Bang voor schoonvader

Ds. H. Korving | 2 reacties | 13-02-2017| 13:59

Vraag

Ik hoop volgend jaar voorjaar te trouwen met mijn aanstaande man. We zijn inmiddels zes jaar samen heel gelukkig, alleen is ons geluk het afgelopen jaar flink verstoord door mijn schoonvader. Mijn schoonvader is narcistisch en dus heel moeilijk om een goede band mee op te bouwen. Afgelopen zomer ontving ik whatsappjes van hem dat hij het contact met mij wilde verbreken omdat hij geen klik met mij heeft. Hij wenst niet te staan naast zo’n monster als ik ben. Kortom, hij heeft mij uitgescholden en mij de deur gewezen.

We zijn nu bijna acht maanden verder. Mijn vriend heeft de afgelopen weken een gesprek gehad met zijn ouders (wat er weer heftig aan toe ging). Ze dwingen mijn vriend richting mij om het contact weer te herstellen, anders kan hij het huis uit. Ik vind het heel moeilijk om het contact te herstellen. Ten eerste ben ik bang van mijn schoonvader. Tevens heb ik al meerdere keren ruzie met hem gehad, weer goed gemaakt, maar na een aantal weken gaat het weer mis. Ten derde heeft hij mij echt kapot gemaakt. Moet ik het contact toch herstellen? Wat gebeurd er als ik het contact niet herstel? Mag ik dan nog wel trouwen in de kerk?

Een jaar lang geen advertenties zien op Refoweb?

Antwoord

Beste vraagsteller,

Je zit in een lastig parket. Een heel belangrijke vraag lijkt mij of je vriend onvoorwaardelijk voor jou kiest en jullie huwelijksgeluk wil beschermen. Bijbels is dat de man zijn vader en moeder zal verlaten, zijn vrouw aankleven enz. Verlaten betekent natuurlijk niet: compleet afstand nemen, maar wel onder de verantwoordelijkheid van de ouders weggaan, om nu zelf de eigen verantwoordelijkheid te nemen.

Dit hoeft allemaal de relatie met ouders niet te schaden, integendeel, alleen de relatie wordt iets anders. Ouders moeten namelijk van hun kant hetzelfde leren om hun kinderen los te laten en ze hun zelfstandigheid te gunnen. Waar liefde woont kan dat allemaal op een heel harmonieuze manier.

Natuurlijk moet je als christen bereid zijn om te vergeven, 70 x 7 maal zelfs... kortom, altijd. Maar iets anders is of je je psychisch kapot moet laten maken door iemand met een ziekelijke stoornis. Dat lijkt me hier aan de orde.

Je schrijft over whatsappjes waarin je schoonvader het contact met jou verbreekt. Is hij daar zelf op teruggekomen? Heeft hij daar excuus voor aangeboden? Ze leggen nu de bal bij jou, maar je mag de vraag wel stellen of hij bereid is om jou te accepteren? Het lijkt mij zonneklaar dat als er iets goed gemaakt moet worden, dat dat van twee kanten moet komen.

Van jouw kant moet je zeker bereidheid tonen om in liefde en vrede te leven, zoals het christenen betaamt. Maar een zekere weerbaarheid is niet verkeerd. Je mag gerust je grenzen aangeven.

Als je schoonvader werkelijk narcistisch is, zoals jij schrijft, dan is er weinig hoop, vrees, ik dat er ooit een echte harmonieuze relatie zal ontstaan. Bereid je daarop voor, maar doe ondertussen je best om van jouw kant een openheid te blijven tonen, die hij waarschijnlijk niet kan tonen. Je moet niet bang van hem zijn, je kunt eerder met hem te doen hebben.

Kortom, wel weer de eerste stap zetten, maar tegelijk aangeven dat je niet om de drie weken weer ruzie wil hebben. En dat het van twee kanten moet komen: je schoonvader moet er zelf ook aan werken.

Als dit je intentie is, zie ik geen bezwaar voor een kerkelijke huwelijksbevestiging. Het lijkt me wel noodzakelijk dat je deze dingen bespreekt met de predikant die jullie huwelijk zal bevestigen, of anders met de kerkenraad/wijkouderling. Misschien kunnen die ook een beetje bemiddelen, omdat die jou en je schoonouders kennen.

Ik wens je kracht, wijsheid, geduld en liefde om deze weg te gaan.

Met vriendelijke groet,
Ds. H. Korving

Lees meer artikelen over:

schoonfamilie

tweeten

mailen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Korving

Geboortedatum:
01-12-1954
Kerkelijke gezindte:
Christelijk Gereformeerd
Woon/standplaats:
Urk
Status:
Actief

199 artikelen

Bijzonderheden:

Ds. Korving ging in november 2021 met emeritaat.

Lees ook het artikel dat Refoweb met ds. Korving had n.a.v. zijn boek 'Taal en teken'.

En kijk/luister:

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven

Meer artikelen van dit panellid

2 reacties

AMJEE

13-02-2017 / 17:15

Mooi antwoord van ds Korving.

Je as. man zal echt voor jou moeten kiezen en niet de geit en de kool willen sparen.Jullie moeten samen verder en je schoonouders zullen zich terug moeten trekken.Door de narcisme is er eigenlijk geen normaal contact mogelijk.Elke keer zal het weer de kop opsteken en er iets zijn wat niet goed is.Hier zullen jullie mee moeten leren omgaan en misschien wel gesprekken aangaan bij een psycholoog die jullie handvatten kan geven.

Heel veel sterkte en wijsheid in alles!

Niagara

13-02-2017 / 17:52

Wat ik merk dat helpend is bij mijn schoonvader (die ook narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft), is heel duidelijk voor jezelf weten waar je grenzen liggen en daar absoluut bij blijven. Ik heb zeker in het begin van de verkeringstijd moeite gehad met de opstelling van mijn schoonvader, vooral richting mijn man die hij minderwaardig vindt. Hij ontkent bijvoorbeeld dat zijn zoon anorexia had terwijl de diagnose officieel gesteld was en ook zelfmoordpogingen werden gezien als aandachtstrekkerij. De psychose die mijn toen vriend, nu man, kreeg, werd door mijn schoonvader bestempeld tot aanval op zijn persoon, waarop hij hem zonder pardon uit huis getrapt heeft, juist in zo'n kwetsbare staat. Ook de jaren daarop was mijn man telkens degene die door mijn schoonvader verbroken contact weer moest herstellen, terwijl mijn man psychisch niet in staat was voor zichzelf te zorgen gaf zijn vader niet thuis. Daar heb ik een heftige aanvaring over gehad met mijn schoonvader. Ook gebeurde het dat als mijn man en ik naar zijn vader toegingen met het idee 'we gaan dit jaar niet op vakantie want daar hebben we geen geld energie voor', we door hem helemaal omgepraat terugkwamen omdat hij het hele gezin mee wilde hebben op wintersport en ons argument 'we hebben geen geld, we leven op een uitkering' in de wind sloeg en dat wij dat toch ook moesten overhebben voor het gezin. In de auto op de terugweg zeiden we dan tegen elkaar: hoe is het toch mogelijk dat we zo omgepraat terugkomen, ons heel de visitetijd hebben moeten verdedigen, hoe houden we dat een vakantie lang vol? Dus hebben we geappt met alleen de melding dat we niet gingen, en alle argumenten enkel beantwoord met steeds hetzelfde: we hebben besloten dat we niet gaan. Uitleggen heeft geen zin want dan word je gemanipuleerd waar je bijstaat. Wij beperken het contact nu tot laagfrequente korte bezoekjes, want langer houden we simpelweg niet vol, bij je eigen standpunt blijven vergt heel wat energie. Wel merk ik dat nu wij niet meer uit proberen te leggen en niet mee meebewegen, maar strak bij ons punt blijven, het contact verbetert. Mijn man heeft echter veel schade opgelopen door zijn vaders doorlopend afkeurende houding, wat maakt dat ik het gesprek vaak van hem overneem en dat ik ook als we weer weg zijn bij mijn man moet checken hoe hij de dingen die zijn vader gezegd heeft, de grenzen waar hij elke keer overheen probeert te gaan, ervaren heeft. Ik weet niet hoe jouw aanstaande man zich staande heeft gehouden in een opvoeding door een narcistische vader, maar dat het invloed heeft is zeker iets om rekening mee te houden. Van overmatige loyaliteitsgevoelens tot minderwaardigheid, van gebrek aan eigen identiteitsontwikkeling tot vervormde normen en waarden, van niet kunnen/durven praten over gevoelens tot zelf narcistische trekken vertonen. Het is mogelijk dat ook jouw aanstaande man nog een hele weg te gaan heeft in het herkennen en erkennen van het feit dat zijn jeugd waarschijnlijk niet de makkelijkste is geweest, het accepteren dat hij zijn vader niet kan veranderen, leren omgaan met hoe hij voor jou moet kiezen en de loyaliteit aan zijn vader/ouders daar niet boven kan stellen, zijn ouders loslaten en eigen autonomie op zich nemen.

Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Gods plan zien na de wederkomst

Ik dacht altijd dat als de Heere Jezus terug komt, er recht gedaan wordt over al het onrecht op deze aarde (zoals de vele abortussen, de Holocaust etc). En dat we dan ook inzien wat Gods bedoeling was...

Geen reacties

13-02-2019

Rustdag houden op zondag niet verkeerd

Onlangs kreeg m’n moeder een boekje van de Zevendedag Adventisten. Zij beweren dat wij fout bezig zijn om op zondag de rustdag te houden. Zij zeggen dat we daardoor de werkelijke Sabbat die op zaterda...

Geen reacties

13-02-2006

Loonstrook ontvangen

Is het geven van een loonstrook verplicht iedere maand? Ik durf dit niet aan mijn werkgever te vragen, want dat ligt nogal gevoelig.

1 reactie

13-02-2015