Gods eer in de ICT
J.M. Strijbis | 3 reacties | 21-01-2017| 10:18
Vraag
De vragen die mij dagelijks bezighouden zijn: is dit tot eer van God? Heeft het enig nut? Een van de redenen: Ik zit in het tweede jaar van de ICT (Mediadeveloper) opleiding. Sinds een paar maanden heb ik hier bijna tot geen plezier meer in. Dag in dag uit achter de computer zitten om programma's enzovoorts te maken. Het begint daarbij ook te vervelen. Ik weet niet wat ik moet doen. Stoppen met de opleiding en een andere opleiding beginnen of doorgaan met weinig plezier hierin?
Goed om te weten is dat stoppen voor mij ook een lastige stap is. Vorig jaar heb ik een heftig jaar gehad, waarin de docenten mij ontzettend goed door het jaar heen gesleept hebben. Ze doen nu nog ontzettend veel voor me. Ik vraag me af of ik het wel kan maken om daar weg te gaan, terwijl ze mij zo goed geholpen hebben en ik daardoor naar het tweede jaar kon gaan. Ook kan ik geen heel lange opleiding meer gaan volgen omdat ik in een situatie zit waarbij ik mogelijk werk moet zien te vinden om er naar toe te werken dat ik op mezelf kan gaan wonen.
De vraag: is dit tot Gods eer? Dat is het belangrijkste waar ik me mee bezig houd op het moment. Mensen die in de verzorging zitten zorgen voor mensen, voor schepselen van God. Maar ik zit de hele dag achter de computer dingen te maken die totaal geen nut hebben voor God volgens mij. Het is misschien een wat onduidelijk verhaal, maar ik hoop op een duidelijk antwoord.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Dag vragensteller,
Dank voor je vraag. Je lijkt inderdaad een beetje het gevoel bij je opleiding kwijt te zijn. Belangrijk lijkt mij om dat gevoel serieus te nemen. Vooral als het sterker wordt. Kijk, van de ene op de andere dag iets beslissen is niet handig. Geef het de tijd. Maar als je er al langer mee loopt, bespreek het dan met één van je docenten. Transparantie is in zo’n geval echt het beste. Je hoeft jezelf niet af te keuren, als je dit bespreekbaar maakt.
En of het tot eer van God is? Alle (eerbare) beroepen kun je zien als roeping van God. Immers, er gaat niets buiten Hem om en er zijn tegenwoordig niet veel beroepen meer, waar je geen computer bij nodig hebt. Dan zijn er dus ook beroepen nodig die het mogelijk maken om met de computer te werken. 1 Korinthiërs 10:31 spreekt duidelijke taal: “Hetzij dan dat gijlieden eet, hetzij dat gij drinkt, hetzij dat gij iets anders doet, doet het al ter ere Gods.”
Dit staat natuurlijk los van de vraag of je de goede opleiding gekozen hebt. De opleiding, waar jij voldoende vreugde aan kan beleven.
Hopelijk heb ik je iets verder kunnen helpen. Ik wens je bij het vervolg veel wijsheid toe.
J. M. Strijbis
Dit artikel is beantwoord door
J.M. Strijbis
- Geboortedatum:16-06-1956
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Gouda
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Docent(opleider) Driestar Hogeschool
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Zoals JM Strijbis al duidelijk maakt doen we alles tot eer van God... Maar één eerste instantie dien je heel lang te werken en dan is het toch voordelig een job te doen die je graag doet en waar je voldoening in vindt.
Uit verplichting moet je alvast niet vasthangen aan je opleiding... Je docenten zullen het ongetwijfeld spijtig vinden, maar uiteindelijk studeer je niet iets voor hen, maar voor jezelf. Ik zou er in ieder geval ook even met een docent over spreken, en kijken wat je mogelijkheden zijn.
Toen ik in 1994 afstudeerde als chemisch technoloog had ik het helemaal gehad met die studie. Ik heb het op mijn tandvlees voltooid, gelukkig wel de bul behaald. Maar achteraf heb ik leren inzien dat research echt helemaal niets voor mij is. Alleen zag ik dat tijdens mijn studie niet, en ik denk dat ik met de kennis/ervaring die ik nu heb een andere studie zou hebben gekozen.
Mijn eerste sollicitatie was bij softwarebedrijf Baan. Toen ik vroeg hoe het zat met het verschil in profiel wat men zocht en de studie-achtergrond die ik had, kreeg ik een antwoord dat heel belangrijk voor mij is gebleken:
'Uiteindelijk doet het er niet veel toe wat je gestudeerd hebt. Binnen onze organisatie vinden de meeste mensen uiteindelijk wel een plek die bij ze past'.
Zo is het met mij ook gegaan. Ik ben vrij snel in een consultancy-rol terechtgekomen die me als een handschoen paste. Met mijn studie heb ik inhoudelijk eigenlijk nooit meer iets gedaan. En nu bijna 23 jaar zit ik nog steeds in de ICT..
Natuurlijk is het vooral Gods leiding in mijn leven geweest, maar je bent als persoon natuurlijk wel verantwoordelijk voor bepaalde keuzes en stappen die je maakt.
Regelmatig vind ik het nog steeds lastig om te begrijpen hoe ik in een commercieel bedrijf mijn taak als dienaar van Gods koninkrijk in de praktijk moet brengen. Het is in ieder geval doorgaans niet een geschikte plek om te evangeliseren, neem dat van mij aan. Anderzijds dank ik God iedere dag dat ik een baan heb en op die manier voor stabiliteit voor mijn gezin kan zorgen. En bid ik om wijsheid om door mijn daden iets van Zijn Koninkrijk aan anderen te laten zien.
Tenslotte nog een tip: kijk wat jouw sterke punten zijn, de dingen die je leuk vindt en waar je aan het eind van de dag van weet: dit heeft me vandaag energie gegeven. Want die eigenschappen zijn zeker weten ook voor je toekomstige werkgever van belang, en daarmee ook voor jou! En dat hoeft volgens mij niet afhankelijk te zijn van de studie die je kiest/volgt. Leer wat dat betreft ook om door te zetten, desnoods op het tandvlees!
1) ICT zal alleen maar belangrijker worden in de huidige maatschappij (en dus ook in de kerken). Er is schreeuwend behoefte aan christenen die op dit terrein verstand van zaken hebben. En zeker, ICT wordt tot eer van God gebruikt (helaas ook misbruikt)...
2) Elke studie heeft minder leuke kanten. Maar vergis je niet! Waarvan je nu denkt dat je het straks niet nodig zult hebben, kan in korte tijd zomaar anders zijn. Toen ik op het middelbaar onderwijs zat had ik het in de 3e helemaal gehad. Ik wilde MBO gaan doen, maar door mijn moeder zette ik door om op het VWO te blijven. Ik had een enorme hekel aan talen en vond logaritmen tijdens wiskunde volstrekt overbodige kennis. Maar, heel verrassend: voor het onderzoek dat ik nu doe heb ik een grondige talenkennis (oud Grieks) nodig en verstand van programmeren, databases (en jawel ook van logaritmen)... Dit had ik werkelijk nooit verwacht... Ga door op de weg die je bent ingeslagen, tenzij je echt duidelijk hebt dat Gods leiding met jouw leven een andere kant op is.
Succes en sterkte in alles. Waak ervoor om je mee te laten slepen in negatieve gedachten van: 'ik vind het niks aan en ik ga het niks aan vinden...' Ik ben bang dat je hier (extra) gevoelig voor bent... Zoals het er nu voor staat zou ik zeggen: zet door, probeer het goede van (nutteloze) oefeningen in te zien. Inderdaad, die nutteloze programmeeropdrachten zijn nodig om straks ook werkelijk zinnige en nuttige dingen te gaan programmeren. Dit laatste is echt een dingetje om met een van je docenten te bespreken...! Het ga je goed... Ernst
