Stille tijd

Ds. J. Westerink | 1 reactie | 23-01-2017| 08:49

Moet stille tijd altijd iets ‘strengs’ zijn, zoals extra vroeg je bed uit ervoor en voldoen aan allerlei regels, volgordes e.d. of mag het ook ontspannen en informeel, bijvoorbeeld de Bijbel open met een kop koffie erbij, zodat het gemakkelijk voelt als bij een Vriend i.p.v. zakelijk als bij een Baas (eerbiedig bedoeld)? Ik zou het liever zien als een verlangen i.p.v. een verplichting, zodat de behoefte groter wordt en je er niet tegenop ziet, vanwege de heiligheid die afstand schept. Jezus ging toch ook vaak eten met de mensen?

Beste vraagsteller,
 
Wanneer ik je mail goed lees, dan proef ik daaruit een verlangen naar omgang met God in het gebed. Je noemt dat stille tijd, een uitdrukking die decennia geleden is overgewaaid uit Engeland. Bedoeld wordt daarmee een dagelijkse , liefst vaste tijd, van Schriftlezing, meditatie en gebed. Op zichzelf is dat iets dat heel mooi en vooral ook heel Bijbels is. Het meest-sprekende voorbeeld van zo’n stille tijd vinden we bij de Heere Jezus tijdens Zijn rondwandeling op aarde. Hij zocht dan de stilte op, meestal ergens in de bergen, waar Hij het Aangezicht van Zijn Vader zocht en bad om de wijsheid en de kracht van de Heilige Geest om Zijn werk te kunnen verrichten. Wanneer Gods Zoon dat nodig had en daar kracht uit putte om verder te gaan, zoals de discipelen dat merkten en zoals die zegen van het eenzame bidden in de stilte hen jaloers maakte en deed vragen of de Meester hen ook zo wilde leren bidden, hoe veel te meer hebben wij dat dan nodig!  Dat kan duidelijk zijn.

Maar nu zit jij met een probleem: moet het allemaal zo streng geregeld worden? In die vraag proef ik iets van: ik kan toch ook wel op mijn eigen tijd en op mijn eigen manier stille tijd houden. Daarover wil ik even met jou doorpraten. Inderdaad staat er nergens in de Bijbel dat je op bepaalde tijden moet bidden. Alhoewel, we lezen van Daniël, een echte bidder bij de gratie van God, dat hij driemaal per dag op vaste tijden en op een vaste plaats bad (Daniël 6). En we lezen ook dat hij zich in dat gebed liet leiden door de beloften die hij in de Schrift las (Daniël 9). We lezen van Izaak dat hij ‘s avonds het veld in ging om te bidden. In de Psalmen kom je ook nog al wat gegevens tegen die pleiten voor een vaste gang in het gebedsleven, bijv. Psalm 5:4.

Zeg zelf, wat gebeurt er wanneer je je niet aan regels houdt op dit gebied? Komt dat je geloofs-en gebedsleven ten goede? Heb jij als kind ook niet geleerd dat je op vaste tijden aan tafel werd verwacht om te eten en te drinken? Of deed je dat wanneer het je uitkwam? Nee toch zeker. Nu, in het geloofsleven heb je ook regelmaat nodig. Dat is geen kwestie van strengheid maar van rekening houden met onze zwakheid. Natuurlijk at Jezus ook met andere mensen, maar dat heeft niets te maken met Zijn gebedsleven. Jij mag ook best gezellig eten met familie of vrienden. Maar zorg ook voor regelmaat en tijd in het gebed. Je hebt het nodig. Als kind leerde ik een versje, waarin de volgende regel voorkomt: “Bid en zing want geen ding gaat er zonder bidden goed.” Wanneer jij dat streng en moeilijk vindt, moet je je toch eens afvragen hoe jouw verhouding is tot God. Als je hart naar de Heere uitgaat, zoek je dagelijks Zijn aangezicht. En omdat je je eigen zwakheid  en ontrouw kent, wil je daar regelmaat in hebben en daar tijd voor nemen.

Ik wens je Gods zegen toe.
 
Ds. J. Westerink

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J. Westerink

• Geboortedatum:
  25-08-1939
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Urk (Maranatha)
• Status:
  Inactief

121 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven