Seksuele behoeften als single
W.E. (Wilbert) Weerd | Geen reacties | 25-04-2017| 16:06
Vraag
Ik ben een jonge vrouw van 24 jaar. Ik heb ooit als tiener een beetje serieus contact gehad met een jongen, maar dat is nooit wat geworden. Verder heb ik nooit intensief contact gehad met jongens/mannen, anders dan vriendschappelijk. Ik heb dus nooit echt een relatie gehad; en hoewel ik een relatie wel fijn zou vinden, vind ik mijn leven zo het er nu uitziet ook prima! Ik heb een fijne familie- en vriendenkring en een leuke baan. Maar nu zit ik met het volgende: ik merk de laatste tijd dat mijn seksuele behoeften steeds groter worden. Ik vind het echt lastig om hier op een juiste manier mee om te gaan. Ik wil absoluut geen porno kijken ofzo en gelukkig ben ik daar tot de dag van vandaag voor bewaard. Maar ik merk dat ik wel seksuele fantasieën heb, terwijl ik dat niet wil. Ook doe ik soms aan zelfbevrediging, terwijl ik dat ook niet wil. Ik merk eigenlijk dat mijn seksuele behoeften een groter onderdeel van mijn leven zijn dan ik zou willen. Ik vind het echt lastig om hier op een juiste manier mee om te gaan. Heeft u tips?
Antwoord
Beste jonge vrouw,
Bedankt voor je eerlijke vraag. Mooi om te lezen dat je tevreden kunt zijn met je huidige situatie, terwijl je open staat voor een relatie. Zoals wel vaker bij een vraag, roept je vraag een wedervraag op, namelijk: waarom denk je dat het om seksuele behoeften gaat? Het kan namelijk zo zijn dat je een seksuele vertaling hebt gemaakt van wat eigenlijk emotionele behoeftes zijn. Bijvoorbeeld de behoefte aan iemand die je echt begrijpt en waar je alles mee kunt delen. Of het verlangen naar intimiteit en geborgenheid. Het kan zijn dat je dit in eerste instantie niet herkent omdat je niet vindt dat je daar een reden voor hebt, je omschrijft je leven immers als prima. Mogelijk dat je soms toch weleens wat twijfel of gemis ervaart, of je nu vindt dat je daar een goede reden voor hebt of niet.
Ik denk niet dat seks een individuele basisbehoefte is van ieder mens. Hier wordt erg verschillend over gedacht * dus ik geef je mijn mening en zal uitleggen waarom ik zo denk. De basisbehoefte van ieder mens is die naar verbinding, contact, hechting, aansluiting of gekend zijn. Ten onrechte wordt seks vaak als eerste levensbehoefte genoemd in plaats van hechting. Seksualiteit heeft, om te kunnen floreren, juist veiligheid, hechting en intimiteit nodig. Zelfbevrediging in combinatie met seksuele fantasie, die wordt ervaren als oncontroleerbaar en schaamtevol, vervult je seksuele behoefte niet zozeer. Dit maakt seksualiteit juist steeds belangrijker voor het omgaan met negatieve gevoelens. Je zou kunnen zeggen: hoe meer je het doet, hoe meer ‘behoefte’ het opwekt. Ik schrijft ‘behoefte’ tussen aanhalingstekens omdat het de vraag is of het echt je seksuele behoeftes zijn of eigenlijk een andere behoefte. Zelfbevrediging kan een patroon worden, vooral als het gekoppeld raakt aan frustraties. Dit geldt ook voor seksuele belevingen. Na afloop van de seksuele opwinding blijft er vaak een gevoel van schaamte en schuld achter. Dit kan leiden tot een geheim, een isolement en gedachten als... “als je eens wist wat ik echt denk en doe, dan...” Die negatieve gevoelens kunnen dan weer leiden tot het zoeken van een uitvlucht in opnieuw seksuele opwinding.
Mijn eerste tip aan je is om na te gaan of het echt om lichamelijke seksuele behoeften gaat of dat seksuele opwinding een manier van omgaan met iets is geworden. Je kan hier soms achter komen door na te gaan of er iets gebeurt is wat je vervelend vond. Wat alleen-zijn bij je losmaakt en dit op te schrijven.
De tweede tip aan je is om één of twee mensen in vertrouwen te nemen over je gevoelens van schaamte, schuldgevoelens en onmacht. Met iemand je onvermogen om je seksuele behoeften te controleren te delen. De meeste mensen delen het liefst hun overwinningen, als iets achter hen ligt. Maar om de overwinning te bereiken is het toegeven dat iets niet lukt de eerste stap. En niet alleen dat toegeven, ook de erkenning en ruimte dat het jou ook niet zelf hoeft te lukken om beter te zijn. Juist in de moeite en pijn van onze tekortkomingen wordt duidelijk dat we genade nodig hebben. De Heere Jezus heeft met Zijn bloed betaald zodat wij Zijn eigendom zouden zijn. De vraag is dan: mag Hij jou dan ook helemaal hebben en geef je Hem alles, ook datgene wat je niet lukt om op een juiste manier mee om te gaan?
Mijn derde tip is om het een beetje los te laten, te ontspannen. De focus niet te leggen op beheersen van je gedrag maar mild voor jezelf te zijn als je deze neiging op voelt komen. Soms zakt het vanzelf wel af zonder dat je er iets voor hoeft te doen. Zoals laatst iemand mij vertelde dat als haar man geen zin had in seks, zij merkte dat de seksuele opwinding vanzelf weer afzakte en ze dan wat afleiding opzocht. Mocht het mis gaan, weet dan dat het niet gaat over het voorkomen van falen maar over het opstaan in te leren groeien, alles over te geven aan de Vader die voor je zorgt.
*In de literatuur over seks wordt christenen vaak verweten seksualiteit vooral repressief te benaderen. Christenen wordt dan verweten dat ze de normale seksuele behoeften zouden willen onderdrukken, terwijl dit juist zou leiden tot excessen als misbruik. Vanuit het standpunt van evolutionisten en de piramide van Maslov is seks een basisbehoefte van ieder mens en leidt de afwijzing van seksuele gevoelens tot onnodige frustraties, schaamte en zelfverwijt. Zij zullen mijn antwoord dus benaderen als een belachelijke moraal. Ik meen dat seksuele behoefte en het lichamelijke seksuele functioneren een prachtig door God gegeven schat is. De meeste mensen hebben de verwachting van seks dat het je niet alleen genot geeft, maar ook je verlangen naar hechting bevredigt. Daarom is het ook logisch dat je seksuele behoeften ervaart. Echter, het verlangen naar hechting kan niet bevredigd worden in de individuele beleving, maar relationeel, dus in verbinding. Het missen van de verbinding met God (goddeloosheid) zal juist leiden tot een afname van het vermogen om seksualiteit in die context te beleven, zoals beschreven in Romeinen 1. Het onvermogen om jezelf te zijn, jezelf te binden en te geven kan niet opgelost worden met of via seks.
Wilbert Weerd
Dit artikel is beantwoord door
W.E. (Wilbert) Weerd
- Geboortedatum:01-10-1985
- Kerkelijke gezindte:Evangelische Gemeente
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
