam dat hij moest optrekken en dat hij die stem herkent uit duizenden. Mijn moeder heeft altijd de zeer sterke mening dat alleen als je dit kent, je echt geroepen bent. Je moet dit ook kunnen vertellen.''

Vraag het je moeder eens.

En dan nog ter aanvulling; als het goed is kijk je er toch naar uit dat de Heere tot je spreekt in je hart middels het Woord?
Er staat niet voor niets 'Mijn schapen kennen Mijn stem'.
Herkennen wij de stem van de Goede Herder ook?

Broeders en zusters,
Laten we de discussie mild houden.
Ik denk dat iedereen het ermee eens is, dat Gods stem spreekt in en door Zijn Woord.
Als ik dan al deze reacties lees, dan denk ik dat er heel eenvoudig, een spraakverwarring ontstaat door verschillende manieren van spreken. Een ieder zal zich persoonlijk misschien in een bepaalde benadering herkennen, zoals:

- Gods Woord horen
- Naar Gods Woord luisteren
- Gods Woord kennen
- Gods Woord vertrouwen
- Gods Woord gehoorzamen
- Gods Woord volgen
- In Gods Woord geloven
- Gods Woord liefhebben
- Naar Gods Woord verlangen, uitzien
- Aan Gods Woord vastklampen
- Enz

Ik weet niet waar u / jij zich het meest in herkent, maar volgens mij is het allemaal de Bijbelse stem van Gods Woord!

WillemB, ik waardeer je poging tot oproep tot mildheid.
Echter wil ik toch nog een paar dingen zeggen op wat je zegt.

Ik weet niet wat je precies bedoeld met dat dat Gods stem spreekt in en door Zijn Woord. Ik neem aan dat je het hebt over de bijbelse boodschap in de Bijbel zoals die aan ons is overgeleverd en daarin kan ik het helemaal eens zijn met. Maar dat is niet waar het hier om gaat.

In de vraag is sprake van een bijzondere openbaring. De Bijbel wordt helemaal niet genoemd in de vraag.
Erger is dat er wordt gesteld dat je dergelijke ervaringen moet kennen om te weten dat je echt bekeerd bent.
En bekeerd zijn in een deze context staat in typisch gelijk aan behouden zijn.

Effectief wordt er dus gezegd dat je dergelijke ervaringen moet kennen om te weten dat je behouden bent. Sterker nog, als je deze ervaringen niet kent moet je twijfelen aan je behoudenis. En daar gaat het radicaal verkeerd.

Mogelijk bedoelde de dominee het anders dan het overkomt in de vraag, maar het is op zijn minst verwarrend en potentieel zeer misleidend, ook voor de vraagsteller zoals blijkt uit de vraag. En ik weet dat dit probleem breed speelt. Of er een misverstand achter zit weet ik niet, maar ik weet wel dat het in de uitwerking ervan een zaak van het allergrootse belang kan zijn wat mensen op een totaal verkeerd spoor kan zetten.

@Gerard,
Helemaal met je eens!
Ik reageerde op de discussie die er op gang kwam over hoe de stem van God gehoord / verstaan / geloofd wordt.
Je hebt gelijk, als het verhaal in deze vraagstelling klopt, is dit een totaal onbijbelse voorstelling van zaken, en mag “moeder” zich hierop hoognodig bezinnen!

@ vraagsteller, laat haar vooral ook de Bijbelse onderbouwing hiervan in de Dortse Leerregels lezen, H 5, bestrijding der dwaling 5:

Die leren: "dat men geen zekerheid van de toekomende Volharding in dit leven kan hebben zonder bijzondere openbaring".
-Want door deze leer wordt de vaste troost der ware gelovigen in dit leven weggenomen, en de twijfeling der Pausgezinden in de Kerk weder ingevoerd;
terwijl de Heilige Schrift deze zekerheid telkens afleidt, niet uit een bijzondere en buitengewone openbaring, maar uit de eigen merktekenen der kinderen Gods, en uit de zeer standvastige beloften Gods. Inzonderheid de Apostel Paulus: Geen schepsel zal ons kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onzen Heere (Rom. 8:39);
en Johannes: Die Zijn geboden bewaart, blijft in Hem en Hij in dezelve; en hieraan kennen wij, dat Hij in ons blijft, namelijk, uit den Geest, Dien Hij ons gegeven heeft (1 Joh. 3:24).

@WillemB: dan mag de "vierschaar der consentie" cult zich nog maar eens goed verdiepen in de door hun zo 'geliefde' formulieren.
Ik heb daar met zulke mensen gesprekken over gevoerd en meermaals zulk soort zaken aangehaald, maar dan krijg je als antwoord: "Maar Gods volk leert het anders". Ik heb echter een Jood dit nooit zo horen zeggen ....

@ Lecram je schrijft: Ik zie helaas veel, en heb veel gezien, dat mensen in onzekerheid leven omdat anderen hun hebben opgelegd dat ze een bijzonder spreken van God moeten hebben ervaren om zeker van hun kindschap te zijn.

Om wie gaat het? Om de ere van de Heere of de mens die zeker wil zijn van zijn zaligheid? Ik denk dat deze mensen juist heel erg aan de genadetroon hangen en roepen tot de levende God, Die je juist zo missen. En juist op het aller onverwachtst als wij het niet meer verwachten, gestorven zijn aan onszelf komt Hij en roepen ze uit: Dat is de stem mijns Liefsten.

@RSTHG21: Het probleem, een erg groot probleem zelfs, is dat die mensen opgelegd wordt de zekerheid van hun behoud te vinden in wat zij moeten beleven. Dat is uitermate onbijbels.
Zoals jij schrijft lijkt het er ook op dat jij een bepaalde beleving stelt boven de beloften die God in Zijn Woord geeft en waar wij ons behoud op moeten en mogen baseren.
Ik lees nergens in de bijbel dat we het zover moeten laten komen dat we het niet meer verwachten en dat we dan pas zekerheid wordt verkregen. Alles wat ik daarover heb gehoord en gelezen is gekunstelde bijbeluitleg, met zware vergeestelijking van wat niet zo is bedoeld, en heel veel inlegkunde.
Stop hier dus mee en rust op de beloften van God alleen.

Rom. 10:8-11 Maar wat zegt zij? Dicht bij u is het Woord, in uw mond en in uw hart (dat betekent: in je hele bestaan). Dit is het Woord van het geloof, dat wij prediken:
Als u met uw mond de Heere Jezus belijdt en met uw hart gelooft dat God Hem uit de doden heeft opgewekt, zult u behouden worden.
Want met het hart gelooft men tot gerechtigheid en met de mond belijdt men tot zaligheid.
Want de Schrift zegt: Ieder die in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden.

@Lecram, hoe zie je dan de ernstige waarschuwing van Christus uit Matt. 7 vers 21. Ik denk dat die mensen toch echt geloofden dat ze Christus kenden en dachten zo naar de hemel te gaan, maar zie hoe zij eindigden, ga weg van Mij ik heb u nooit gekend. Ik ben erg bang dat er van een historisch geloof een zaligmakend geloof gemaakt wordt. Hoe kan je op de belofte steunen als hij je nooit geschonken is?

@RSTHG21: Ik zal de tekst eens citeren: 21 Niet ieder die tegen Mij zegt: Heere, Heere, zal binnengaan in het Koninkrijk der hemelen, maar wie de wil doet van Mijn Vader, Die in de hemelen is.

De context gaat over vruchten voortbrengen. Dat is de wil van de Vader. In vers 23 leert Jezus wat het tegengestelde is van de wil van de Vader: de wetteloosheid, dus leven alsof Gods wil niet telt. Paulus is heel helder over wat de vrucht van de Geest is:
Gal. 5:22: De vrucht van de Geest is echter: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.

Jezus spreekt hier dus over 'doen' en niet over 'ervaren'. Romeinen 8 leert ons hoe we ons moeten laten leiden door de Geest. Ons grootste probleem is dus niet dat we geen of weinig teksten ontvangen, maar dat we ons zo weinig laten leiden door Gods Geest.

Als je teksten uit het verband haalt, krijg je vaak de vreemdste verklaringen. Alsof deze tekst zou slaan op wat je moet ervaren. Lees gewoon wat er staat, in de context, broeder (of zuster).

Wat betreft het schenken van de belofte: de belofte komt ons allemaal toe, zie ook Hand. 2:39 Want voor u is de belofte en voor uw kinderen en voor allen die veraf zijn, zovelen als de Heere, onze God, ertoe roepen zal.

Ik word soms verdrietig en (te vaak) boos over de vele verdraaiingen van de bijbel die Gods genade versmallen tot een smaldeel van bepaalde kerken. Gods liefde is zo groot, zo ruim, zo vol, dat iedereen er in past. Wie klopt, ZAL open woprden gedaan, wie zoekt ZAL vinden, wie de Vader vraagt in Jezus Naam, ZAL gegeven worden. Dáár mogen en moeten we op vertrouwen.

God heeft Zijn Zoon niet gegeven om uiteindelijk maar een karig gedeelte van de wereld te redden, God heeft de zonde van heel de wereld verzoend. Nu wij nog, door de beloften gelovig aan te nemen. Geen handen om aan te nemen? Zowel de Geest als Jezus bidden voor ons (Rom. 8), zó goed is God!