Eerlijk antwoord over hospice

Ds. H. Veldhuizen | 2 reacties | 08-11-2016| 10:05

Bijna een jaar geleden is een collega (die nergens aan deed) in aanraking gekomen met een meisje uit de Jehovagetuigen. Hij wist dat ik christelijk was en we hebben best goeie gesprekken over de Bijbel en verschillen tussen Jehovagetuigen en Christendom gehad. De collega is nu een aantal maanden weg maar belde mij vanmorgen op met een vraag: “Hoe kan het zijn dat iemand die haar hele leven netjes en goed heeft proberen te leven, nu in een hospice ligt, helemaal uitgeteerd en niet in staat een lepel op te tillen? Dat is toch niet eerlijk?” De vraag overviel mij een beetje en heb beloofd erop terug te komen. Kan iemand mij op weg helpen om in ‘Jip-en-Janneke-taal’ een eerlijk antwoord te geven?

Beste vriend of vriendin,

Nu, beste vriend(in), laat ik eerst maar zeggen: heel mooi dat je met die collega een aantal goede gesprekken over de Bijbel en het geloof hebt gehad. Ik denk dat het heel belangrijk is om het contact met hem niet te verliezen. Wie weet wat die gesprekken kunnen uitwerken. Maar dat wil niet zeggen dat een eenvoudig antwoord op zijn vraag gemakkelijk is. Het is duidelijk dat je geen ‘zware’ dogmatische taal kunt gebruiken. Maar hoe dan wel? Het is een zelfde vraag als die mensen kunnen stellen over zoveel ellende in de wereld: mensen (vooral  kinderen) die moeten vluchten, mensen die getroffen worden door een aardbeving, het geweld dat er in de wereld is, of als het verdriet heel dichtbij komt: een kind dat verongelukt, een jonge moeder die wordt weggenomen. Waarom, waarom? Niet gelovige mensen kunnen die vragen hebben, maar gelovige mensen net zo goed. Waarom heeft de een wel veel leed en verdriet te verwerken en de ander niet, enz? Waarom, waarom?

Laat ik meteen maar zeggen: Ik denk dat het heel belangrijk is om leed en verdriet niet te gaan ‘verklaren’. Zo er al een verklaring is. Misschien is het het beste om eerst met de vraagsteller wat mee te buigen en te zeggen: “Ik weet het ook niet; we kunnen niet alles wat er gebeurt verklaren.” Daarnaast zou je kunnen zeggen, want er moet wel een antwoord komen, dat je gelooft dat God het leed niet bedoeld heeft, maar dat het door de zonde in de wereld is gekomen. Daarbij hoef je geen ‘zware taal’ te gebruiken en bijvoorbeeld over de zondeval in Genesis 3 te beginnen. Als je maar wel vasthoudt dat God alles goed heeft gemaakt/geschapen, maar dat de zonde en leed van ons mensen komt. En, ik denk dat het vooral belangrijk is om daarbij te onderstrepen, dat Jezus in de wereld is gekomen om van de zonden en het lijden te verlossen en dat Hij daartoe Zelf heeft geleden, tot en met het kruis en de dood toe en Zelf ook “Waarom, waarom” heeft geroepen, en dat het geloof in Hem zo belangrijk is.

En, ik denk dat het ook belangrijk is om te zeggen dat, wat de persoon in het hospice heeft te lijden, ons ook kan overkomen, ja, verder nog: dat de dood eens voor ons allemaal komt, hospice of niet, voor de een plotseling, voor de ander na een lange lijdensweg, maar hij komt; en dat daarom het geloof zo belangrijk is; zonder geloof blijf je met je vragen zitten. 

Misschien zou je kunnen vragen  of je collega eens heel goed zou willen nadenken over wat volgens hem het leven is, en wie Jezus is en wat de Persoon Jezus hem te zeggen heeft. Daarnaast is, denk ik, ook belangrijk om te zeggen dat je vast gelooft dat God degenen die Hem nodig hebben en tot Hem bidden, als ze in moeite zijn, kracht wil geven. Je buigt zijn vraag dus om: niet “waarom kan God zoiets toelaten?”, maar “God wil degenen die Hem nodig hebben en Hem bidden, kracht geven.” Je weet het vast wel, en misschien weet je collega dat ook:  Er zijn mensen in de meest moeilijke omstandigheden, ook in hospices, die Gods kracht hebben ervaren. Denk ook aan mensen die verschrikkelijke dingen hebben meegemaakt (IS, ander geweld), die moesten vluchten, of aan mensen die gehandicapt zijn en hun moeite of handicap moedig en gelovig wisten of weten te dragen. Iedereen heeft dat misschien wel eens gehoord of gezien op de tv.

Ik heb daarbij vaak moeten denken aan wat het doopformulier zegt: “dat ze hun kruis in de navolging van Christus blijmoedig mogen dragen.” Het doopformulier zegt dat in het gebed, dat wil zeggen: dat is niet gemakkelijk, maar we bidden er God om. Je zou, als je collega een Bijbel heeft en daarin wil lezen, ook een paar voorbeelden uit de Bijbel kunnen noemen, bijvoorbeeld Job, die, als zijn vrouw tegen hem zegt “Zeg God vaarwel en sterf” (Job 2:9, HSV), zegt: “Zouden wij het goede wel van God ontvangen en zouden we het kwade niet ontvangen” (vers 10). Of Paulus. Wat heeft hij niet aan lijden meegemaakt: vaak in de gevangenis (minstens vier keer), gegeseld, gestenigd, honger, dorst (2 Kor. 11:23-27), maar in Filippenzen 4 zegt hij: “Ik weet wat het is vernederd te worden, ook wat het is om overvloed te hebben, verzadigd te zijn en  honger te lijden, overvloed te hebben en gebrek te lijden” (vers 11-12) en daar achteraan: “Alle dingen zijn mij mogelijk door Christus, Die mij kracht geeft.” Dààr heb je het geloof van de gelovige. We zingen het ook: “Het is Israëls God, Die krachten geeft” (Psalm 68:17). En het geloof in Israëls God en in de Heere Jezus Christus wil God geven aan allen die Hem nodig hebben en Hem erom bidden.

Je zou ook nog kunnen zeggen, als dat niet te moeilijk overkomt, dat je vast gelooft dat het waar is dat er eens geen tranen, dood, rouw, ellende of moeite meer zal zijn (Openb. 21:4) en dat dat geldt voor ieder die gelooft in Jezus Christus, of hij/zij nu in een hospice of verpleeghuis ligt, of de boodschap kreeg dat hij/zij ongeneeslijk ziek is, of moet vluchten voor IS.
 
En: mooi dat er hospices zijn. Ik weet niet of je wel eens in een hospices geweest bent. Daar werken veel vrijwilligers, ook christen-vrijwilligers. Wat een geweldig mooie taak om een deel van je tijd te wijden aan mensen die ernstig terminaal ziek zijn. Misschien dat je collega daar wat van  gezien heeft. 

Beste vriend(in), ik hoop dat ik je wat geholpen heb. Veel wijsheid in het antwoord aan je collega gewenst. God helpe je.      

Ds. H. Veldhuizen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Veldhuizen

• Geboortedatum:
  02-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Wapenveld
• Status:
  Inactief

244 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven