Slaapgebrek door zoontje
drs. A. Diepeveen- van der Marel | 6 reacties | 09-01-2018| 12:37
Vraag
Mijn zoontje van tien maanden slaapt nog steeds niet door. Hierdoor heb ik heel veel slaapgebrek en ben ik op. Mijn lichaam kan niet meer. Ik heb steeds hoofdpijn en oorsuizen. Ik ben moe, down en zie het soms niet meer zitten. Ook heb ik nog een kindje en ik merk dat ik veel op haar brom. En dat ik soms heel erg tegen haar uitval tot schreeuwen toe. Ik weet het niet meer. Wat moet ik doen?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste moeder,
Dank voor uw indringende vraag. Het advies op uw vraag is om, net als in een vliegtuig in nood, eerst uw eigen zuurstofmasker op te zetten. Alleen zo kunt u er zijn voor uw kinderen. Het is heel begrijpelijk dat u zo uitgeput raakt door slaapgebrek en vooral de stress die dit alles met zich meebrengt. Hoe u echter weer op krachten kunt komen is heel persoonlijk. Vaak is het ook lastig om dit nog zelf te bedenken. Daarmee is het van belang om, als dit kan met de vader van de kinderen, een plan te bedenken wat daarop gericht is. Dat tot prioriteit maken. Een onderdeel daarvan kan zijn dat u anderen uit de familie betrekt, advies vraagt bij de huisarts of het consultatiebureau.
U kunt zich schuldig voelen dat in dit plan een onderdeel kan zijn om voor de oudste wat opvang te zorgen. Echter uiteindelijk is dat alleen in het belang van de kinderen. Een mopperende, schreeuwende moeder is schadelijk voor uw kindje en zeker voor de relatie tussen jullie. Dit zeg ik echter niet om u te ontmoedigen, maar om u te helpen om de juiste keuzes te maken om uw eigen zuurstoftank weer te vullen en uw krachten weer te hervinden. Ik wens u alle goeds toe!
Met vriendelijke groet,
Anja Diepeveen
Dit artikel is beantwoord door
drs. A. Diepeveen- van der Marel
- Geboortedatum:19-10-1976
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Functie: Orthopedagoog
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Mijn tip: ga zo vroeg mogelijk naar bed, gerust een aantal keer om 20 uur 's avonds. Moet je zelf nog x voeden om half 11? Ik denk het niet, je kindje is 10 maanden. Anders kan je vragen of je man je wakker maakt, met verschoonde baby bij je komt en na het voeden de baby in zijn bedje legt. Kun jij blijven liggen.
Mijn oppaskindje is van dezelfde leeftijd en slaapt nu ook pas door sinds kort.
- de oudste ging tijdens mijn zwangerschapsverlof één dag per week naar de gastouder, zodat ik die dag een dutje met de jongste mee kon doen en wat minder om handen had.
- af en toe sliep ik een nacht op zolder, zodat ik in ieder geval een hele nacht door kon slapen
- als je nog borstvoeding geeft: laat je partner s nachts afgekolfde melk of poedermelk geven en blijf zelf liggen. Borstvoeding is goed voor een kind, maar moet niet ten koste gaan van de moeder en als je zoontje 10 maanden is hoeft hij niet meer alleen van borstvoeding te leven.
- ik breng de de oudste regelmatig een dagdeel naar een opa/oma/oom/tante/vrienden of maakte een 'speelafspraak' voor de oudste en ga dan zelf weer naar huis om met de jongste mee te slapen
- nu ik geen borstvoeding meer geef, komen mijn schoonouders soms een weekend logeren en gaan mijn man en ik twee nachten weg.
- laat de boel de boel: uitrusten is belangrijker dan opgevouwen was, uitrusten is belangrijker dan een gedweilde vloer, uitrusten is belangrijker dan een ontkalkte badkamer en uitrusten is belangrijker dan perfecte maaltijden. Sinds ik weer aan het werk ben, hebben we een schoonmaakster (1x/weken 3 uur, 10 euro per uur). Het kost geld, maar eigenlijk koop je er rust/vrije tijd voor jezelf mee.
- mijn man en ik spreken in het weekend soms af wie er 'verantwoordelijk' is voor de kinderen als we allebei thuis zijn, zodat de ander even zn handen en hoofd vrij heeft voor een dagdeel
- Zoek naar rustmomenten voor jezelf, ook voor bidden/bijbellezen, dan kun je een uitgeruste moeder zijn én daarmee ook een goed voorbeeld aan je kinderen geven. Want als ze niet van hun ouders leren dat het belangrijk is om goed voor jezelf te zorgen, van wie gaan ze dat dan wel leren?
- stel niet te hoge eigen aan jezelf: als je slecht slaapt, dan kun je niet al te veel doen op een dag. Dus introduceer een pyamadag voor jezelf en je kinderen (scheelt veel energie als je s ochtends niet met een peuter hoeft te vechten die geen kleren aan wil), laat de ontbijtspullen staan tot na het middageten, kook dubbele maaltijden zodat je niet elke dag lang in de keuken hoeft te staan, doe één keer in de week boodschappen (het liefst zonder kinderen als energievretende factor in de supermarkt) enz.
- overleg met je man over de taakverdeling: hoeveel uur werkt hij? Hoeveel uur werk jij? Hoeveel uur is hij kwijt aan huishouden/opvoeding? En jij? Hoeveel uur heeft hij voor hobby's? En jij? Is verdeeld op zo'n manier dat het met jullie allebei goed gaat? Kan hij taken in de opvoeding/huishouding van jou overnemen zodat jij meer tijd voor jezelf hebt? Wat zijn voor jou de moeilijkste momenten? Kan hij dat overnemen? (mijn man brengt bijvoorbeeld de kinderen naar de gastouder op de dagen dat ik werk; dat halen en brengen geeft mij veel stress omdat ik altijd 'bang' ben dat ik te laat op mn werk kom of te laat weer bij de gastouder ben. Mijn man is daar veel relaxter in. Het is een relatief kleine taak, maar voor mij echt een enorme lastenverlichting.
- zoek steun bij andere moeders: het helpt enorm om van ervaren moeders relativerende adviezen te krijgen of te horen dat ze met dezelfde moeilijkheden zaten als jij. Leuk voorbeeldje: toen mijn oudste dochter van de commode viel had ze een enorme bult op haar hoofd en bracht ik haar met enige schaamte naar de creche in de kerk. Bijna elke moeder die ik sprak reageerde met "o, dat is mij ook een keer overkomen hoor..."
Succes! Net zoals je kinderen leren lopen met vallen en opstaan, leer je moeder-zijn ook met vallen en opstaan. Ik hoop dat de adviezen die je krijgt je helpen om weer op te staan en met nieuwe moed verder te gaan.