God begint in ons leven

Ds. R. W. van Mourik | Geen reacties | 08-02-2017| 15:00

Vraag

In de preek hoor ik vaak zeggen dat we moeten onderzoeken of God in ons leven begonnen is of dat we zelf aan de slag zijn gegaan. Wat wordt hier mee bedoeld? En moeten we deze dingen wel los zien van elkaar? Want iedereen die God zoekt zal Hem toch ook vinden? Als we zoeken is dat toch een bewijs dat God in ons leven begonnen is? En als ik tot de conclusie kom dat ik zelf begonnen ben, moet ik dan maar stoppen met zoeken en rustig afwachten tot er een keer iets in mijn leven gebeurt? Een jongere.


Antwoord

Ja, dat is altijd de wonderlijke spanning die er is rond het tot geloof komen. Aan de ene kant is het voor de volle 100 procent Gods werk. God trekt, Hij wint in en Hij verovert ons hart. Als dat niet zou gebeuren zou niemand tot geloof komen. Echter, het is aan de andere kant ook voor de volle 100 procent onze eigen  verantwoordelijkheid of we geloven of niet. Daar worden we toe opgeroepen. “Bekeert u en gelooft het Evangelie. Zoekt en gij zult vinden.” Dat is een opdracht. Daar kunnen we ons niet van afmaken.

Maar hoe verhoudt zich dat dan met elkaar? God doet het en ook wij. Eigenlijk kan dat niet. Het is of God alleen of wij alleen. Het is ook niet een soort verdeling: wij 50 procent en God 50 procent. Of: wij 20 procent en God 80 procent. Nee, beiden zijn daar actief in. Het is echter wel zo dat een gelovige erkent dat het werk wat wij zelf doen, uiteindelijk Gods werk is. Zoals Paulus in de Filippenzenbrief zegt: “Werk aan uw eigen zaligheid, met vrees en beven, want het is God, Die in u werkt, zowel het willen als het werken, naar Zijn welbehagen” (Filip. 2:12b,13 HSV). Of zoals Johannes het ergens in één van zijn brieven zegt: “Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst liefhad” (1 Joh. 4:19 HSV).

Dus als in een preek opgeroepen wordt tot zelfonderzoek of we niet zelf begonnen zijn, is dat een oproep om te belijden dat alles van God afhankelijk is. Ook ons zoeken van de Heere. Maar dat mag ons niet ontslaan van onze verantwoordelijkheid om de Heere te zoeken terwijl Hij te vinden is, ons te bekeren tot Hem Die ons daartoe oproept. We mogen niet in lijdelijkheid terecht komen en maar afwachten tot God ons bekeert. Met de belijdenis van onze onwil, onze onmogelijkheden, onze schuld, ons tekort mogen we de toevlucht nemen tot Hem Die ons roept tot geloof in en bekering tot Hem. 

Ds. R. W. van Mourik, Alblasserdam

Lees meer artikelen over:

verantwoordelijkheid
Dit artikel is beantwoord door

Ds. R. W. van Mourik

  • Geboortedatum:
    07-02-1958
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Alblasserdam
  • Status:
    Actief
141 artikelen
Ds. R. W. van Mourik

Bijzonderheden:

Emeritus


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

(...) Na een heel rijk weekend kan het dan in een telefoontje weer helemaal mis gaan. En dat kost zoveel negatieve energie. Ik word er dan zo moedeloos van. (...)

Ik voel me zo enorm verdrietig. Ik heb een hele lieve vriend. We hebben zo veel gemeen; zoveel goede en mooie dingen. Maar elke keer komt het weer voor dat hij dingen zegt die me zo kwetsen en die hij...
Geen reacties
07-02-2008

Gemeenschap lukt nog niet zo

Het is misschien een rare vraag, maar ik zit er wel mee. Wij zijn net getrouwd en het hebben van gemeenschap lukt nog niet zo. Misschien maak ik me druk om niks. De penis van mijn man blijft bij het h...
4 reacties
07-02-2011

Jezus man en geen vrouw

Ik vraag me af, waarom was Jezus eigenlijk een man en geen vrouw? Waarom is die keuze gemaakt? Was vrouwzijn niet geschikt genoeg ofzo? Ik vind de Bijbel al best vrouwonvriendelijk en dit maakt het al...
Geen reacties
07-02-2019
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering