Begrafenisverzorging heeft mijn hart

J.F. (John) Tollenaar | 4 reacties | 23-06-2016| 14:46

Ik ben een jongen van 21 die na een driejarige opleiding in de afbouw, een erg goedlopend eenmansbedrijf mag hebben en al het werk met alle plezier doe! Nog nooit heb ik getwijfeld aan mijn keuze qua vak. Maar, nu heb ik via mijn werk wat kennis mogen op doen met van overledenenzorg tot het begraven. Waar ik nog nooit interesses of verlangens had bij andere vakken, heb ik dat nu wel erg bij het werk bij en na het levenseinde van de mens. Wat is in dat vakgebied het handigst om kennis te kunnen krijgen van dat vak? En is het slim om je gevoel te volgen qua werk?

Wat een mooie vraag! Hoewel je een goedlopend bedrijf hebt, heeft op de één of andere manier het beroep van begrafenisverzorger je hart geraakt. Omdat ik dat zelf 15 jaar lang geweest ben weet ik wat dat met zich meebrengt. Ik zal proberen je vragen duidelijk te beantwoorden. Laat ik voorop stellen dat het een beroep is waarin je jezelf compleet moet kunnen verloochenen. Want net op het moment dat je afspraken hebt... op vakantie wil gaan... dan gaat de telefoon. Dat is voor een gezin maar ook voor een alleenstaande weleens even slikken. Zelf heb ik daar nooit zo'n erg in gehad omdat ik het echt met de liefde van m'n hart gedaan heb. Maar wees voorbereid. Er is meer...

Het is opmerkelijk dat je schrijft dat alles rond het levenseinde je intrigeert. Daar ik naast m'n werk als begrafenisverzorger ook nog verpleegkundige was, herken ik ook dat. De dood, het einde hier op aarde... Zo onpeilbaar en Majestueus! Elke keer als ik bij een sterfbed stond of iemand zag sterven dan gaat het door je heen: "Zijt ook gij bereid?"

Er zit aan dit vak een diep geestelijk aspect dat je zeker mee moet nemen in je biddende overwegingen. Het is me regelmatig overkomen dat ik in een sterfhuis kwam en dat er al een toegesnelde predikant of ouderling zat, hoe goed bedoeld ook, die op dat moment geen enkel woord van troost hadden. Dus, het is dan aan jou om een gesprek te beginnen. Dat doe je niet even zomaar. Je hebt dus ook parate kennis nodig om mensen tot troost te kunnen zijn. Is dat niet te leren? Jazeker! Maar het moet ergens toch ook wel 'in je zitten'.

Vergis je niet, het zijn niet altijd oude mensen die je begraven mag. In die 15 jaar heb ik alles meegemaakt: ouderdom, ziekte, ongevallen, verdrinking, suïcide, moord, en zeer onverwachte sterfgevallen, om maar niet te spreken van de zeer schrijnende gevallen van de kinderdood. Dat doet iets met je. Soms zelfs zo dat je in de eenzaamheid het verdriet van de getroffenen bij de Heere brengt omdat je voelt: "Zonder Mij kunt gij niets doen"! Nee, ik wil hier niet mee zeggen dat er geen gebed nodig is bij andere beroepen. Zeker niet. Maar ik wil dat je weet waar je aan begint. 

Je bent nog erg jong. Dat hoeft geen belemmering te zijn. Zeker niet. Maar verdiep je in dit vak. Waar ik me de laatste jaren erg aan stoor is dat er veel mensen, niet gehinderd door enige kennis, aan dit vak begonnen zijn. Want dat is het: een vak!! Het bedrijf waar ze als stratenmaker gewerkt hebben gaat failliet en dan worden we maar begrafenisverzorger... En waar zie je dat aan? Aan de complete wanorde tijdens de begrafenis. Aan de rouwadvertentie die vol staat met fouten... Mag ik er één noemen? Heel vaak lezen we dit: “Na een langdurige ziekte heeft de HEERE van ons weggenomen” etc. Met alle eerbied, maar het is 'not done' om de Verbondsnaam in een rouwadvertentie te gebruiken en het is vreselijk om te melden dat Hij langdurig ziek is geweest. Het moet zijn: “Na een langdurige ziekte is door de Heere van ons weggenomen...”

Dat zijn dingen die leer je tijdens een opleiding. Dat licht ik graag toe in een persoonlijk gesprek. Je kunt via Refoweb (vragen@refoweb.nl) contact met me opnemen.

Dan is er nog iets. Ik ga ervan uit dat je niet van plan bent om aan crematies mee te werken. Dat is een goed uitgangspunt. Het ligt een beetje aan de regio waar je woont, maar in mijn omgeving maakte het voor de meeste mensen niet uit of een ondernemer nu wel of geen crematies verzorgt. Met andere woorden: vest op kerkmensen geen vertrouwen. Ik weet en ben dankbaar dat er ook regio's zijn in ons land waar daar wel degelijk naar gekeken wordt.

En dan is er nog iets. Je komt in een kwetsbare positie. Familie wil de kist in de kerk, maar de kerkenraad zegt nee. De familie wil een psalm laten zingen, maar in de betreffende gemeente is dat ongebruikelijk. Dat levert conflictsituaties op die in feite nergens over gaan maar waarin van jou iets verwacht wordt. Namelijk: een oplossing.

Bezint eer ge begint. Als er ondernemers zijn in je omgeving die een gevestigde naam hebben begin er dan niet aan. Want het klinkt vervelend, maar elke familie die niet voor jou kiest levert pijn op. Dat is zo moeilijk. En het is zeker niet altijd persoonlijk, maar omdat het jouw broodwinning is, is het vaak toch pijnlijk.

In deze tijd waarin we van crisis in crisis rollen zou ik niet opgeven wat ik had, als ik jou was. Wat je wel kan doen is vrijblijvend een opleiding volgen of eens vragen of je met een begrafenisverzorging mee mag lopen als stagiair. Mijn advies zou zijn om dat in een grote stad te doen waar dagelijks veel gebeurt. Dan weet je ook gelijk of je interesse echt daar ligt. 

En verder beste vriend, bid en werk! Neem geen overhaaste beslissingen, temeer omdat je nu een goede boterham hebt. Maar mocht je merken dat de Heere je in dit werk wil gebruiken dan zal Hij ook voor het verdere zorgen. Volg nooit je hart. De reden vind je in Jeremia 17:8. Maar volg Hem, onze Heere Jezus Christus. Want met Hem kom je nooit beschaamd uit!

Graag sluit ik af met het bekende psalm vers uit de berijming van Datheen, Psalm 25:2:

Heer! wijs mij toch Uwe wegen,
Die Gij wilt dat ik zal gaan;
Tot dezelve maak genegen
Mij, en doe mij die verstaan.
Leer en stier mij naar Uw woord,
In Uwe waarheid geprezen,
Gij zijt mijn hulp; dies nu voort
Wacht ik op U in dit wezen.

Hartelijke pastorale groet!
John Tollenaar

Dit artikel is beantwoord door

J.F. (John) Tollenaar

• Geboortedatum:
  21-12-1972
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Terneuzen
• Status:
  Inactief

12 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven