Mijn vriend is met zijn vorige vriendin te ver gegaan

Ds. M. Baan | Geen reacties | 19-02-2005| 00:00

Mijn vriend is met zijn vorige vriendin te ver gegaan. Ik heb het idee dat hij eigenlijk haar toebehoort. Mag ik wel met hem gaan trouwen, of is dat een vorm van overspel?

In deze vraag wordt een klein beetje toedekkend gesproken. Mijn vriend is te ver gegaan. Waarschijnlijk zal bedoeld zijn: die vriend is met die vroegere vriendin zó ver gegaan, dat ze samen seksuele gemeenschap hebben gehad. Vervolgens is de relatie verbroken. Uit de seksuele gemeenschap kwam geen nieuwe wereldburger voort. Kun je er dan een punt achter zetten en gewoon weer een nieuwe relatie starten met een ander?

Ik denk, dat de zaak op zich duidelijk is: de Heere reserveert de seksuele gemeenschap tot het huwelijk. Dat was al zo in de dagen van het Oude Testament. Ook in die tijd gebeurde het echter wel, dat men "te ver ging". Wat moest er dan gebeuren? Dan moest er "getrouwd" worden. Kortom: ook in dit geval had de relatie niet verbroken mogen worden, maar juist door de band van het huwelijk (na belijdenis van begane zonde) vastgelegd dienen te worden. Nu is dat niet gebeurd. Een nieuwe relatie is begonnen.

Kan dat? Me dunkt: niet zondermeer. Het is inderdaad zo dat deze jongen een andere vrouw cq meisje toebehoord heeft. Zonder dat het gelegitimeerd is in een huwelijksverbond was er feitelijk wel sprake van een huwelijksrelatie. Vervolgens weglopen is zoiets als een scheiding. We weten allemaal wel, dat de Heere Jezus die weg niet wenste! Wat moet er in de ontstane situatie gebeuren? Verhouding uitmaken? Hem terugsturen naar zijn vroegere vriendin? Dat lijkt erg logisch, maar zal in de praktijk niet mogelijk zijn.

Blijft één weg over: de zonde moet beleden worden. Wie tegenover wie? Ik meen: deze jongen tegenover zijn huidige vriendin, maar vooral tegenover zijn vroegere vriendin en ook omgekeerd. Heeft die vroegere vriendin inmiddels een nieuwe vriend, dan zal ook zij de zonde hebben te belijden tegen die nieuwe vriend. Onbeleden zonden blokkeren namelijk altijd elke weg! Dat er in dergelijke zaken helaas vaak geen weg terug meer is, dat noodzaakt om de weg te gaan niet van herstel, maar van schuldbelijdenis!

Dat velen tegenwoordig wat lacherig de schouders ophalen bij het doen van schuldbelijdenis, is een raar ding. Ze weten blijkbaar niet hoezeer een blokkade door de Heere weggenomen wordt als schuld tegenover een ander (en tegenover Hem!) beleden wordt.
 
Met een hartelijke groet, ds. M. Baan

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M. Baan

• Geboortedatum:
  16-02-1946
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

118 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven