Niet-studerende kinderen financieel compenseren

Kinderen kunnen er inderdaad zelf voor kiezen, om niet eerst te gaan studeren, maar direct te gaan werken. Er zijn echter óók jongeren die niet de gaven hebben om verder te studeren. Dan valt er weinig te kiezen, nietwaar?

Ik vind het dan wat sneu om te zien dat zij direct aan het werk moeten, terwijl zus(sen) en broer(s) nog jaren jong kunnen blijven met hun (leuke) studentenleven, door ouders en het rijk ook nog eens financieel gesteund. En deze studerenden gaan later vaak ook nog behoorlijk wat méér verdienen en hebben dikwijls fysiek minder zwaar werk te doen.

Zitten uw kinderen in deze situatie? Dan zou ik zeker die werkende kinderen ook financieel steunen/verrassen. Door bijvoorbeeld voor hen iets anders te financieren, een autootje om naar het werk te kunnen bijvoorbeeld.

Ik lees hier '.... dat zij dan direct aan het werk moeten...' Wat is daar nou sneu aan? Hoe heerlijk kan het zijn om je eigen centen te verdienen, als je de leeftijd hebt lijkt me dit niet meer dan logisch. Hoe mooi is het te sparen en je eerste eigen auto te kopen. Ik was zo trots als een pauw. Ik vind het pas sneu als ze op de bank zitten omdat ze geen werk hebben en niet willen studeren, laat ze maar aan de bak gaan.
Zelf heb ik mogen studeren maar mijn ouders hebben daar geen cent aan bijgedragen. Ik studeerde en werkte in vrije uren. Hierdoor kon ik t financieel net draaien. Kortom: kinderen moeten zelfstandig worden, of ze nou studeren of werken. Van ouders kun je niet verwachten dat ze hun kinderen tijdens het studeren ook financieel blijven steunen. Niet alle ouders hebben zo'n dikke portemonnee. Het is fijn als je studeert en je wordt financieel gesteund door je ouders, maar volgens mij kun je ook best zelf een steentje bijdragen door een bijbaan te nemen, zo leer je ook dat de centjes niet zomaar binnenkomen en dat pappie en mammie niet zomaar alles betalen.

Ik zou het geld liever gebruiken om alle kinderen eens blij te maken, door hun spaargeld een lekker aan te vullen, mocht je wel geld over hebben om te schenken. En laat hen daarnaast zoveel mogelijk hun eigen boontjes doppen.

Beste 3parels, je haalt mijn woorden aan, maar je laat een heel belangrijk aspect weg uit mijn woorden, namelijk: 'jongeren die niet de GAVEN hebben om verder te studeren'.

Voor déze jongeren kan het sneu zijn, wanneer zíj niet de keuze hebben om verder te studeren (en een leuk studentenleventje te leiden), terwijl hún broers en zussen dat wel kunnen doen en daarbij ook nog eens financieel gesteund worden door het rijk én pa en moe (zoals in de vraag gesteld wordt).

Verder ben ik het roerend met je eens, studerende jongeren hebben in de meeste gevallen echt wel tijd over om er één of meerdere bijbaantjes bij te nemen om zo in hun eigen onderhoud te kunnen voorzien. Oppassen bijvoorbeeld, kun je onderwijl studeren. Ik ben het dan ook volstrekt oneens dat mensen/studenten tot ver in de 20 nog steeds leven op kosten van het rijk en pa en moe. En dan nog klagen ook dat ze niet kunnen trouwen, omdat ze geen of onvoldoende geld hebben. Opnieuw de portemonnee van anderen voor hen open mag gaan.

Ook ben ik het met je eens, als ouders het maar even kunnen betalen, om de spaarrekening van álle kinderen (of ze nu studeren of werken) evenredig zo af en toe eens aan te vullen. Toen wij trouwden waren de prijzen van de huizen een lachertje, vergeleken met tegenwoordig. Daar kunnen onze kinderen niets aan doen. Meerdere 40 of 50-plussers hebben hierdoor vaak de mogelijkheid om allerlei leuke/prijzige dingen te gaan doen, je ziet nog wel eens dat er recepties gegeven worden of etentjes voor grote groepen, als men 25/30/35/40 jaar getrouwd is, een eigen vakantiehuis of dure reizen. Terwijl jongeren amper hun bruiloft kunnen betalen. Ik zou me schamen tegenover mijn kinderen en kleinkinderen. Leef liever sober en steun je (klein)kinderen, als je het momenteel zoveel beter hebt. Zo sta ik er ook in. Maar dan wel: eerlijk je geld verdelen tussen álle kinderen, of ze nu gestudeerd hebben of niet, werk hebben of niet (dat was de vraag van vraagsteller)