Seks tegen mijn zin
C. den Hamer | 5 reacties | 13-09-2017| 12:01
Vraag
Ik kwam bij toeval op deze site en bij deze (zo herkenbare) vraag 'Verschillende beleving seksualiteit'. Wij zijn een koppel dat ondertussen acht jaar getrouwd is en mocht gezegend worden met vier prachtkinderen. Het waren zware zwangerschappen die steeds eindigden in keizersnedes. Mijn man heeft een enorm libido dat zich niet laat tegenhouden door welke reden dan ook. Als hij te lang ‘zonder’ zit (naar zijn gevoel) krijgt hij echt een rothumeur. Hij is er zich van bewust maar zegt er niets aan te kunnen doen. Hormonen...
Ikzelf ben dan weer iemand die het heel moeilijk heeft met nee-zeggen en grenzen stellen, ik vermoed uit angst voor afwijzing. Dit heeft er voor gezorgd dat ik vaak tegen mijn zin en soms met veel pijn seks (bijvoorbeeld steeds vlak na bevallingen) heb gehad met mijn man. Ook zijn vraag naar bevrediging bij het knuffelen en orale seks, hebben al vaak tot ruzie geleid. Ik voel me gedwongen, hij heeft het gevoel dat ik niet van zijn lichaam wil genieten en dat hij niet aantrekkelijk is. Ik ben op sommige momenten echt wanhopig, want waar zoek je hier advies over? Je praat er niet zomaar met iedereen over. Het vinden van de vraag hierboven doet me deugd: we zijn niet alleen! Hopelijk vind ik hier advies, tips, lotgenoten.
Antwoord
Geachte schrijfster,
Helaas een herkenbare situatie die vaker voor komt zoals u deze beschrijft. Wat ik mis in uw verhaal is of er nog momenten zijn dat u zelf nog kunt genieten van onderlinge seksueel verkeer. Laat ik op basis van uw informatie uitgaan van een verschil in verlangen, waarbij uw man degene is die bij herhaling seksueel verkeer zoekt. Ik mis daarbij de onderlinge afstemming van commitment.
U meldt niets over de frequentiebehoefte van uw man. In ieder geval is het duidelijk dat u geen behoefte hebt aan zijn frequentiebehoefte en mogelijk de wijze waarop het seksuele verkeer plaats vindt. Wat ik mis is het onderlinge gesprek en de afstemming over frequentie, wijze waarop en het bespreken en afstemmen van wederzijdse behoeften en verlangens. U zit nu in een situatie waar uw maar toegeeft aan uw echtgenoot aan diens behoeften om trammelant en gezeur te voorkomen. Er is dus ook sprake van een communicatieprobleem en gemis aan respect over het verschil aan seksuele behoeften.
In uw situatie is het zo dat u nauwelijks tot niet toekomt aan het kunnen invullen van uw eigen behoeften en verlangens omdat uw echtgenoot te vaak gefocust is op het willen bevredigen van zijn seksuele verlangens. Als seksuoloog wil ik tevens opmerken dat er nooit en te nimmer seksueel verkeer mag plaatsvinden als dit pijnlijk is.
Er is dus niet alleen sprake van een verschil in behoefte, maar ook geen ruimte en kennelijk ook geen onderling respect te kunnen bespreken wat voor beiden wenselijk en haalbaar is. Wat ontbreekt is de veiligheid van de context waarin seksueel verkeer gedeeld en beleefd kan worden.
Ik raad u dan ook aan samen in gesprek te gaan bij een seksuoloog die samen met u beiden kan bezien wat nodig is om te komen tot een voor uw beiden gewenst veilig seksueel contact.
Kees den Hamer,
Psychotherapeut-BIG/Seksuoloog NVVS
Dit artikel is beantwoord door
C. den Hamer
- Geboortedatum:15-03-1953
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerd Vrijgemaakt
- Woon/standplaats:Zwolle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Psychotherapeut/Seksuoloog NVVS, GGZ Cruciaal
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je vraag raakt me.
Ik lees over zware zwangerschappen, keizersnedes, moeilijk grenzen kunnen stellen (je denkt uit angst voor afwijzing), je voelt je gedwongen, sommige momenten ben je echt wanhopig.
Joh, ik hoor angst en onveiligheid en ik kan me voorstellen dat daar ook eenzaamheid bij komt, klopt dat?
Den Hamer geeft je 'n advies. Zou je het zien zitten/durven om zijn advies op te volgen?
'n hartelijke groet van mij. (Getrouwd en moeder van 5 kinderen)
Wat moeilijk voor je, deze situatie!
Je man lijkt seks te zien als een eerste levensbehoefte, maar dat is het niet... Een mens kan niet lang zonder eten en drinken en slaap, maar wel zonder seks! Je voelt je misschien onbegrepen, ongezien, gebruikt en eenzaam. Volgens mij moet het mogelijk zijn, voor je man, anders met zijn gevoelens om te gaan! Hij kan afleiding zoeken, andere dingen presteren en zijn energie in andere dingen steken. En vooral investeren in tijd voor jou en de kinderen op een andere manier. Zijn behoeftes gaan ten koste van de zorg en liefde voor jou. Zijn lust staat op de voorgrond. Dat vind ik egoïstisch.
Deze lust vermoordt jouw veiligheid en jullie liefde. Ik hoop echt dat je grenzen gaat stellen en daarbij hulp gaat zoeken. Je kunt deze strijd niet alleen leveren. Hij kan misschien zeggen: als je van mij houdt dan... maar je mag het ook omdraaien als hij van jou houdt, moet hij jou met respect behandelen! Ik wens je sterkte, daadkracht, moed enz. toe. Ik weet een klein beetje hoe het voelt, wat je meemaakt. Voor tips over grenzen stellen en zo kun je ook kijken op www.kostbaarvaatwerk.nl
Zie: https://www.gideonboeken.nl/liefde-voor-twee