Altijd godzalig, eerbaar en onstraffelijk leven

Ds. A.T. Vergunst | Geen reacties | 06-02-2004| 00:00

Op belijdeniscatechisatie hadden wij het over de vragen die gesteld worden bij de belijdenis. De derde vraag die bij ons gesteld wordt luidt als volgt: "Belooft gij dat gij volgens deze heilige leer uw leven altijd door Christus' hulp en genade, godzalig, eerbaar en onstraffelijk zult aanstellen en uw belijdenis met goede werken versieren?" Als ik hierop antwoord met "ja", zeg ik dan eigenlijk niet dat ik mijn leven lang geen zonden meer zal doen? En dat kán ik niet beloven! Ik zou het dolgraag willen, maar ik weet van mijzelf dat ik niet mijn leven lang "godzalig, eerbaar en onstraffelijk" kan leven. Hoe moet ik dit dan opvatten?

Beste vriend,

Als ik je vraag goed begrijp vraag je niet of dat jij het kunt, maar of jij het van harte voorneemt om zo te leven. Het is een vraag naar wat er echt in je hart leeft. Wil ik echt de Heere dienen zoals Hij gediend wil worden? Wil ik zo wandelen... godzalig, eerbaar? Dat kan niemand natuurlijk (!), want we zijn gevallen zondaren.  Paulus kon dat zelfs niet nadat de Heere hem bekeerd had. Als je Rom. 7 leest, dan voel je aan waar Paulus mee worstelt. Hij wil wel, maar hij kan niet. Dat betekent dagelijkse strijd.

Daarom belijd je niet dat je dat kunt, maar je belijdt dat je het echt van hart wilt. Het veroorzaakt verdriet in het hart als je dan telkens weer ontdekt dat -hoewel je in je hart zo wilt leven- het niet gaat. Je kunt het niet. De zonden komen elke keer weer terug. Soms wil je niet eens doen, wat je toch wilt doen omdat God het vraagt. Wat een raadsel is het mensenhart en hoe ontmoedigend.

Maar dan staat er in die vraag ook "... door Christus hulp en genade." Met andere woorden: we belijden in die vraag dat "ik inderdaad zo wil leven, altijd, overal, zelfs in de binnenkamer van mijn eigen hart maar dat ik weet dat ik dat nooit van mezelf kan. Daarom kijk ik verlangend naar Christus en belijd dat alleen door Zijn kracht en genade ik in die weg kan wandelen waarin ik graag wil wandelen."

Is dat ook de belijdenis van je hart? Ik hoop dat je zo belijdenis mag afleggen, waarin je op Hem ziet en vertrouwt. Ook om je de dagelijkse kracht te geven om voor Zijn heilig aangezicht in de tere vreze des Heeren te wandelen.

God zij met je, beste vriend.

Ds. A. T. Vergunst

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A.T. Vergunst

• Geboortedatum:
  22-09-1961
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Carterton (Nieuw-Zeeland)
• Status:
  Actief

169 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven