Zoon moet op judo
Redactie Refoweb | 5 reacties | 26-01-2017| 08:10
Vraag
Onze zoon van zeven jaar is bijna klaar met zwemlessen. Het kostte hem veel moeite om de zwemvaardigheden onder de knie te krijgen, ook omdat hij er teveel bij nadacht en bang was voor het diepe (hij is hoogbegaafd). Op school valt bij gym ook op dat zijn grove motoriek niet goed is; koprollen etc. kost hem veel moeite. Hij is houterig en voorzichtig. Nu werd ons geadviseerd om na de zwemles onze zoon op judo te doen “omdat dit zo goed is voor de motoriek.” Is dit zo? Zou judo hem leniger en handiger maken en meer zelfvertrouwen geven in zijn kunnen?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Uw vraag roept bij mij meerdere overwegingen op die ik graag met u deel. Ten eerste het antwoord op de vraag of “judo een sport is die goed is waar je grove motoriek beter van wordt.” Ik heb zelf tijdens mijn opleiding zo'n 2,5 jaar les gehad in judo en heb er zelf ook nog een tijdje op gezeten. Judo is zeker een sport waar je veel leert op het gebied van spiercontrole, lichaamscontrole en behendigheid. Dus in die zin is het antwoord zeker bevestigend. Ook zou deze sport ervoor kunnen zorgen dat het zelfvertrouwen van uw zoon groeit. Judo is in eerste instantie een verdedigingssport en zeker wanneer hij hier vaardig in wordt zou dit hem zeker meer zelfvertrouwen kunnen geven.
Anderzijds heb ik ook een paar kanttekeningen. Als ik lees dat hij moeite heeft met bijvoorbeeld de koprol, verwacht ik dat hij bij judo nog steeds er tegenaan zal lopen dat hij motorisch minder begaafd is dan anderen, dit verschil met zijn leeftijdgenoten zal ook bij judo opvallen en dat is waarschijnlijk niet zomaar ingehaald, als dat ooit al gebeurt. Hij zal hier waarschijnlijk echt mee moeten leren omgaan.
Daarnaast is judo een fysieke contactsport. Dit hoeft zeker geen probleem te zijn, maar uit mijn ervaring met hoogbegaafde kinderen in het onderwijs weet ik dat fysiek contact ook een probleem kan zijn voor deze kinderen. Als dit bij uw zoon ook zo is, zou ik dit zeker mee nemen in uw oordeel.
Een belangrijke overkoepelende tip die ik mee geef is om te onderzoeken of hij in een voor hem veilige omgeving judo zou gaan krijgen. Hiervoor kunt u gemakkelijk hem een paar proeflessen mee laten draaien waarbij u zelf ook aanwezig bent. Mijns inziens is namelijk heel erg van belang dat uw zoon zich bij bewegen, op wat voor manier ook, op zijn gemak voelt omdat het bewegen op zichzelf al moeilijk genoeg voor hem is. Aan de hand van een paar proeflessen die hij meedraait kunt u ook met hem in gesprek hoe hij het ervaren heeft en of hij zich er prettig bij voelt. Helemaal fijn zou het voor hem zijn wanneer hij samen met een vriendje op deze sport kan, zodat hij in die zin al iemand heeft waar hij zich op zijn gemak bij voelt.
Ik hoop dat u hier wat mee kunt!
Met vriendelijke groet,
Eibert Jan van Leeuwen,
Sportleraar Van Lodenstein SG
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Misschien heb je wat aan mijn ervaringen: Ik heb 2 totaal verschillende kinderen. Mijn dochter zit op het Lyceum maar dat is eigenlijk te simpel voor haar. Maar ja . . . hoger is er niet. Ze verslindt boeken maar is lichamelijk gewoon onhandig. Ja, ook zwemles was een crime. Ze heeft overal hoge cijfers voor behalve voor gym. Dan is ze al blij met een 6. Dat is nooit anders geweest en ik geloof ook niet dat dit ooit anders wordt. Ze vindt het ook niet prettig om veel aan beweging te doen. Ze gaat bv. echt niet schaatsen! Het enige wat ze doet is fietsen omdat je nu eenmaal op de fiets naar school moet enzovoorts. Maar ze zit letterlijk en figuurlijk goed in haar vel en heeft voldoende zelfvertrouwen. Ze vaart heel bewust haar eigen koers en laat zich de kop niet gek maken. Mijn zoon is net van elastiek. Houdt van gym, zwemmen, schaatsen, mounting-biken en noem maar op. Maar hij zit absoluut niet goed in zijn vel. Hij ervaart het leven als heel moeilijk en veel te druk. Hij heeft minimaal trekken van ASS. Heeft last van ernstige dyslexie. Vindt school een ramp. En als je dan toch naar school moet, liever een school zonder kinderen . . . Maar die bestaat niet. Volgens school zou judo echt iets voor hem zijn. Goed voor zijn zelfvertrouwen. We hebben het geprobeerd maar zijn er op verzoek van zoonlief weer mee gestopt. Mam, ik word er zo heel erg moe van! En dat was ook zo. Hij was gesloopt na de les en thuis was er niets meer mee te beginnen. Maar er moest nog wel gegeten worden en het naar bed ritueel is er ook aan het einde van de dag. Ook al was hij totaal door zijn energie heen. Nu zit hij nergens meer op. Hij heeft momenteel alleen hulp voor de dyslexie maar dat is onder schooltijd. Thuis heeft hij daar wel huiswerk voor wat we samen met hem doen. Net als de rest van het (aangepaste) huiswerk. We proberen met school de druk zo minimaal mogelijk te houden. Zodat hij zo min mogelijk stress ervaart. De tijd dat er niet echt iets moet (zoals school) mag hij heerlijk invullen zoals hij zelf fijn vindt. Lekker buiten of binnen spelen, z'n computer-half-uurtje nemen of lang uit op de bank stripverhalen kijken (de verhalen bedenkt hij erbij). Zoveel mogelijk rust is waar hij zich het beste bij voelt. Wat probeer ik je te laten zien met mijn bla-bla verhaal? Kijk naar wat jouw kind fijn vindt en wat bij jou kind past. Er moet niets! Misschien wil hij eerst wel wat bijkomen van die zwemlessen. Iedereen is anders en zal z'n eigen "gebruiksaanwijzing" moeten leren kennen en volgen. Als er dan iets is wat moet, is dat het enige. Sterkte en succes!
Ik wil het de vraagsteller graag in overweging geven! Onze zoon is hier als eerste een paar jaar geleden min of meer toevallig ingerold en hij heeft er veel plezier in! Hij wordt bepaald niet gepest op school, heeft van zichzelf een vrij robuust karakter.
Onze dochter is soms 'te lief' en zit er ook sinds een paar maanden op. Sinds die tijd is op school bekend (Havo 3) dat ze een paar aardige trucs kent en dat geeft toch een stukje respect van andere kinderen, meer van: daar kun je beter niet mee sollen. Dat is van mijn zoon allang bekend, hij is gelukkig geen vechtersbaas maar duidelijk een van de sterkste jongens in zijn klas (groep 8).
Ik heb de tip van krav maga ook aan de remedial teacher van de basisschool gegeven en inmiddels gaan ook een aantal kinderen die wat meer moeite met weerbaarheid hebben daar naar toe.
Nu heb ik geen ervaring met een hoogbegaafd, motorisch zwakker kind, maar wat ik wel een beetje voor ogen zie is dat zo'n kind snel vatbaarder is om gepest te worden door leeftijdgenoten. Dan helpt het echt als een kind zich wat weerbaarder kan opstellen.
Uiteraard moet plezier voorop staan, als een kind zo'n sport niks vindt dan wordt het ook niks. Maar wie niet waagt..
Succes!
Bij testen bleek hij een iq van 145 te hebben.
Hij was een vrij bang kind, stortte zich nooit zomaar ergens in, omdat hij alles van tevoren ging beredeneren.
Wij zijn met hem naar diverse sporten wezen kijken, uiteindelijk koos hij voor judo, maar hij vond het verschrikkelijk. Na een half jaar hebben we hem er af gehaald.
Een bang of onzeker kind zal nooit een stoere volwassene worden.
Wij hebben hem gewoon zichzelf laten zijn en uiteindelijk ging hij steeds meer durven en doen. De kinderfysio heeft hem daarbij zeker geholpen!
Oosterse sporten kunnen het gevaar in zich hebben dat er toch een diepere gedachte achter zit, dat is bij judo niet het geval. Laat hem eens meekijken bij een aantal lessen, of een proefles meedraaien. Bij veel sportverenigingen kan dit.
