'Des' of 'van de' in bijbelvertaling

Ik hoor tegenwoordig predikanten spreken “van de HEERE” terwijl er staat “DES HEEREN”. Waarom doen zij dat? Wie heeft dat nu weer verzonnen? Het past niet!

Dit is omdat we in het dagelijkse leven niet meer de ‘des-vorm’ gebruiken. Ook de GBS zelf gebruikt soms in plaats van ‘des’, ‘van den’, zoals in Genesis 3:8: “En zij hoorden de stem van den HEERE God, wandelende in den hof, aan den wind des daags. Toen verborg zich Adam en zijn vrouw voor het aangezicht van den HEERE God, in het midden van het geboomte des hofs.” Daar stond oorspronkelijk in de Statenvertaling: “Ende sy hoorden de stemme des HEEREN Godts, wandelende inden hof, aen den wint des daechs: doe verberchde sich Adam, ende sijn wijf, voor het aengesicht des HEEREN Godts in ’t midden van ’t geboomte des hofs.”

Een tweede voorbeeld vindt u in Exodus 9:30: “Nochtans u en uw knechten aangaande, weet ik, dat gijlieden voor het aangezicht van den HEERE God nog niet vrezen zult.” Daar stond oorspronkelijk in de Statenvertaling: “Nochtans u ende uwe knechten aengaende, weet ick dat ghylieden voor het aengesichte des HEEREN Godts noch niet vreesen en sult.”

Een derde voorbeeld is Deuteronomium 4:2:” Gij zult tot dit woord dat ik u gebied, niet toedoen, ook daarvan niet afdoen; opdat gij bewaart de geboden van den HEERE uw God, die ik u gebied.” Daar stond oorspronkelijk in de Statenvertaling: “Ghy en sult tot dit woort, dat ick u gebiede, niet toe doen, oock daer van niet afdoen: op dat ghy bewaret de geboden des HEEREN uwes Godts, die ick u gebiede.”

De GBS vond dit in deze en andere Schriftplaatsen te ouderwets, anderen vinden nog meer Schriftplaatsen te ouderwets. Iedereen mag dat zelf weten. De Bijbel is van ons allemaal en niemand heeft het recht zich hierin met anderen te bemoeien – al mogen we elkaar er wel op bevragen of elkaar er op aanspreken.

Ds. W. Pieters