Moeite met huidige kerk

Ds. C. Oorschot | Geen reacties | 27-03-2017| 08:46

Ik ben enige maanden geleden in verband met mijn huwelijk overgegaan naar een ander kerkverband. Ik kom vanuit de Gereformeerde Gemeenten (van huis uit niet, maar heb daar zelf heel bewust belijdenis gedaan en voelde mij op mijn plek) en ben nu in een andere woonplaats lid geworden bij de gemeente waar mijn man al kerkte, de PKN (GB). Hij is kerkelijk actief en voelt zich  sterk verbonden met de gemeente. Zijn familie en vrienden zitten er ook, wat dat betreft heel mooi. Tijdens de verkeringstijd hebben we er veel over gepraat en zijn we ook met elkaar meegegaan naar de kerk. Uiteindelijk zijn we tot het besluit gekomen om samen na ons huwelijk naar zijn gemeente te gaan. Ik heb daar lang over getwijfeld en uiteindelijk de knoop doorgehakt; daarbij heeft het gesprek met mijn eigen dominee in de Gereformeerde Gemeente me erg geholpen. Hij heeft ons getrouwd en was heel open en begripvol, niet afkeurend t.o.v. de keuze die ik maakte, ook toen ik mijn twijfels besprak.

Nu ben ik een aantal maanden lid en ik begin mij steeds eenzamer te voelen binnen de gemeente. Ik heb veel leuke vrienden en vriendinnen leren kennen en iedereen is hartelijk en gastvrij, als het gaat om het sociale aspect mis ik dus helemaal niets. Ik voel me vooral heel alleen staan in het feit dat ik bepaalde zaken heel erg mis in de prediking. Er wordt bijvoorbeeld niet of nauwelijks opgeroepen tot bekering en zelfonderzoek. Ook wordt er voor mijn gevoel niet echt gewaarschuwd. Omdat ik mijzelf als zo ongeveer de enige in de gemeente niet tot Gods kinderen reken (iets waar ik heel erg mee worstel, maar dat is een ander onderwerp), wordt er ook niet echt voor mij gepreekt en voel ik me vaak buitengesloten door de prediking. Er wordt gepreekt vanuit het idee dat iedereen al bij Gods kinderen hoort. Daarnaast zijn er wat liturgische veranderingen doorgevoerd in de tijd dat we er nu zitten, wat het voor mij nog lastiger maakt. Ik mis eerbied als het gaat om de bediening van de sacramenten. Sowieso een heel eenzaam gevoel als iedereen om je heen deelneemt aan het avondmaal en jij zelf niet. Maar waar ik vooral moeite mee heb: ik weet van velen dat zij een zeer vrije levensstijl erop nahouden en vind het moeilijk om dat te rijmen met het aangaan aan het avondmaal. Als het gaat om het kijken van alle soorten programma's en films, zondagsheiliging, etc...ik zie zo weinig van het afkeren van en strijd tegen de zonde. Ook bij de kerkenraadsleden, die ik van nabij ken, niet. Tegelijkertijd is er natuurlijk het stemmetje dat ik geen oordeel mag en wil hebben, maar het is zo lastig.

Het komt er nu op neer dat ik tijdens de avondmaal zondagen niet naar de kerk ga. Ik wil er niet met een hart vol wrok bij zitten. Wat betreft de doop: er zijn nu nieuwe regels dat alle kinderen uit de gemeente voorin op een kleed komen zitten om ze meer bij het sacrament te betrekken. Ik vind het een poppenkast en vooral storend dat tijdens de doop op dat moment aandacht naar die kinderen gaat en het minder eerbiedig wordt op die manier. Mijn man steunt me heel erg en omdat we er veel over praten, begrijpt hij mijn kant van het verhaal ook steeds meer. Ik heb er heel veel verdriet van en wil geen kerkhopper worden. Ik ben inmiddels zwanger en het punt van de doop vind ik daarom des te lastiger. Voor mezelf weet ik dat ik ook nog andere boeken kan luisteren en presentaties luister, maar een kind grootbrengen in een gemeente vind ik toch wel een ander verhaal.

De vraag is: is het de duivel die mijn hart op deze manier afsluit en mij zo kritisch maakt? Moet ik bidden om van deze kritische houding af te komen of moet ik juist luisteren naar de stem die zegt dat dit niet de juiste kerk voor ons is? Ik weet het echt niet meer en ik heb er veel verdriet van. Ik zou het fijn vinden als de vraag beantwoord wordt door een iemand vanuit de HHK. Omdat die wellicht beide zijden kent en begrijpt.

Deze dame ervaart wat een van mijn beste vrienden, die dominee in de PKN werd, me na de verdrietige scheuring van 1 mei 2004 eens zei: “Nu jullie bij ons weg zijn, wordt er alleen nog van links aan ons getrokken en dan gaan we van het Woord weg.” Nu zijn er Gode zij dank nog broeders en zusters ook in de PKN die hier onder lijden, maar de meesten glijden steeds verder af, blijkbaar ook in de gemeente waar deze mevrouw thans toe behoort. Echter wat kunnen we haar aanbevelen te doen.

In de eerste plaats meen ik dat er onderscheid gemaakt moet worden tussen het wezenlijke, dat is de Heilige Schrift en wat de Heere ons daarin beveelt, en secondaire zaken. Tot dit laatste reken ik dat de kinderen bij een doopbediening naar voren mogen komen. Zelf heb ik het nooit gedaan maar zo worden ze er wel bij betrokken en kunnen de ouders hen over hun eigen doop en de genade ervan vertellen. Ook “liturgische veranderingen” doen op zich aan de boodschap van zonde en genade niet tekort. Veel ernstiger is dat er geen oproep tot bekering meer van de kansel wordt gehoord en dat dit blijkbaar in de ogen van de voorganger en kerkenraad ook een gepasseerde zaak is.

Het is een zegen van onze God dat zij als oud-Ger. Gemmer dit niet mee kan maken en bij vele kerkgangers geen vruchten van geloof en bekering in het dagelijks leven bemerkt. Positief in haar verhaal vind ik de opmerking dat haar man haar hierin steunt. Als dit echt zo is dan zijn zij het er ook over eens dat dit geen gemeente is waar je lid van kunt blijven. Wat dan? Ten eerste dit voor de Heere neer leggen, want Hij spreekt gewis tot elk die voor Hem leeft en daarna huisbezoek aanvragen of met de voorganger en eventueel een ouderling deze dingen bespreken. Ook denk ik dat het aan te raden is om samen een gesprek met haar vroegere dominee in de Ger. Gem. te hebben. Bind haar vooral op het hart om ook in deze de voetsporen van de Heere Christus te drukken Die ons zei: Leert van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart (Matt. 11:29) .

Met vriendelijke groet,
Ds. C. Oorschot

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. Oorschot

• Geboortedatum:
  25-08-1933
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Stellendam
• Status:
  Inactief

47 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven