Moeite met lichamelijk contact
drs. J(oke) Ronner-Wattel | 2 reacties | 21-09-2017| 12:06
Vraag
Mijn vriend en ik (18 jaar) hebben ongeveer een jaar en twee maanden verkering. Wij kunnen erg goed samen praten en vinden openheid erg belangrijk. Toch vind ik het erg lastig om echt open te zijn en vooral om mijn emoties te uiten. Verder heb ik heel veel moeite met lichamelijk contact. Tenminste, aan de ene kant kan ik er ontzettend van genieten, maar aan de andere kant vind ik het heel moeilijk om me te ontspannen als wij lichamelijk contact hebben.
Tongzoenen durfde ik bijvoorbeeld absoluut niet en hoewel mijn vriend daar wel behoefte aan had, doen wij dit pas sinds een paar maanden en ook niet vaak. Eén keer ben ik zelfs in paniek geraakt tijdens het zoenen. Ik heb geen idee waar mijn angst vandaan komt. Ik heb geen nare seksuele ervaringen, dus mijns inziens geen reden om er moeite mee te hebben. Ondertussen ervaar ik veel minder angst voor het tongzoenen, maar heb ik nog wel moeite met lichamelijk contact in het algemeen. Ik heb me nu al weken niet kunnen ontspannen tijdens het samen zijn en was pas zelfs ontzettend gespannen vanaf het moment dat we samen waren. Gelukkig kunnen wij er wel over praten en heeft mijn vriend veel geduld met mij, maar ik zou toch heel graag willen weten waar mijn angst/moeite vandaan komt en hoe ik/wij daaraan zou(den) kunnen werken.
Antwoord
Uit jouw beschrijving van je probleem rond het omgaan met lichamelijke intimiteit en je angst daarvoor is niet zo meteen te zeggen waardoor dit nu ontstaan is. Ik kan een paar mogelijke oorzaken noemen.
-Je geeft aan dat je ook moeite hebt met het uiten en delen van je emoties, daarin zit een geremdheid. Regelmatig gaat dit samen met een geremdheid in lichamelijk contact. Angst om gekwetst te worden als je je kwetsbaar opstelt is vaak de achtergrond. Deze geremdheid kan deels erfelijk bepaald zijn, maar wordt versterkt door negatieve ervaringen, bijvoorbeeld als ouders negatief reageerden op je emoties of door pesten.
-Je zegt geen nare seksuele ervaringen te hebben, maar welke boodschappen kreeg je thuis mee over seksualiteit en intimiteit? Was het een gewoon gespreksonderwerp of rustte er een taboe op, het kwam gewoon niet aan de orde? Als dat laatste het geval was kan geremdheid daardoor zijn ontstaan, alsof je eigenlijk met iets bezig bent dat verboden is of niet hoort.
-Hoe werd er in je gezin van herkomst omgegaan met lichamelijk contact? Was zoenen, knuffelen, aanraken normaal of gebeurde dat nauwelijks? Ook daardoor kan geremdheid zijn ontstaan.
Hoe je er mee om kunt gaan? Praten en oefenen! Accepteer je angst als iets wat bij je hoort, niet iets wat raar is, maar werk er wel aan. Geef bij je vriend aan wat je prettig vind en wat niet. Vraag hem om niet onverwachts dingen bij je te doen die je niet prettig vindt. Forceer jezelf niet, dan wordt je angst alleen maar groter. Geef de intimiteit tussen jullie de ruimte en de tijd om te groeien, neem daarin kleine stapjes, bespreek die met je vriend en blijf die stapjes oefenen. Als je angst minder wordt, zet je een volgende stap.
Joke Ronner-Wattel
Lees ook:
Dit artikel is beantwoord door
drs. J(oke) Ronner-Wattel
- Geboortedatum:26-06-1960
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerd Vrijgemaakt
- Woon/standplaats:-
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Joke Ronner is GZ-Psycholoog
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Als ik dit zo lees dan denk ik dat het probleem misschien nog een andere oorzaak kan hebben.
Misschien moet je goed bij jezelf nagaan of je echt verliefd op hem bent. Het is fijn als je goed samen kunt praten maar in een relatie is ook een bepaalde aantrekkingskracht tot elkaar nodig.
Als je met tegenzin lichamelijk contact hebt zou het ook zo kunnen zijn dat je misschien helemaal niet verliefd op hem bent!
En als je niet verliefd bent op een jongen is het niet raar dat je je ook niet lichamelijk tot hem aangetrokken voelt en daar zelfs misschien een afkeer van hebt!
