Christelijke muziek als achtergrondmuziek

G. Slurink | 1 reactie | 12-10-2016| 08:00

Ik vind eerbiedig en respectvol omgaan met God en Zijn Woord erg belangrijk. Regelmatig luister ik christelijke liederen, maar ik vroeg me wat af. Namelijk: Is het oneerbiedig om muziek waarin God geloofd wordt als achtergrondmuziekje te gebruiken of de muziek te luisteren zonder dat je bijvoorbeeld de tekst echt tot je door laat dringen? Die muziek is voor God bedoeld, om Hem te loven. Ik vind het heerlijk om bijvoorbeeld een nummer van Sela te luisteren, maar moet toegeven dat ik de tekst soms ook gewoon over me heen laat glijden. Dan is het alsof ik de muziek maar luister omdat het gewoon 'leuk' is. De vraag samengevat: Is het fout om christelijke muziek als achtergrondmuziek/voor het plezier te luisteren?

Beste vraagsteller,

Dank je voor deze goede vraag. Toen ik er over nadacht kwam bij mij de gedachte op: wat houdt eerbied voor God eigenlijk precies in volgens Zijn Woord? Ik wil proberen van daaruit een antwoord te vinden op je vraag. 

Als kind moest ik eerbiedig zijn aan tafel bij het Bijbellezen en bij het bidden. Dat betekende vooral: stil zijn, opletten en geen grapjes maken. En bij het bidden de handen vouwen en de ogen dicht. En hetzelfde was van toepassing bij soortgelijke situaties op school of in de kerk of ergens anders. Eerbied was vooral een houding die je aannam bij bepaalde gebeurtenissen. Een uiting van respect en ontzag.

Ik denk dat eerbied voor God in de Bijbel dieper gaat dan dat. In Maleachi 1:6 klaagt God het volk Israël aan: “Een zoon eert zijn vader en een slaaf zijn heer. Als Ik dan een Vader ben, waar is de eerbied voor Mij? En als Ik een Heer ben, waar is de vrees voor Mij?” Wat was het probleem? Hadden de priesters of het volk een oneerbiedige houding bij de offerdienst, bij het bidden of in de synagoge of bij andere godsdienstige gelegenheden? Ik denk niet dat we dat kunnen concluderen. Het probleem was dat ze God niet serieus namen. Ze offerden kreupele of zieke dieren aan God, de afdankertjes, wat niet alleen inging tegen wat God geboden had maar ook nog eens getuigde van minachting van God. En in het Oude Testament kunnen we nog een heleboel meer van dergelijke zaken lezen. Het probleem zat niet in hun uiterlijke houding, het zat voornamelijk in hun innerlijke houding. Uiterlijk deden ze wel ongeveer wat ze moesten doen. Maar ze luisterden niet naar God. Er was geen inwendige gehoorzaamheid en als gevolg daarvan was er als het er op aan kwam ook geen vertrouwen op Hem. Eenvoudig gezegd namen ze God niet voor Wie Hij is en wil zijn. 

Bijbelse eerbied begint met een diep besef en de erkenning dat God veel groter is dan ik en mijn meerdere in alle opzichten. Hij heeft mij wat te zeggen en ik behoor te luisteren. Hij weet veel beter wat goed is, ook wat goed voor mij is. Dat heeft dan gevolgen voor de houding van mijn hart en mijn geest. Ik kan met een eerbiedige houding de Bijbel lezen, maar als ik dan de Bijbel dichtsla en vervolgens verder leef zonder dat ik hetgeen wat ik heb gelezen mijn denken en mijn doen laat veranderen, dan neem ik God niet echt serieus.

Bijbelse eerbied is dan ook in de eerste plaats iets inwendigs. Het beperkt zich niet tot bepaalde gebeurtenissen, maar is iets dat in toenemende mate invloed krijgt in mijn leven. Hebr 12:28 zegt: “Laten wij daarom, omdat wij een onwankelbaar Koninkrijk ontvangen, aan de genade vasthouden en daardoor God dienen op een Hem welgevallige wijze, met ontzag en eerbied.” Eerbied voor God is iets is dat je hele leven omvat, een innerlijke hartsgesteldheid waarbij ik God serieus neem in alle facetten van mijn leven, naar Hem luister en ik mijn hele leven en denken, voortdurend, meer en meer, laat corrigeren door Zijn Woord.

Als dan je leven meer en meer deze basis krijgt, een leven dat geworteld is in de Heere Jezus, dan heeft deze eerbied soms een meer actieve en soms een meer passieve vorm. De ene keer ben je actief aan het luisteren en nadenken en de andere keer ga je je weg in stil vertrouwen en ben je bezig met de andere dingen die je moet doen. De eerbied voor God is hierbij een constante factor die soms zichtbaar is en soms niet, maar wel altijd aanwezig is.

Als je dan zo in het verlengde hiervan christelijke muziek luistert kan dat ook de ene keer actief zijn en de andere keer passief. De ene keer luister je bewust naar de tekst en denk je er over na, de andere keer draai je het meer op de achtergrond terwijl je aandacht meer op andere dingen gericht is. En in beide gevallen kan je plezier hebben aan de muziek. Ik zie daar geen probleem mee. Als die eerbied blijvend aanwezig is zie ik geen reden dat je op een speciale manier naar christelijke muziek moet luisteren.

Deze eerbied heeft dan ook invloed op de keuze van de muziek die ik luister, want ik denk niet dat alle muziek die de naam heeft christelijk te zijn, ook getuigt van eerbied voor God. Muziek waar ik op dat terrein een probleem mee zie, zal ik niet luisteren. Maar muziek die God looft, de ene keer door Zijn grote daden te verkondigen en de andere keer door het vertrouwen op Hem en op de Heere Jezus te sterken, op een wijze en in bewoordingen die overeenstemmen met wat God heeft gezegd, die kan je denk ik altijd luisteren, de ene keer meer interactief en de andere keer wat meer op de achtergrond en in alle gevallen ook om er van te genieten.

Ik hoop dat dit je vraag beantwoordt. 

Ontvang een hartelijke groet,
Gerard Slurink

Dit artikel is beantwoord door

G. Slurink

• Geboortedatum:
  12-02-1963
• Kerkelijke gezindte:
  Reformatorisch
• Woon/standplaats:
  Lahti, Finland
• Status:
  Actief

165 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven