Optimistisch single blijven
drs. E.J. (Els) van Dijk | 3 reacties | 01-02-2018| 16:45
Vraag
Ik ben een vrouw van 30 en single. Dit gaat me steeds moeilijker af. Ik heb geprobeerd om mannen te leren kennen o.a. via christelijke datingssites en speeddates, maar dit heeft geen resultaat gehad. De afgelopen jaren heb ik dus wel afspraakjes gehad, maar waar vriendinnen en kennissen gingen trouwen en kinderen kregen bleef ik alleen. Mensen zeggen wel tegen me dat ik de ware nog wel tegen kom, maar volgens mij staat er nergens in de Bijbel een belofte van God dat iedereen zal trouwen. Er staat wel: wie zoekt zal vinden en als je vraagt om een brood geeft Hij je geen steen. Momenteel zie ik de toekomst somber in. Ik denk vaak dat God mij toch geen man zal geven en dat ik mijn hele leven alleen zal blijven. Hoe kan ik optimistisch blijven? Hoe kan ik als kinderloze en ongetrouwde vrouw een doel in het leven krijgen? En hoe weet ik dat God om mij geeft, zelfs als hij mij niet geeft wat ik graag zou willen?
Antwoord
Beste...,
Je hebt gelijk: er staat nergens in de Bijbel de belofte van God dat iedereen zal trouwen. Wat ik er wél lees, is dat het misschien voor de ongehuwde betekent dat hij/zij een bijzondere taak van de Heere God krijgt (1 Kor. 7)!
Volgens mij zit het zo. God heeft elk mens met een bepaalde bedoeling geschapen. Ik kan het ook zó zeggen: ik geloof van harte dat Hij voor jou en mij een specifieke levensopgave heeft. We zijn hier niet voor niets. We zijn geschapen om vrucht te dragen in deze wereld. En weet je wat nu zo mooi is? Hij geeft ons de levensomstandigheden die nodig zijn om aan die levensopgave te kunnen voldoen. God belooft het zelfs zo dat Hij ons alles zal geven om tot Zijn bestemming te kunnen komen. Prachtig vind ik dat.
Maar wij hebben de neiging om de zaak om te keren. Dan stellen we ons eerst de vraag: Wat heb ik nodig om gelukkig te kunnen worden? En ja, dan wordt het al heel snel een ‘huisje-boompje-beestje’ verhaal. Dan beginnen we eerst bij de levensomstandigheden die wij prettig vinden om van daaruit misschien nog na te gaan welke levensopgave van God daar eventueel bij zou kunnen horen. Dat is niet oké.
Als we na mogen denken over wat de zin en de roeping van ons leven is, moeten we niet bij onszelf beginnen, maar bij degene die roept. En dat is God. Mijn studenten daag ik vaak uit door hen de vraag te stellen: Wat zou God gedacht hebben toen Hij jou maakte? Welke bedoeling heeft Hij met jouw leven? We moeten dus niet beginnen bij onszelf, maar bij onze Schepper. Dan stel ik hen nog een vraag. Namelijk deze: Hoe begin jij aan je dag? Is dat piepend, kreunend (van vermoeidheid bijvoorbeeld), klagend over wat je mist in het leven of lukt het je om je eerst te concentreren op de vraag: Wat is het beste dat ik vandaag voor mijn God kan doen?
Begrijp je dat als je met die laatste vraag begint, je anders aan je dag begint en je dag dan ook in het teken komt te staan van verlangen om vrucht te dragen in plaats van terneergeslagen te zijn over wat je mist in het leven?
En natuurlijk, je mag verlangen naar een relatie. Maar laat het geen fixatie worden. Probeer naar het leven te kijken als een ontdekkingstocht naar de verrassingen die God voor jou in petto heeft. Of daar een man bij hoort: ik weet het niet. Ik ken mensen die pas getrouwd zijn toen ze in de dertig of zelfs in de vijftig waren. En ik ken mensen die tot nu toe ongehuwd zijn gebleven zoals ikzelf, en die toch gelukkig zijn. Omdat hun leven niet afhankelijk is van hun levensomstandigheden, maar van de barmhartigheid en ontferming van hun God die hen (grote genade!) een plek geeft in Zijn Koninkrijk.
Ik hoop van harte dat ook jij die plek in durft te nemen om zo van betekenis te zijn met het leven dat God aan jou heeft toevertrouwd.
Zegen!
Drs. Els J. van Dijk
Deze vraag werd ook behandeld in het programma 'Pastorie online':
Dit artikel is beantwoord door
drs. E.J. (Els) van Dijk
- Geboortedatum:28-01-1956
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Voormalig directeur Evangelische Hogeschool. Nu begeleiding en advies.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik moest perse een man toen ik 18 was en bleef maar zeuren tegen God: wanneer komt ie nou? Toen kreeg ik een persoonlijk woord van iemand, wat de Heer hem voor mij had gegeven, terwijl hij me niet kende.
God zei: dit hoop en verlang Ik, dat die relatie met Mij voor jou op de eerste plaats gaat komen.
Mag ik als man even een hint geven? Kleed je netjes en vooral niet sexy. Een serieuze man die voor Christus wil leven wil een degelijke vrouw. Bij ons in de kerk zijn veel meisjes die 30 zijn. Ongetrouwd en het gaat er niet van komen. De serieuze jongens vinden elders degelijke meisjes... Dat doet me veel pijn maar het is de meisjes niet duidelijk te maken. Inderdaad :God heeft een goed plan met jouw leven!
