GZ-psycholoog worden met persoonlijkheidsstoornis
Eleos | 5 reacties | 10-08-2016| 08:08
Vraag
Kun je genezen van een persoonlijkheidsstoornis zoals borderline en dan zelf een goede gz-psycholoog worden?
Geeft u straatarme Egyptische christenen een onvergetelijke Kerst?
In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een christelijke Egyptische familie te doneren. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden.
Antwoord
Dat is een interessante vraag!
Inderdaad stelt het werk als gz-psycholoog de nodige eisen aan je persoonlijk functioneren. Zoals ieder beroep op zich dat doet. En ieder beroep op een eigen manier.
De tijd dat 'persoonlijkheidsstoornis' als een diagnose voor het leven werd beschouwd is voorbij. Een persoonlijkheidsstoornis kan gedurende de ontwikkeling over gaan (al kan die ook juist zichzelf in stand houden). En met behulp van systematische behandeling kan dat binnen een redelijke tijd. Borderlinepersoonlijkheidsstoornissen zijn er in allerlei soorten. En ook in verschillende maten van ernst. In geval van persoonlijkheidsproblematiek is doorgaans de zelfbeleving gestoord en het interpersoonlijk gedrag. Dat zijn ook de dingen waar in therapie aan wordt gewerkt.
Om zelf patiënten te kunnen onderzoeken en te behandelen -het voornaamste werk van de GZ-psycholoog- is het wel belangrijk dat de zelfbeleving enigszins stabiel is, ook onder druk. Dat er een goed zelfbeeld is (een realistisch besef van de impact van de eigen persoon op anderen), dat de emoties goed gevoeld en gereguleerd kunnen worden. En ook dat iemand goed met anderen om kan gaan. Zowel met een zekere nabijheid, die er in psychologische behandeling nodig is, en met de nodige afstand.
Nog wat concreter is bijvoorbeeld dat iemand zich niet al te snel afgewezen voelt in de omgang met anderen, dat iemand met boosheid om kan gaan, met onzekerheid - met die van zichzelf en die van anderen.
In de opleiding tot GZ-psycholoog is er de nodige aandacht voor het persoonlijk functioneren van de psycholoog, zowel in werkbegeleiding als in supervisie. Het wordt ook beoordeeld met het oog op bovenstaande. Bij toelating tot een opleidingsplaats komt dit aan de orde, maar ook al in eerdere fases, bij het opdoen van werkervaring. Dan zal blijken of je in je persoonlijkheid voldoende mogelijkheden hebt om je tot een goede GZ-psycholoog te kunnen ontwikkelen.
Iedereen blijkt in dat opzicht met eigen gevoeligheden te maken te hebben en eigen hindernissen te overwinnen. Om die reden is het ook belangrijk om gedurende het werkzame leven als GZ-psycholoog gebruik te maken van de mogelijkheden voor intervisie voor de nodige reflectie op het eigen functioneren en hulp bij zwakke aspecten daarin.
In de nieuwere visies op het werken als professional in de GGZ wordt uitgegaan van multipele deskundigheid - namelijk naast de professionele deskundigheid ook de ervaringsdeskundigheid, als iemand die zelf klachten heeft (gehad) en als naaste van anderen die klachten hebben (gehad). Het is de kunst en het is van groot belang om ook met de eigen ervaringsdeskundigheid rekening te houden op een manier die beroepsmatig verantwoord is en dus ten goede komt aan de patiënt.
Met vriendelijke groet,
Els de Bruin
https://www.youtube.com/watch?v=DakEcY7Z5GU
"ik zie niet in wat het verhaal van David Wood te maken heeft met deze vraag."
De reden dat ik David Wood heb genoemd is omdat hij zelf ook een persoonlijkheidsstoornis heeft gehad en omdat de vraagsteller/vraagstelster er inspiratie uit kan halen.
"Het lijkt mij zeer onverstandig als iemand met een borderline persoonlijkheidsstoornis "
Ik heb haar of hem ook niet aangeraden om het te doen. Ik zeg alleen: Jezus kan een gebroken geest genezen
