Verlegen en weinig vrienden

Ds. S.T. Lagendijk | 2 reacties | 23-06-2016| 11:11

Zolang ik (meisje) mij kan herinneren ben ik altijd verlegen geweest en heb ik nooit zoveel vrienden gehad. Nu ging het op de basisschool uiteindelijk wel redelijk en had ik best veel goede contacten. Toen ging ik als enige van mijn basisschool naar deze middelbare school en begon alles weer van voor af aan.

Nu na drie jaar heb ik nog steeds niet echt vrienden. Elke keer probeer ik met mensen te praten of spreek ik ze even via internet, maar echt verder komt het ook niet. Mensen zeggen soms, maar waarom ga je dan niet op een sport en leer je daar mensen kennen? Mijn ouders hebben dat geld eenmaal niet.

In de kerk probeer ik het ook, maar ook daar hoor ik er niet echt bij. Als er wat is gaan mensen veel sneller naar mijn broers of zussen. Wel bid ik vaak of God mij wil helpen en probeer ik elke avond voor het slapen gaan de Bijbel te lezen. Dat laatste vergeet ik eigenlijk best vaak en dat vind ik best slecht, maar zou God daarom duidelijk willen maken dat Hij het is die de hele wereld bestuurt en beslist wat er gebeurt. Dus zolang ik niet trouw altijd uit de Bijbel lees en bid en dank, ik ook niet minder verlegen word?

Het voelt soms alsof God zo ver weg is en soms zou ik graag voelen dat Hij echt altijd dichtbij is en voor ons zorgt. Dat Hij een liefdevolle Vader is, die wat er ook gebeurt voor je blijft zorgen. Graag hoor ik antwoord, want ik ben erg benieuwd wat het antwoord is en misschien kan het mij erg helpen in mijn verdere leven (met God).

Bedankt voor je vraag. Uit je vraag klinkt eenzaamheid door. Wat is het moeilijk als je geen echte vrienden hebt en je er alleen voor staat.

Hoe moet je hiermee omgaan? Ik vind het lastig om daar een antwoord op te geven. Ik ken jou en je levensverhaal niet. Ik denk dat je, om op dit soort vragen een antwoord te kunnen geven, elkaar goed moet kennen. Misschien kan het je helpen om na te denken over de vraag, waar je verlegenheid vandaan komt. Ben je bang dat mensen je afkeuren? Is er wat gebeurd in het verleden, dat maakt dat je het moeilijk vindt om mensen te vertrouwen? Of misschien is er wel een andere reden. Het helder krijgen waar de verlegenheid vandaan komt, kan helpen om erover heen te komen. Lukt het je niet om hier voor jezelf een antwoord op te vinden, zoek dan iemand die je vertrouwt (je vader of moeder, je mentor op school, etc) om samen met hem of haar hier een antwoord op te vinden en om mee te denken over de vraag wat je eraan kunt doen.

Bij het maken en onderhouden van contact kunnen de volgende dingen misschien helpen:

1. Wees niet claimend. Als je een goed eerste contact met iemand hebt, is het verleidelijk om voortaan altijd met hem of haar te praten. Dat kan de ander als claimend ervaren. Probeer dat te voorkomen.

2. Wees niet te afwachtend. Durf op iemand die je wel aardig lijkt af te stappen en een praatje te maken. Dat is best lastig. Probeer het op een ontspannen manier te doen. Niet met de intentie: nu ga ik een vriend of vriendin maken. Maar vanuit de intentie: ik ga proberen een praatje te maken. Leuk als het lukt. Lukt het niet, dan is het ook goed.

3. Toon interesse in de ander. Probeer in een gesprek oprecht geïnteresseerd te zijn in de ander. Vraag door op onderwerpen waarvan je merkt dat de ander daarin geïnteresseerd is. Mensen houden van vertellen over dingen die hen interesseren. Je kunt denken aan onderwerpen als vakantieplannen, wat je gedaan hebt het afgelopen weekend, hobby’s, sport, etc.

4. Wees open. Laat niet alleen de ander vertellen, maar vertel ook dingen over jezelf. In een goed contact is er wederzijdse openheid. Als je zelf niet open bent en je kwetsbaar op durft te stellen, dan kun je ook niet verwachten dat de ander dat doet.

De meeste scholen bieden ook een zogenaamde SoVa (sociale vaardigheden) training aan. Deze trainingen staan erom bekend dat ze goed helpen om over verlegenheid heen te komen.

Het tweede deel van je vraag gaat over de Heere God. Je schrijft dat je soms bidden en Bijbellezen overslaat. Je bent bang, dat je verlegenheid daar een gevolg daarvan is. Ook ervaar je God als ver weg.

Eerst maar dat eerste punt. Kan verlegenheid een ‘straf’ van God zijn? Dus dat je, zo lang je niet trouw uit de Bijbel leest en bidt, je ook niet minder verlegen wordt? Ik denk dat je niet zo moet denken. Ik denk dat het twee verschillende problemen zijn. Je lost je ene probleem (verlegenheid) niet op door het andere probleem (niet trouw bidden en Bijbellezen) op te lossen. Beide problemen vragen hun eigen oplossing.

Nu heeft het niet trouw Bijbellezen en bidden wel alles te maken met het andere wat je noemt: dat God ver weg lijkt. God geeft ons de Bijbel, zodat we daardoor Zijn stem zouden horen. Hij geeft ons het gebed, om door het gebed heen contact met Hem te hebben. Als we onze Bijbel niet lezen of niet lezen met de bedoeling om naar Gods stem te luisteren, dan is het logisch dat we Gods stem niet horen. En als we niet bidden, of niet bidden op een manier waarmee we echt contact met God zoeken, dan is het logisch dat we geen contact met Hem ervaren. God geeft je middelen, waardoor je Hem kunt vinden. Door de middelen die Hij geeft trouw te gebruiken, laat Hij Zich vinden en vind je Zijn nabijheid.

Dat brengt me bij het laatste. Je schrijft over God als liefdevolle Vader. Dat is Hij zeker. Maar de Bijbel leert ook dat wij zondaren zijn. Zo worden wij geboren. Onze zonden en zondigheid staan tussen God en ons in. Wij hebben vergeving nodig. God wil ons als liefhebbend Vader onze zonden vergeven, als wij in de Heere Jezus geloven. Zo lang onze zonden niet vergeven zijn, moet God toornig (boos) op ons zijn. Wil je God als liefhebbend Vader leren kennen, dan heb je de vergeving door Jezus Christus nodig. Zoek dat!

Als je die vergeving kent, is God dan altijd dichtbij? Voor je gevoel niet altijd. Maar je gevoel zegt niet alles. De Heere zegt dat Hij de Zijnen niet zal begeven en verlaten (Ps. 94:14). Ook al ervaar je het niet altijd, als je met een oprecht geloof in de Heere Jezus gelooft, dan is God altijd bij je. Dan laat Hij je nooit alleen. Dat is een grote troost. Ook al is het dan soms moeilijk. Ook al voel je je soms alleen. Dan is er Eén, die altijd met je is.

Ds. S. T. Lagendijk

Dit artikel is beantwoord door

Ds. S.T. Lagendijk

• Geboortedatum:
  17-05-1983
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Goes
• Status:
  Actief

48 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven