Intieme vriendschap

dr. J. van der Wal | 7 reacties | 31-03-2016| 12:32

Op Refoweb zijn al veel vragen gesteld over seksualiteit. Vaak gaat het hierbij om hoe ver je mag gaan in het aanraken van elkaar als je een relatie hebt. Ik zit echter ergens anders mee. Enkele maanden geleden heb ik een meisje leren kennen waar ik goed bevriend mee ben geraakt. Wederzijds weten we van elkaar dat we geen relatie willen met elkaar. Als ik voor mezelf mag spreken: dat wil ik op dit moment gewoon niet. Wel is het zo dat zij heel 'speels' is aangelegd en mij daar als het ware in meetrekt.

Soms ga ik wel eens wat met haar doen, zoals een wandeling maken, en dan merk ik dat ik behoorlijk seksueel opgewonden van haar raak, wat al begint als ze me slechts heel lichtjes (soms per ongeluk) aanraakt. Als ik terugkijk op sommige dingen, heb ik daar nu toch wel spijt van. In principe was het een vorm van stoeien/vriendschappelijke aanrakingen, maar voor een buitenstaander moet het geleken hebben alsof we in een relatie waren. Elkaars hand vasthouden, elkaar knijpen, innig omhelzen, et cetera. Nu voel ik me daar dus niet zo goed bij. Als je uitgaat van de definitie van seksualiteit dat elkaar aankijken al seksualiteit is, dan hebben we seks gehad. Niet als je met seks 'de daad' bedoelt. De kleren zijn altijd aangebleven en vitale delen zijn niet, of in ieder geval niet bewust, aangeraakt. Over dit alles heb ik een paar vragen:

1. Bij een 'gewone' vriendschap tussen een jongen en een meisje, dus geen relatie: hoe ver kun je gaan in elkaar aanraken? Want bij vele vriendschappen hoort het erbij om elkaar zo nu en dan te omhelzen, op de schouder te kloppen et cetera.

2. Bestaat de kans dat ik dan wel dit meisje later, als we ons willen binden aan een (andere) persoon, problemen ondervinden op seksueel vlak door deze ervaring(en)?

3. Moet ik dit bespreekbaar maken en zo ja met wie? Het liefst maak ik dit niet bespreekbaar.

Ik ben een jongen van 20 jaar oud en ben in principe verantwoordelijk voor mijn eigen doen en laten, ook dus op dit vlak. Ook heb ik het idee dat ik dit gebeuren (uit)vergroot. Als ik dit al bespreekbaar maak, dan toch alleen met dat meisje zelf. Dat we hier mee stoppen. Het gaat om een meisje dat wel christelijk is, maar naar mijn bescheiden idee (al mag ik daar natuurlijk niet over oordelen) nog niet Het Leven ontdekt heeft. Van mezelf mag ik dat wel weten.

Wat je aangeeft is nogal dubbel. Je zegt klip en klaar dat jullie geen relatie met elkaar willen. Je voegt er aan toe "dat wil ik op dit moment niet." Het "op dit moment" laat ruimte voor een relatie op een ander moment. Maar ik weet niet of dit aan de orde is. Tegelijk geef je aan dat jullie met elkaar omgaan alsof jullie wel een relatie hebben: "Elkaars hand vasthouden, elkaar knijpen, innig omhelzen, et cetera." Als je geen relatie met elkaar wil, passen daar de dingen niet bij die jullie wel doen. Wat het extra ingewikkeld maakt, is de "behoorlijke" seksuele opwinding die dit bij jou oproept. 

Wat me verder opvalt is dat je op het punt van verantwoordelijkheid nemen ook wat dubbel bent. Je zegt dat je in principe verantwoordelijk bent voor je eigen doen en laten. Dat is ook zo. Maar als het gaat om de situatie waar je in zit, leg je nogal wat bij je vriendin. Je zegt dat ze jou "meetrekt" in haar "speelse" gedrag en dat ze je lichtjes (soms per ongeluk) aanraakt. Dat zal zo zijn, maar jij kent haar en laat je meetrekken en je aanraken. Is het niet gewoon zo dat het van twee kanten komt? En "het" komt op mij over als een subtiel verleidingsspel, dat extra spannend en ingewikkeld is omdat de dingen niet worden besproken.

Wat willen jullie nu precies met elkaar? Als je geen relatie wil, lijkt me dat jullie manier van omgaan met elkaar een stuk minder intiem mag. Breng elkaar niet in dit soort situaties waarbij het risico van grensoverschrijding groot is. Aan het eind van je vraag geef je zelf prima aan wat het beste is. Praat hierover open en eerlijk met elkaar op een respectvolle manier. En stop met deze manier van omgaan met elkaar. Je zegt dat je van jezelf weet dat je een levend christen bent en je vriendin is dat volgens jou nog niet. Dat maakt jouw verantwoordelijkheid in deze extra groot.

Wat je andere specifieke vragen betreft nog het volgende. Bij aanraken gaat het om de bedoeling en de betekenis er van. Dit krijgt al snel een seksuele lading. Je voelt dat zelf ook wel aan, lijkt me. Hetgeen je beschrijft lijkt me op zich niet risicovol voor latere seksuele relaties.

Dr. J. van der Wal

Dit artikel is beantwoord door

dr. J. van der Wal

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven