Oververmoeid door peuterpuberteit

drs. J. de Jongh-van Hoof | 10 reacties | 24-03-2017| 08:02

Vraag

Ik ben ten einde raad. Onze dochter is twee jaar en nog steeds slaapt ze niet door. Ik heb na mijn keizersnee nog niet één keer een hele nacht kunnen slapen, veelal vier keer per nacht is ze wakker. Meestal gaat het ‘s middags goed, maar soms ook wil ze s’ middags niet slapen. Dat trek ik niet meer. Ik snak naar een rustmomentje voor mijzelf en zonder lukt voor mij niet meer... Hoe ik het allemaal vol houd en heb gehouden weet ik niet, maar ik voel wel, zo lukt het niet meer. Mijn man kan mij niet aflossen want hij is zelf herstellende van een burn out. Voor in de middag kreeg ik als advies van een psycholoog: duidelijk uitleggen dat jij even gaat slapen en je haar over een uurtje weer ophaalt en dan laten huilen. Ze heeft een enorm sterke wil. Dan huilt/krijst ze gerust een uur lang. Wat moet ik doen, laten huilen of...? Ik ben op!


Antwoord

Beste moeder van een dochter,

Je bent niet de enige die dit meemaakt! Het komt vaker voor! Twee is wel een bijzondere leeftijd: TWEE is NEE! Peuters hebben ontdekt dat zij een eigen persoonlijkheid zijn en dat zij door hun gedrag dat van de ouders kunnen beïnvloeden. Het wordt ook wel de “peuterpuberteit” genoemd, wanneer peuters overal nee tegen zeggen. Peuters leven in een magische wereld. Zij begrijpen lang niet alles van wat er om hen heen gebeurt. Dat je kamer van het ene moment licht, het volgende moment zomaar donker kan worden door het lichtknopje uit te doen gaat hun bevattingsvermogen ver te boven. Hun magische wereld laat het toe dat ze kunnen fantaseren over monsters en het onderscheid tussen fantasie en werkelijkheid is voor hen niet of moeilijk te maken. Tenslotte kan het ook te maken hebben met scheidingsangsten. Hiermee wordt bedoeld dat ze zodra de vertrouwde figuur uit hun wereldje niet meer om hen heen is hen dit angstig kan maken. We zien dus dat angst vaak een rol speelt bij slaapproblemen op deze leeftijd. Word niet boos op uw kind als het slaapproblemen heeft. De boosheid zal als beangstigend worden ervaren en omdat we al zagen dat veel van de slaapproblemen voortkomen uit angst draagt dit niet bij aan de oplossing.

Adviezen geven is makkelijk; het uitvoeren van de adviezen is zeer moeilijk.

1. Je bent oververmoeid. De accu is leeg. Daardoor lukt het moeilijker om de adviezen in praktijk te brengen. Op korte termijn is het handiger om toe te geven...
 
2. De adviezen zijn:

a.  JIJ MOET DE BAAS ZIJN!, niet je dochter. Door haar huilen tiranniseert ze. Zij heeft een eigen en sterke wil. Zij regeert omdat ze luid krijst, dan krijgt ze haar zin. Krijgt ze haar zin dan beloon je haar, dan zal ze dat de volgende keer weer doen... Ten gevolge van het slechte slapen raken ouders geïrriteerd en zijn zij overdag alles behalve fit. Chronisch slaaptekort maakt dat je eraan gaat toegeven om je kind dan maar in bed te nemen, zodat je eindelijk een goede nacht hebt, OOK OP ANDERE VLAKKEN DAN HET SLAPEN! Geef steeds leiding aan het gedrag van een peuter. Niet het kind bepaalt wat er gebeurt, maar u als ouder heeft de leiding. Een zekere mate van kordaat optreden geeft voor het kind duidelijkheid. Het weet daardoor wat er wel en niet mag en wat het wel en niet moet doen.

b. De psycholoog heeft gelijk: DUIDELIJK ZEGGEN WAT JE DOET EN JE DAARAAN HOUDEN. “Ik ga nu slapen en jij ook, wanneer het klokje gaat rinkelen, mag je mama roepen, en dan haal ik je uit bed.” Of “ik ga nu slapen en jij ook, jij mag een boekje lezen, wanneer het klokje gaat rinkelen...” En als ze krijst en huilt niet belonen door er heen te gaan! NEGEREN. Beloon steeds als dingen goed gaan. Een knuffel, waardering uiten, belonen met samen een spelletje of een boekje lezen...
   
c. VOLHOUDEN. Het duurt ‘lang’; in het algemeen duurt nieuw gedrag aanleren drie weken! DRIE WEKEN een krijsend kind...
 
d. HULPTROEPEN INSCHAKELEN
-Je (schoon) ouders, je zussen kunnen zij helpen? 
-Kan je dochter even logeren?
-Of even alleen ’s nachts logeren en overdag thuis; dan ga jij aan de slag met de tussen de je brengt haar naar bed bij je (schoon)ouders en dan ga je naar huis... je haalt haar voor het ontbijt weer op... heb je voldoende energie om de nacht aan te pakken – dan verder thuis.
-Ga naar het consultatie bureau. Zij hebben goede adviezen en hebben ook mensen die thuis kunnen helpen en adviseren.
-Ga naar je huisarts. Deze kan je ook adviseren en helpen. Als deze het zelf niet adviseert, weet hij wel iemand die dat wel kan.

e. Gebruik de slaapkamer niet om het kind naar toe te sturen als het straf krijgt. Het gaat anders die ruimte in verband brengen met vervelende momenten.
 
f. VAST RITUEEL. Geef voor het naar bed gaan aan wat er nog gaat gebeuren, voordat het bedritueel begint. Doe dit niet te lang van tevoren want het tijdsbesef van peuters is maar matig. Volg bij het naar bed gaan een vast ritueel. Kinderen houden van regelmaat. Het maakt de loop der dingen voor ze voorspelbaar en dat geeft rust.
Er kan voor het afscheid nemen iets worden verteld over de dag. Doe dit in een paar korte zinnetjes. De meeste kinderen zijn dol op voorlezen en verhaaltjes vertellen. Maak het alleen niet te lang, want dat is helemaal niet nodig. Natuurlijk geen enge verhaaltjes.

g. Houd als een kind angstig is nog een bedlampje aan en blijf eventueel in de buurt; even iets doen in de kamer ernaast. Of zelf lezen op een stoel bij de deur/op de hal. Maar niet meer praten tegen het kind. Het is voor kinderen geruststellend als ze nog allerlei bekende geluiden van het huis horen. Het hoeft echt niet muisstil in huis te zijn. Soms helpt als ze niet alleen in de kamer liggen, maar met hun broertje of zusje.

h. IN BED LATEN! Als uw kind wakker wordt of niet kan slapen, laat het dan altijd in bed. Door naar de ouders te komen is een geweldige beloning voor gedrag dat u eigenlijk niet wilt. Als u erheen gaat: niet praten en als je praat, doe het dan een beetje afstandelijk en zakelijk. Toedekken, eventueel flesje water (dat al in het ledikantje ligt) geven en weer vertrekken.

Succes!

José de Jongh-van Hoof

Lees meer artikelen over:

opvoedingpeuter
Dit artikel is beantwoord door

drs. J. de Jongh-van Hoof

  • Geboortedatum:
    30-11-1967
  • Kerkelijke gezindte:
    Zevende-dags Adventist
  • Woon/standplaats:
    Rijssen
  • Status:
    Actief
272 artikelen
drs. J. de Jongh-van Hoof

Bijzonderheden:

Huisarts


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
10 reacties
Ellenoor
24-03-2017 / 11:43
Vier keer per nacht is echt veel! Heb je enig idee waar het aan kan liggen dat ze zo slecht slaapt? Misschien een idee om te proberen daar achter te komen met externe hulp (via cb of huisarts).
Over het middagslaapje: onze zoon van drie heeft altijd veel moeite met in slaap komen. Inmiddels doet hij geen middagslaapje meer, maar eerder gaf ik hem vaak een fles met het kleinste gaatje in de speen dat ik kon vinden bij de drogist. Tegen de tijd dat die fles leeg was, sliep hij meestal wel.
Bij ons hebben de kleintjes trouwens ook periodes gehad dat ze de tweede helft van de nacht bij ons in bed verder sliepen, of dat mijn man 's avonds erbij bleef tot ze in hun eigen bed sliepen (en dan soms eerder in slaap viel dan de kinderen zelf). Het is misschien niet helemaal volgens de officiële regels, maar iedereen maakte dan lekker veel slaapuren, en daar werden we allemaal beter van. Bovendien schijnt het goed te zijn voor de hechting :)
Ellenoor
24-03-2017 / 11:48
De peuterpubertijd lijkt me in ieder geval niet het énige probleem, aangezien de moeder zegt dat het sinds de geboorte nooit anders geweest is.
leene
24-03-2017 / 22:00
Mijn oudste dochter sliep na 7 weken door. Onze tweede pas met 18 maanden. wat we ook probeerde het lukte niet. Wat wij wel hebben gedaan met 6 maanden, 9 maanden, 14mnd 16 maanden om hem te laten doorslapen is hem laten huilen in zijn eigen bedje, wel naar hem toegaan en elke keer maar zeggen dat hij in zijn bed moest blijven. Al die keren snapte hij er niets van en raakte overstuur. Al die keren zijn we gestopt na een dag of vier. Hij begon altijd in zijn eigen bed en kwam halverwege de nacht bij ons in bed. Op die manier hadden we allemaal het meeste slaap. Met 18 maanden hebben we nogmaals geprobeerd om hem de hele nacht in zijn eigen bed te laten slapen en opeens lukte het na twee nachten. Waarom weten we niet. Hij is wel altijd een onrustige baby geweest en is nog een veel onrustiger jochie dan z'n zus.
Kortom proberen of het lukt maar dan wel een paar nachten lang...wat je ook kunt overwegen is om ze bij jou in bed te laten slapen.Tenminste als ze dan wel slaapt en niet gaat 'feestvieren' . In het westen vinden we dat raar maar in veel andere gebieden in de wereld slapen kinderen soms wel tot 4 jaar bij de ouders. Gewoon niets aantrekken van wat iedereen zegt... als je maar slaapt :)
Overigens deden beide kinderen van mij geen middagslaapje meer sinds ze net twee waren... ze sliepen niet of lagen lang wakker en sliepen dan zo laat in dat ik ze in de avond niet meer naar bed kreeg.
Je kunt kijken of ze dat nog nodig heeft.
Logeert ze wel eens bij iemand anders? en slaapt ze dan beter?
Voor nu zou ik inderdaad hulptroepen inschakelen en proberen rust te krijgen dan kun je ook weer helderder denken
AHHK76
25-03-2017 / 12:05
Hulp vragen kan best moeilijk zijn, maar doe het voordat jij ook een burnout krijgt. Vraag een zus/vriendin/(schoon)moeder/gemeentelid dat jullie dochter daar een paar keer middagje of nacht kan zijn, zodat je bij kunt slapen. Bij mijn kinderen duurde het ook lang voordat ze doorsliepen en dat was zo vermoeiend.... Sterkte!!!!
Catherine
25-03-2017 / 14:11
Onze jongste sliep op haar 2e nog steeds niet door. Ik had blijkbaar slappe knieën, want ik kon daar niet tegen. Ook werden de andere kinderen dan wakker. Wij hebben toen een peuterbed naast ons bed gezet, en als ze begon te huilen snachts, pakte ik haar handje en aaide over haar gezichtje. Ik liet het licht uit!
Ook hoefde ik vaak niets te zeggen en ging ze weer rustig slapen.
Na een paar maanden werd ze niet meer wakker en hebben we het bedje terug in haar kamer gezet.
Deskundige zegt: in bed laten. Misschien verstandiger, maar het gaf mij veel meer stress.
Ik deed mijn dochter s'avonds in bad, daarna nog een bordje warme pap en het bedritueel, zingen, bidden en voorlezen.
pannenkoek
25-03-2017 / 19:30
Ik liep 7 mnd van onze 2e. de oudste was toen 1 en 4 mnd. sliep ook nog niet door.
is hard, maar wij hebben ze op een gegeven moment laten huilen. het werd iedere nacht korter, (1e nacht 30 min) maar na een wk sliep ze door.
Is ff doorbijten en volhouden, maar wij hadden toen rust.
mvk
26-03-2017 / 20:56
Dit zijn altijd lastige dingen. Mijn kinderen sliepen ook met 1,5 jaar niet meer 's middags. Als het wel een keer lukte dan sliepen ze 's avonds niet. Ik heb wel vaker gelezen dat als ze 's nachts minder slapen dat je dan beter het middagslaapje kan laten zitten. Mijn zoontje sliep pas met 3,5 jaar door en hield mij soms uren wakker. Dat is erg vermoeiend en tussen half 5 en 6 's morgens zat ik weer beneden. Daarna nog lange tijd naast hem gelegen etc. Waarschijnlijk heb ik het helemaal verkeerd aangepakt, maar ik ben er gewoon maar naast gaan liggen. Als er maar geslapen werd en zoals ik hierboven als zie staan in sommige culturen is dat heel normaal.
boulanger
27-03-2017 / 13:50
Ik heb twee kinderen die chronische oorontsteking hadden, en daardoor elke nacht huilden. Verder niet echt ziek of koorts ofzo, dus duurde even voor we er achter waren. Rond een jaar kregen ze buisjes, en het huilen 's nachts was over!
Misschien de oren een keer laten checken. Daar krijgen ze last van als ze liggen.
Sterkte ermee!!
jaapenlinda
27-03-2017 / 23:43
Toen mijn zoontje die leeftijd had, legde ik hem vaak 's middags op de bank met een dekentje. Cd van ruim een uur liedsjes aan en luisteren maar... Hij wist dat hij van de bank af mocht als de cd afgelopen was.
Misschien dat dit jou zou kunnen helpen om 's middags een rustmoment voor jezelf te creeren.
Autumn
28-03-2017 / 16:02
Wat herkenbaar. Ik kan me zo voorstellen dat je helemaal kapot bent. Onze zoon sliep/slaapt ook zo slecht. Acht keer er uit per nacht...overdag onrustig...ik werd er helemaal hondsdol van. Nu begint hij in zijn eigen bed te slapen en als hij 's nachts wakker wordt slaapt hij tussen ons in. Op die manier slapen we allemaal goed. Bij onze dochter hebben we het ook zo gedaan en toen ze 4 was is ze in haar eigen bed gaan slapen (na een beloningskalender). Ik heb er totaal geen moeite mee om een kind bij mij in bed te laten slapen. Het geeft mijn zoon geborgenheid en op die manier is iedereen rustig en slapen we allemaal goed. En er komt vanzelf een tijd dat hij weer in zijn eigen bed gaat. Misschien ook iets voor jullie? Of een bedje op jullie kamer erbij zetten? Ik gun je een goede nachtrust en hoop dat je die ook snel krijgt. Sterkte!
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Het blad 'Bewaar het Pand'

De rechterflank van CGK geeft het blad "Bewaar het Pand" uit. Schrijven alle ‘rechtse’ CG-predikanten daarin (waardoor er wellicht dus een duidelijk namen/plaatsen-lijstje ontstaat) of zijn er buiten ...
Geen reacties
23-03-2007

Al vanaf het moment dat ik in de puberteit kwam (ben nu halverwege de twintig) ben ik erg bang voor intimiteit. Vooral in contact met mannen, of beter gezegd single mannen, loop ik hier heel erg in vast (...)

Al vanaf het moment dat ik in de puberteit kwam (ben nu halverwege de twintig) ben ik erg bang voor intimiteit. Vooral in contact met mannen, of beter gezegd single mannen, loop ik hier heel erg in va...
Geen reacties
23-03-2009

Niet gedoopt en geen catechisatie gehad

Ik kom uit een Hersteld Hervormde gemeente en ging tot voor kort naar deze kerk. Sinds een tijdje heb ik een relatie met een jongen uit de Ger. Gem. Zijn wens was dat ik met hem mee naar de kerk zou g...
Geen reacties
23-03-2020
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering