Kloof van (on)geloof

Kand. G.A. van Ginkel | Geen reacties | 12-05-2017| 16:33

Ik heb een vraag met betrekking tot een relatie hebben tussen een gelovige en ongelovige. Sinds een jaar ben ik met een jonge vrouw die waarschijnlijk gereformeerd-gelovig is. Echter, ze wil dit niet met mij delen aangezien geloof vanuit je zelf moet komen, waar ik het helemaal mee eens ben. Nu begint het stuk te lopen op het feit dat ik niet gelovig ben en zij wel. Er is niks groter dan het gevoel dat ik met haar samen wil zijn en de volgende stappen wil zetten. We zijn gek op elkaar en dat is te merken aan de frequentie hoe vaak we elkaar zien en hoe we met elkaar omgaan.

Maar toch is het nu al meerdere malen voor gekomen dat zij het contact verbreekt. Enkele dagen of weken later zijn we weer samen. Enkele argumenten van haar zijn dat het niet gaat werken op langere termijn i.v.m. het verschil in geloof. Ik ben het daar niet mee eens en ben me flink aan het verdiepen in de Bijbel. Mijn gedachten en gevoelens zeggen juist dat het verschil ons sterker maakt. Ik kan niet beloven dat ik in God kan geloven. Wel richt ik me tot iets, meerdere malen per dag. Dit was voorheen ook al zo, alleen nu ben ik me er pas bewust van hoe vaak (schiet gebeden en bedankjes). Wat ik haar kan bieden als ongelovige nu is het samen volgen van Bijbelstudies en lezingen (dit omdat ik de verhalen en de geschiedenis echt heel intrigerend vind). Het opvoeden van de kinderen met regels en tradities van het woord van de Heer vind ik geen struikelpunt (want de vrouw waar ik van houd is zo opgevoed en heeft haar gemaakt tot wie zij is) en samen lezen voor de kinderen uit de Bijbel lijkt me ook geen probleem, evenals het stimuleren van de kinderen om mee te gaan naar de kerk. We zijn samen nog nooit naar de kerk geweest, ondanks dat ik dit wel een enkele keer heb laten vallen dat ik daar interesse voor heb.

Wat nu werkelijk mijn vraag is: hoe moet ik nu verder? We voelen meer voor elkaar dan vriendschap maar het verschil in ‘geloof’ is momenteel een kloof voor haar. Ik wil met haar verder en een officieel verbond met haar en God aangaan, echter kan ik niet zeggen of God voor mij ooit HET kan worden, maar wel dat ik haar altijd wil steunen en samen met haar verdieping wil vinden in hetgeen wat voor haar het belangrijkste is. Wat betreft het bidden; ik heb geen idee wat het is waar ik mij tot richt met vragen en het hopen op een betere wereld! Om terug te komen op de vraag; stel ik wil haar ten huwelijk vragen, wat zijn hiervoor de regels? Het vragen aan haar vader (is dit noodzakelijk?), het praten met een priester van haar kerk, zijn dat dingen die ik op voorhand moet doen? Het ten huwelijk vragen van haar is voor mij “all in”, meer dan dat kan ik niet geven. Het feit dat ze “nee” kan zeggen maakt voor mij niet zoveel uit, dan sta ik nog op dezelfde plek. Ik wil haar op deze manier duidelijk maken dat ik voor haar kies en alles wat daarbij hoort en dat ik me samen met haar wil verbreden en verdiepen.

Je vriendin gaat wel een bijzondere weg... Geloof is voor haar belangrijk, maar ze praat er niet over. Je weet niet wat ze nu precies gelooft. Je weet ook niets zeker van het (eventuele) kerkverband waartoe zij behoort. Ook een uitnodiging om mee te gaan naar de kerk blijft achterwege. Je wilt haar tegemoetkomen ook in haar geloofsleven waar het maar kan, maar zij speelt geen open kaart. Wat te doen?

1. Je mag vragen en verwachten van je vriendin dat zij open is over haar geloofsleven en over haar  wensen  en verwachtingen met betrekking tot jou. In het bijzonder wat “het geloof” betreft. Zij moet open, duidelijk en eerlijk zijn! Een relatie wordt niet gebouwd met vaagheid en veronderstellingen.

2. Wees zelf duidelijk en eerlijk over hetgeen je zou kunnen en willen doen om haar tegemoet te komen. Maar overschat jezelf niet als het gaat om de uitvoering van de goede voornemens...

3. Vraag in overleg met je vriendin een vertrouwenspersoon (van je vriendin) uit haar kerkelijke omgeving (ik denk aan haar predikant of ambtsdrager) om samen met jullie over jullie relatie te reflecteren en er in te bemiddelen.

4. Haar ten huwelijk vragen is in dit stadium m.i. volstrekt (nog) niet van toepassing. Haar zeggen hoeveel je van haar houdt is een ander verhaal. Dat mag.

Gods zegen toegewenst,
Kand. G. A. van Ginkel

Dit artikel is beantwoord door

Kand. G.A. van Ginkel

• Geboortedatum:
  13-01-1958
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Maartensdijk
• Status:
  Actief

171 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven