Buurvrouw betrapt op overspel
W.T. Nijhof | 8 reacties | 02-05-2016| 08:02
Vraag
Enige tijd geleden hebben wij onze buurvrouw betrapt op overspel. Haar man is i.v.m. zijn werk de ene week thuis en de andere week weg. Nu merken we dat telkens als de buurman weg is, er een andere man bij haar komt. We weten dat dit ook degene is waar we haar mee zagen toen we haar betrapten. Ze weet overigens niet dat wij van de situatie op de hoogte zijn. Wij zouden graag willen dat haar man, onze buurman, dit te weten komt omdat dit een ernstige situatie is. Het voelt voor ons niet goed dat wij van deze situatie op de hoogte zijn en haar eigen man van niks weet. We hebben overwogen om de buurvrouw te confronteren met wat we gezien hebben, maar dat kan allerhande gevolgen hebben zonder dat de situatie hierdoor wordt opgelost. Graag zouden we advies krijgen hoe we hier het beste mee om kunnen gaan.
Antwoord
Beste vraagstellers,
Wat jullie hebben opgemerkt moet schokkend zijn geweest. Buren waarvan je wellicht meende dat ze gelukkig met elkaar waren. En nu zie je één van twee vreemdgaan. Weet je wat het mooie van de Bijbel is? Of je nu gelooft of niet, de Bijbel geeft altijd een kompas en een richting aan.
In Mattheus 18:15 tot en met 22 staat de richting en de route die we moeten en mogen volgen. Als we denken dat er zonden aanwijsbaar zijn in het leven van onze naaste, dan is dit tekstgedeelte ons tot leidraad. Het is de weg van de liefde. Een houding waarmee onze broeder of zuster in Christus (als dat zo mag zijn), wordt geholpen om zuiver en rein te wandelen. Soms zijn daar anderen voor nodig. Het is dus nodig om, zoals dit gedeelte aangeeft, eerst alleen te gaan. We zoeken naar de intentie van de ander. Is het zo dat de buurvrouw alles ontkent en volhardt, dan keren we terug met een broeder of zuster. Dat betekent een vertrouwenspersoon, of je gaat met z’n tweeën. Je mag dan nogmaals op de concrete feiten wijzen. Mocht dat niet helpen, dan kun je de buurman informeren over dat wat je gezien hebt. Belangrijk in dit proces is de intentie. Als het goed heb je er zelf ook pijn en verdriet van en doe je het niet uit sensatie.
Heel veel wijsheid en sterkte toegewenst.
Met vriendelijke groet,
Willem Nijhof (bsw)
Dit artikel is beantwoord door
W.T. Nijhof
- Geboortedatum:07-09-1985
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Berkenwoude
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Maatschappelijk werker met eigen praktijk voor maatschappelijk werk en psychosociale hulpverlening www.praktijkcompass.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat de buurvrouw heeft gedaan is niet slechts een persoonlijke zonde van haar, die haar eigen geweten betreft. Ze heeft schade aangericht. Schade bij haar man en bij de eventuele familie van de man met wie ze vreemd is gegaan.
De benadeelden weten het nog niet. Maar hun is iets afgenomen. Zij denken een partner te hebben met wie ze lief en leed delen, die ze vertrouwen en met wie ze een gezin stichten of een huis bouwen. Belangerijke beslissingen worden genomen op basis van deze zekerheid. Een zekerheid die een leugen is.
Of de buurvrouw tot inkeer komt staat los van het feit, dat de buurman het recht heeft te weten wat zich in zijn leven afspeelt. Het recht te beslissen of hij met deze vrouw verder wil, of een gezin met haar sticht, of hij zich laat onderzoeken op geslachtsziektes of wat dan ook. Man en vrouw zijn één, er is geen plaats in een huwelijk voor dit soort geheimen.
Bovendien is het voor de vraagstellers onmogelijk te controleren of hun buurvrouw daadwerkelijk tot inkeer komt. Ze kan van nu af ontspannen vreemdgaan bij haar minnaar thuis, of in een motel, bovendien is het nu zomer... Het is niet de taak van de vraagstellers in deze hun buurvrouw te behoeden voor de gevolgen van haar zonde door haar te helpen haar vreemdgaan geheim te houden.
Alleen de waarheid kan hier recht doen aan alle partijen. Geef de buurman de informatie die essentieel is voor zijn verdere leven. Hij kan dan de taak overnemen, zijn vrouw tot inkeer te brengen.
Dit is niet een geheim tussen vraagstellers en de buurvrouw, dit is een zaak tussen de buurvrouw en haar man!
Het is natuurlijk niet zo netjes om de buurvrouw de gelegenheid te ontnemen zelf het eea op te biechten aan de buurman (niet haar buurman maar man natuurlijk hè ;) )
Als de vraagsteller kenbaar maakt bij de buurvrouw dat ze op de hoogte zijn is kans dat ze dat doet is vrij groot lijkt mij.
Het zou natuurlijk vrij gênant zijn als de buurman het alsnog van de buren te horen krijgt, dat risico zal ze niet willen nemen, denk ik.
Toch vraag ik af hoe ze dan de buurvrouw hebben betrapt?! Ik neem toch aan dat ze niet naar binnen zijn gelopen en het daadwerkelijk hebben mogen zien?
Als u echter nauwelijks met elkaar omgaat, kunt u zich er wellicht beter buiten houden.
Lucas 10:37
Kunt u wellicht toelichten wat u met die verwijzing bedoelt? Ik heb Lukas 10:37 in verschillende vertalingen geraadpleegd en begrijp oprecht het verband niet met deze kwestie.
Echter ik vraag me of of deze 'les' in casu van toepassing is.
Ten eerste niet omdat een buurman die je slechts oppervlakkig kent geen vreemdeling in de zin Lukas 10:37.
Ten tweede niet omdat er hier niet een persoon in nood is die geholpen moet worden, maar veeleer sprake is van een gebeurtenis die een relatie tussen twee mensen kan ontwrichten. Het is maar de vraag of buurman en buurvrouw erop zitten te wachten dat de vraagsteller zich in hun privéleven mengt, terwijl dat in de gelijkenis wel iemand om hulp verlegen zit.
Daar valt aan toe te voegen dat als je de buren niet goed kent, je ook niet weet welke seksuele moraal ze huldigen en hoe ze tegenover buitenechtelijke geslachtsgemeenschap staan. Misschien hebben ze daar wel afspraken over gemaakt (het is niet waarschijnlijk, ik geef het toe...)
Als hij werd bestolen zou je ook wat zeggen, al kende je hem niet.
Natuurlijk is het vervelend. Je woont daar tenslotte en moet ze misschien nog jaren tegenkomen. Maar beter dan hem tegen te komen en te weten dat je door niets te zeggen tegen hem liegt dat alles ok is.
Natuurlijk zit hij er niet op te wachten dat zijn buren gezien hebben, dat zijn vrouw vreemd gaat. Maar als jou vrouw het met de melkboer zou doen, zou je dan willen dat de buurt het wist en jij niet?
Of zou je er liever achter willen komen door een geslachtsziekte/kind waarvan na 18 jaar blijkt dat het niet van jou is/door de scheiding die door de vrouw wordt aangevraagd/doordat je ze onverwacht zelf een keer betrapt terwijl het al 3 jaar aan de gang is/vul maar in.
Door het licht van de waarheid op de zonden te laten schijnen, kan er in hun leven worden opgeruimd.
Als ze daarentegen afspraken hebben is het toch al helemaal geen probleem het te bespreken...
Als jullie de lijn van Matth. 18 volgen dan gaat het in dit geval om een zuster in Christus, die zondigt. Jullie geven aan, dat je beiden haar betrapt hebben met een andere man. Vraag jezelf af wat jullie gezien/gehoord hebben en of dit voldoende bewijs bevat van vreemdgaan. Als jullie nl. de lijn van Matth. 18 volgen moet je daarvan overtuigd zijn, want anders kun je zelf censurabel worden bij de 3e stap(zeg het tegen de gemeente).
