Zeer ernstig ziek en nog onbekeerd
Ds. C. Harinck | 1 reactie | 15-07-2016| 12:04
Vraag
Beste dominee Harinck. Ik heb een dringende vraag. Iemand die ik ken heeft de diagnose gekregen zeer ernstig ziek te zijn en heeft daarom misschien niet lang meer te leven. Deze persoon is kerkelijk opgegroeid en altijd ‘betrokken’ geweest maar is niet 'bekeerd'. Deze persoon is nu hard op zoek naar vrede met God, terwijl de tijd dringt. Het moeilijke is dat diegene wel weet dat hij moet geloven om vrede met God te krijgen, maar ook in de prediking altijd hoort/gehoord heeft dat “het geschonken” moet worden. Dus nu is het wachten eigenlijk op een bijzondere, overtuigende ervaring die duidelijk maakt dat de zaligheid en de beloften hem ook persoonlijk 'geschonken' zijn en dus niet zomaar het toe-eigenen is van beloften. Nu weet ik dat de Heere zeker wel zo bijzonder kan werken, maar vaak ook meer geleidelijk. Maar het moeilijke is, omdat de genadetijd dringt, je eigenlijk niet meer kunt wachten op bijzondere ervaringen... God doet wonderen op het gebed en dat is er veel voor diegene, maar... Kunt u hierin advies geven en evt. boekentips geven?
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste broeder, die uw naaste echt liefhebt, want u zoekt zijn behoud. Een mens kan inderdaad zijn hele leven zeer rechtzinnig en degelijk denken en spreken, maar als de dood dichtbij komt, wordt dit toch anders. Dan gaat het om werkelijkheden.
U moet niet direct beginnen om uw ernstig zieke vriend te willen troosten met het Evangelie. Hoe hard het ook klinkt, u moet hem onder ogen brengen en vragen wat hij met de jaren gedaan heeft dat hij gezond was en onder het Evangelie leefde. U moet ook vragen of er in zijn jonge jaren indrukken zijn geweest, niet alleen van dood en eeuwigheid, maar van Gods goedheid. U moet vragen: zijn er wel eens bijzondere roepstemmen geweest in je leven?
En dan moet je hem ernstig vragen wat hij daarmee gedaan heeft? U moet trachten een middel in Gods hand te zijn om hen tot schuldbesef en smart over het vergeten van God te brengen.
Vraag hem dan of hij gelooft dat God liegt als Hij in Ez. 18 en 33 en elders zegt: “Zo waarachtig als Ik leef, spreekt de Heere HEERE, zo Ik lust heb in de dood des goddelozen! Maar daarin heb Ik Mijn lust, dat de goddeloze zich bekere en leve.” En of hij gelooft of zijn zonden ook vallen binnen de kracht van Jezus’ bloed, dat het bloed van Jezus Christus reinigt van alle zonden en of het woord van Jezus: “die tot Mij komt, zal ik geenszins uitwerpen”, niet voor hem geldt. Hopelijk gaat hij dan zien dat de schuld bij hem ligt en dat zijn trotste hart dat niet buigen wil de oorzaak van zijn ellende is.
En wat boeken betreft. Dan denk ik aan Bunyan “Komst en welkomst tot Christus”, Comrie in ‘ABC’ over het woord “komen”, blz. 121 vooral. Verder mijn boek: “De prediking van het Evangelie” 290-306, alhoewel hij daar niet zo’n vertrouwen in zal hebben, schat ik.
En toch allereerst de Bijbel eens gaan lezen als Gods Woord tot mij. Tenslotte: wij kunnen niemand uit strikken verlossen. Het gebed is het sterkste wapen.
Veel wijsheid toegebeden,
Ds. C. Harinck
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C. Harinck
- Geboortedatum:09-04-1933
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kapelle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Bekijk ook: