Wij straffen ons zelf

Ds. B.M. Meuleman | Geen reacties | 10-01-2018| 10:32

Ik heb een artikel gelezen uit 2005 over dat God straft, maar is het niet zo dat we ons zelf straffen omdat we in overtreding zijn met Zijn wetten? God is liefde en geen boeman. Hij heeft het vanuit Zijn liefde goed met ons voor. Het is zo als ik door het rode licht rijd, dan weet ik dat er straf op staat, dus straf ik eigenlijk mezelf omdat ik in overtreding ben. Die wetten zijn er om ons te beschermen. Zo is het dus ook met Gods wetten, deze zijn liefde. God liefhebben met heel je ziel, je verstand en de naaste als je zelf. Deed iedereen dit maar.

Beste vraagsteller,

Je hebt gelijk, God is liefde. Hij heeft ons zelfs zó lief, dat Hij Zijn enige Zoon voor ons over had, opdat wij voor eeuwig met God kunnen leven in Zijn hemels Koninkrijk. Zijn liefde is zo diep, dat Hij Zijn Zoon liet sterven aan het vloekhout in de plaats van zondige mensen. Waarom? Om hun zonden te dragen, om aan de vloek en de eis van Gods wet te voldoen. 

In het Evangelie van Gods genade schittert Zijn liefde voor zondaren, maar dat maakt tegelijk pijnlijk duidelijk dat wij dus zondaren zijn! Tegenover Gods liefde stellen wij onze zonden, dagelijks, in woorden en werken en in gedachten. Wij doen zonde en wij zijn zonde. 

Nu stelt God duidelijk in Zijn Woord dat een ieder vervloekt is die niet blijft in al hetgeen geschreven is in het boek der wet om dat te doen, Gal. 3:10. Zowel het Oude als het Nieuwe Testament leert ons duidelijk dat op onze zonde Gods straf volgt. Lees maar eens in Deut. 27 en 28 hoe zegen en vloek tegenover elkaar gesteld worden voor wie wel of niet Gods geboden onderhoudt. Lees de Psalmen waarin David de Heere vraagt om hem in Zijn toorn niet te straffen. Denk ook aan de moordenaar aan het kruis die zijn medekruiseling bestraft en belijdt: “Vreest gij ook God niet, daar gij in hetzelfde oordeel zijt ? En wij toch rechtvaardiglijk; want wij ontvangen straf, waardig hetgeen wij gedaan hebben; maar Deze heeft niets onbehoorlijks gedaan.”

Als je jezelf enigszins leert kennen zoals God je ziet, kun je alleen maar toestemmen: ik ben Uw gramschap dubbel waardig. Gelukkig laat de Heere je niet volledig de oneindig diepe put van je zonde en ongerechtigheid zien, die wereld aan goddeloosheid die in jouw en mijn hart leeft, want dan kon je allang niet meer bestaan. 

Daartegenover staat de onvoorstelbaar grote liefde van Jezus die jouw zonden op Zich wilde nemen om in jouw plaats de straf op de zonde te dragen. “De straf, die ons den vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is ons genezing geworden”, Jesaja 53:5. Hij ging onder in de hel om ons te verlossen van de hel van onze zonden.

Dus ja, God is liefde en wie Zijn liefde negeert, veronachtzaamt, kwetst heeft het voluit en volstrekt aan zichzelf alleen te wijten wanneer hij Gods eeuwige toorn ontmoet. Dat heb je aan jezelf te danken. Je hebt Zijn straf over jezelf afgeroepen, wanneer je je tot het bittere einde tegen Christus’ liefde verzet. Tegelijk is het wel degelijk zo dat het de Heere is Die je straft. Hij doet dat niet van harte. Hij wil niets anders dan je eeuwige zaligheid, maar dan moet je je wel aan Zijn liefde gewonnen geven. 

Om je voorbeeld van het rode licht te gebruiken: als je door het rode licht rijdt en je wordt gepakt, is je straf terecht en verdiend. Maar je straft niet jezelf. De uitvoering van de straf ligt bij de overheid. Als wij onze eigen straf mochten bedenken en toepassen, zou er heel verschillend gestraft worden en waarschijnlijk niet op een rechtvaardige manier. Zo is het ook met de overtreding van Gods wet. Daarop staat een straf die door de hoogste Rechter Zelf wordt bepaald, in overeenstemming met de zwaarte van de overtreding. Zijn vonnis is geheel rechtvaardig. Hij heeft de strafmaat niet aan ons mensen overgelaten, want wij schatten de zonde lichter in dan zij in werkelijkheid is. 

Samengevat: jij en ik roepen zelf Gods toorn over ons zondige leven af. Wij verdienen straf, waardig hetgeen wij gedaan hebben. Tegelijk is het God Zelf Die ons de straf oplegt, tenzij... Tenzij je door het geloof op Christus ziet, Zijn eigendom bent en belijden mag: de straf die mij de vrede aanbrengt, was op Hem. Ik hoop en bid dat je dit geloof in Christus deelachtig bent. 

Ds. B. M. Meuleman

Dit artikel is beantwoord door

Ds. B.M. Meuleman

• Geboortedatum:
  20-05-1972
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Hoogeveen
• Status:
  Actief

67 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven