Vader is depressief

Ds. P.D.J. Buijs | 1 reactie | 14-11-2017| 10:28

Ik ben een jongen van 18 jaar. Ongeveer een jaar geleden heb ik ervoor gekozen om mijn leven in Gods handen te leggen. Sindsdien las ik iedere dag uit de Bijbel en bad ik iedere dag meerdere keren tot God. Ik wilde graag leven, zoals God van mij verlangde. En omdat ik dichtbij God leefde, merkte ik dat God mij in positieve zin veranderde.

Maar de afgelopen tijd is dit leven dichtbij God veranderd. Sinds een aantal maanden zit mijn vader in een depressie. Ik zie iedere dag hoe mijn vader hiermee te kampen heeft. Ik vind dit heel heftig. Ik merk dat ik de afgelopen tijd niet meer uit de Bijbel lees of bid (alleen in de kerk). Het is absoluut niet het geval dat ik God iets kwalijk neem. In tegendeel, ik besef alleen maar dat deze moeilijke situatie volledig in Zijn hand ligt. Alleen is het net of iets mij tegenhoudt...

Als ik wel probeer te bidden, kan ik alleen maar vragen of God bij mijn vader wil zijn, verder weet ik de woorden niet te vinden. En als ik wel uit de Bijbel lees, lees ik het vanuit het perspectief van mijn vader. Ik kan het gewoon heel moeilijk loslaten, zo moeilijk dat het mijn geloofsleven in de weg staat. Ik zie dat mijn moeder het ook moeilijk heeft, dus ik wil haar niet belasten met mijn zorgen. En ik heb geen broers of zussen, dus daar kan ik het ook niet mee bespreken. Het is allemaal moeilijk uit te leggen en het lijkt soms zo onwerkelijk dat mijn geloofsleven zo is veranderd. Maar mijn vraag is wat ik kan doen.

Beste lezer,
 
Dank voor je openhartige mail. Het is een moeilijke situatie die je meemaakt. En tussen de regels door lees ik dat je je bijzonder met je vader verbonden voelt. En dan raakt het je bijzonder dat hij nu depressief is. Dat houdt je zo bezig, dat je alles vanuit dat perspectief bekijkt. Heel begrijpelijk.

Maar daar zit tegelijk de bottle-neck. Je schrijft: “Ik kan het gewoon heel moeilijk loslaten, zo moeilijk dat het mijn geloofsleven in de weg staat.” Nu hoef je het niet los te laten in die zin dat het je niet meer zou kunnen schelen hoe het met je vader gaat. Natuurlijk niet. Dat zou je ook niet kunnen. En de Heere vraagt dat ook niet van je. Integendeel, het is goed dat je vol liefde op je vader betrokken bent. Toch word je wel geroepen om het in zekere zin los te laten, namelijk: door het in Gods handen te leggen. En het daar dan ook te láten.
 
Er is een bekend voorbeeld van Corrie ten Boom. Ze zegt ergens ongeveer als volgt: je kunt bidden vergelijken met het uitpakken van een koffer. Zoals je een koffer uitpakt, zo mag je al je zorgen en noden voor de Heere neerleggen. Maar wat doen veel christenen? Ze pakken vervolgens hun spulletjes weer op en stouwen ze weer in de koffer en lopen met dezelfde last weer weg. Ze láten het niet bij God!

Nu weet ik wel: het is nog niet zo gemakkelijk om je noden en zorgen bij de Heere te laten. Dezelfde nood is er immers de volgende dag weer? Als jij ‘s morgens opstaat, zie je je vader alweer tobben. Maar juist daarom is de dagelijkse gebedsoefening zo nodig! Waarbij je tegelijk mag vragen: “Heere, wilt U me helpen om het bij U te laten? Wilt U geven dat dit gebeuren niet tussen U en mij in komt te staan?”

Lees, ondanks alles, trouw elke dag een stukje in Gods Woord. Misschien zegt het je op dat moment niet altijd evenveel. Maar de Heilige Geest kan het wel degelijk gebruiken om jouw denken te beïnvloeden, te vormen en te vernieuwen. Ik zou je willen aanraden om in deze situatie vooral de Psalmen te lezen. Daarin vind je zoveel herkenbare situaties die je door deze perioden heen kunnen helpen.
 
Er is nog iets. Zou het ook kunnen zijn dat de Heere jouw geloof op deze manier op de proef stelt? Je vertelt dat je er ongeveer een jaar geleden hebt om je leven in Gods handen te leggen. Dat is mooi! Maar misschien gaat de Heere je nu wel leren dat het niet jouw keuze is die je grond onder de voeten geeft. Gaat Hij je dieper afhankelijker maken van Hem. Gaat Hij je leren om het maar niet van je eigen geloof te verwachten (dat is vaak zo’n zwak vlammetje!), maar van Zijn trouw en van Zijn beloften. 

Je hebt inmiddels al wel gemerkt dat jij er met jouw goede voornemen om te lezen en te bidden niet komt. Zou de Heere je niet willen leren: “Niet jouw dienen van Mij maakt je zalig, maar alleen Mijn Zoon Die kwam om te dienen en Zijn leven te geven als een losprijs voor velen?” Vaak gebruikt de Heere moeilijke situaties om ons dichter naar Zich toe te trekken en om ons geestelijk te onderwijzen. Dan blijken achteraf vaak de donkerste trajecten op onze levensweg de meest leerzame te zijn geweest. Dat je dat nu nog niet ziet, kan ik begrijpen. Maar laat het, dwars door alles heen, je gebed zijn: “Geef dat alles hier, hoe moeilijk ook, mij nader brengt tot U.”
 
Je vertelde dat je ongeveer een jaar geleden je leven in Gods handen hebt gelegd. Maar doe dat nu dan ook, en ook het leven van je vader. We zijn er niet klaar mee om ons één keer aan de Heere over te geven. Hij vraagt het in elke situatie opnieuw van ons. “Geef de Heiland het roer in handen van uw aardse levensschip; Hij zal veilig u doen landen, Hij kent elke rots en klip.”
 
Intussen mag het je gebed zijn en blijven dat de Heere je vader uitkomst wil geven. Hij is een God van wonderen.
 
Ten slotte ter overdenking aanbevolen: Filippenzen 4 : 6 en 7.
 
Met een hartelijke groet,
Ds. P. D. J. Buijs

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P.D.J. Buijs

• Geboortedatum:
  02-11-1961
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Nunspeet
• Status:
  Actief

203 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven