Vrager en beantwoorder Heidelbergse Catechismus
Ds. A. van Vuuren | Geen reacties | 09-03-2017| 07:59
Vraag
Een vraag over de Heidelbergse Catechismus, waar steeds een antwoord gegeven wordt op een vraag. Ik heb horen zeggen dat de onderwijzer de vraag stelt en een gelovige jongere antwoord geeft. Maar laatst hoorde ik een dominee zeggen dat het juist de jongere is die vraagt en de onderwijzer degene is die antwoordt. Mijn vraag dus, wie stelt en wie beantwoordt de vraag?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Je vertelt er helaas niet bij waar die predikant dat op baseert. Hoe hij die stelling onderbouwde vanuit historisch onderzoek. En verbond hij daar ook nog een conclusie aan met betrekking tot de geloofsbeleving? Zit daar mogelijk de -overigens onjuiste- opvatting achter dat je zulke rijke geloofsantwoorden een kind, een jongere niet in de mond mag leggen? Dat alleen een echt kind van God vanuit de beleving die antwoorden kan geven?
Of wilde hij slechts de jeugd aansporen om te komen met vragen. Een parallel trekken met de Joodse catechese? Als de kinderen daarvan thuis komen vragen de ouders niet: heb je veel geleerd, maar: heb je veel gevraagd? Van vragen wordt je wijs, luidt een gezegde. In dit geval wijs tot zaligheid.
Mijn vraag zou zijn, waarom zou het discussiepunt moeten zijn wie de vragen stelt? Als wij vroeger op catechisatie een bepaalde zondag als huiswerk meekregen moesten we zowel de vraag als ook het antwoord leren. De Heidelberger Catechismus is van oorsprong een leerboek voor jonge kinderen. Dus zowel de vragen als de antwoorden zijn bedoeld ter lering. Zulke geloofsvragen komen niet vanzelf op in mensenharten. Het zijn eigenlijk ‘voorgekauwde vragen’ ter lering van de leerling. Sturende vragen.
Wat voor nut zou het hebben als alleen de leraar de antwoorden geeft? Bijvoorbeeld: Wat is uw enige troost? Het gaat er al in de vraag om dat de kinderen bepaald worden bij een troost die uniek is. En ook dat het antwoord werkelijkheid wordt in het leven van die kinderen, door de werking van de Heilige Geest. Al heeft natuurlijk ook de leraar hetzelfde nodig om getroost te leven en eenmaal zalig te sterven. Leraar en leerling mogen samen wel biddend vragen: Heere maak mij Uwe wegen door Uw Woord en Geest bekend, Leer mij, hoe die zijn gelegen en waarheen 'G Uw schreden wendt.
Hartelijk groet,
Ds. A. van Vuuren
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. van Vuuren
- Geboortedatum:02-11-1948
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Capelle a/d IJssel
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus-predikant