Periode van onzekerheid

E. van Doorn | Geen reacties | 27-01-2016| 11:27

Ik zit in periode van onzekerheid. Onzekerheid over geloof, omdat het Woord niet tot me door lijkt te dringen. En onzekerheid over mijn uiterlijk. Ik ben een meisje van 18 en dacht nu wel van de onzekerheid af te zijn, maar nee dus. Mensen zeggen vaak dat ik er leuk uitzie, leuke kleren, leuk hoofd. Maar ja, waarom zou je familie zeggen dat je lelijk bent? Ik zeg tegen mezelf: waarom zou je onzeker zijn, je mag blij zijn met jezelf, maar toch voelt het niet zo. Als ik foto’s of een filmpje waar ik mezelf in zie, klik ik het liefst meteen weg. Is dit een periode die te maken heeft met een bepaalde leeftijd of is dit mezelf verkeerde dingen aanpraten? Niets lijkt op dit moment goed te gaan.

Beste vraagstelster,

Je schrijft over een periode van onzekerheid, zowel met betrekking tot je uiterlijk als met betrekking tot je geloof en je sluit af met: “Niets lijkt op dit moment goed te gaan.” Als niets goed lijkt te gaan, dan is dat nogal wat. 

Op jouw leeftijd bevind je je in de late adolescentiefase. Dit is een aanduiding voor een ontwikkelingsfase en het geeft iets aan over waar je nu, normaliter qua ontwikkeling ongeveer bent. Onzekerheid over je uiterlijk kan daar goed bij passen. 

Uit je schrijven maak ik op dat je je al langere tijd onzeker voelt. Rond jouw leeftijd is het normaal om te twijfelen aan wat je familie over je zegt. Vrienden worden belangrijker en als het goed is ben je bezig met een losmakingsproces van je ouders, ook in emotioneel opzicht. 

Je hebt helemaal gelijk dat je blij mag zijn met jezelf (God heeft je immers geschapen) maar het hangt wel een beetje af van wat je daar precies mee bedoelt en dat maakt misschien ook wel uit of je het gelooft of niet. Is blij zijn met jezelf, jezelf geweldig vinden? Of heeft het meer te maken met acceptatie van wie je bent? 

Verder heb ik nog wat vragen voor je: vind je jezelf echt lelijk? Waar baseer je dat op? Welke normen hanteer jij voor jezelf? Wanneer is iemand mooi volgens jou en waarom? Wanneer is iemand lelijk en waarom? Waarom is dat belangrijk voor je? Heb je vrienden? Hoe gaan zij ermee om? Wat vind je daarvan? Wat beïnvloedt jou bij het vormen van je mening? Zoals vrouwen in de media worden gepresenteerd? Vriendinnen? Vrouwen in de kerk? Vrouwen in de Bijbel? Hoe denk je dat God naar je kijkt? Wat gebeurt er met je als je een foto van jezelf ziet of een filmpje? Waarom wil je meteen wegklikken? 

Een heleboel vragen waarvan ik hoop dat ze je helpen om voor jezelf het één en ander helder te krijgen. Verder hoort onzekerheid tot op zekere hoogte bij ieder mens. Daar kun je mee leren omgaan gedurende je leven maar niemand is altijd 100 procent zeker van zichzelf. Of wel, maar dan heb je weer een ander probleem. 

Onzekerheid over het geloof is ook iets wat vaak op jouw leeftijd voorkomt. Het Woord lijkt niet tot je door te dringen, schrijf je. Wat bedoel je daarmee? Wat dringt precies niet tot je door? Praat je er met anderen over? Vrienden? Familie? Geloofsgenoten in de kerk? Een predikant? Pastoraal werker? Ik hoop het.  

Zoals je merkt, vermoed ik inderdaad dat het met je leeftijd te maken heeft. Gun jezelf de tijd om met onzekerheid te leren omgaan en eis vooral niet dat het volledig verdwijnt.  Dat leeftijd mogelijk een rol speelt betekent overigens niet dat je er geen last van kunt hebben en dat je jezelf maar iets zou aanpraten. Het is een lastige leeftijd. In allerlei opzichten wordt iets van je gevraagd: losmaken van je ouders, studie/werk kiezen, vriendschappen uitdiepen of nieuwe vriendschappen opdoen etc. 

Uit je verhaal kan ik niet opmaken in hoeverre onzekerheid een belemmering voor je is. Als je merkt dat je vastloopt op verschillende terreinen, zoals school, studie, werk, vriendschappen etc., dan kan er meer aan de hand zijn en dan raad ik je aan om hulp te zoeken. 

Hartelijke groet,
E. van Doorn

Dit artikel is beantwoord door

E. van Doorn

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven