Avondmaalsmijding of lichtvaardig aangaan
Redactie Refoweb | 6 reacties | 14-01-2016| 13:53
Vraag
Ik heb een vraag over het avondmaal. Wij weten en geloven dat als je aan het avondmaal deel mag/kan nemen er een verandering in je leven plaats vindt en dat je niet zo maar aan kan gaan, dat je je anders een oordeel eet en drinkt. Nu horen we ook wel van andere kerkgenootschappen dat als je belijdenis hebt gedaan, dat het bijna de gewoonte is dat je ook deel neemt aan het avondmaal. Ze zeggen: je doet toch belijdenis van je geloof? Nou, dan mag je ook aan het avondmaal. Maar daar heb ik zelf twijfels over. Waarom dan elke keer strijdt of je wel aan kan gaan? De satan is dan ook op de been. En bij die andere kerkgenootschappen gaan mensen gewoon vrolijk aan. Hoe kunt u dit verklaren/ uitleggen?
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Het Heilig Avondmaal is voor kinderen van God. Het probleem echter ontstaat doordat er enerzijds in sommige reformatorische kerken/kerkelijke gemeenten geen belijdenis van het geloof wordt afgelegd, maar belijdenis van de leer. Anderzijds: aan de linkerzijde van de gereformeerde gezindte is er sprake van verbondsautomatisme, waarbij gedoopte kinderen worden gehouden voor kinderen van God (tot het tegendeel blijkt). In het verlengde daarvan doet men dan belijdenis van het geloof, zonder dat er sprake is van een waar zaligmakend geloof. Aan de ene kant dus avondmaalsmijding en aan de andere kant een lichtvaardig aangaan. Beide zaken zijn niet goed te keuren. Het avondmaal is ingesteld voor degenen die weten van hun verlossing in Christus, vandaar ook dat er sprake moet zijn van zelfbeproeving hierin (1 Kor. 11:28-29).
Zie verder de tag 'Heilig Avondmaal' voor diverse relevanten antwoorden uit het archief.
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
In Reformatorische kerken kom je een evengrote merkwaardigheid tegen. Het gaat dan echter dan om de Doop. Als je belijdenis hebt gedaan mag je dopen. Dat dopen net zo goed alleen door een wedergeboren mens gedaan kan worden, gaat er niet in. Regelmatig een discussie overgehad met o.a. ouders. 'Ja, maar je kan toch je kinderen niet ongedoopt laten', wordt er gezegd. Natuurlijk voel ik aan wat voor uiterste consequentie daar aan zou kunnen hangen.
Ik kan echter oprecht niet begrijpen dat het Avondmaal voor velen iets is wat niet bereikbaar lijkt, maar de Heilig Doop zonder problemen gebruikt kan worden. De praktijk in verschillende Reformatorische kerken is geworden dat Belijdenis een toegang krijgen tot de Doop is geworden. Als je vervolgens vraagt waarom er Belijdenis is gedaan, dan is het antwoord daadwerkelijk, 'anders kan ik niet dopen'. Iets wat totaal anders is als wat de Reformatoren hebben voorgestaan. Belijdenis stond gelijk aan het toegang vragen tot het Avondmaal. De kerkenraad kwam langs als je niet aanwas geweest als gemeentelid. Ofwel, lid van de gemeente van Christus, want dat gebeurd er als je Belijdenis hebt gedaan.
Ik kwam zomaar uw antwoord tegen hier en ik wilde even reageren.
Ik zit in de HHK, maar daar mag je gewoon dopen, ook al heb je geen belijdenis gedaan.
Denk dat het overal verschillend is :-)
Is de oorzaak van het probleem werkelijk doordat er enerzijds in sommige reformatorische kerken/kerkelijke gemeenten geen belijdenis van het geloof wordt afgelegd, maar belijdenis van de leeren anderzijds het verbondsautomatisme?
Als we een paar woorden toevoegen: belijdenis van het geloof dat geleerd word en: belijdenis van de leer van het geloof. En als we nu het woord belijdenis eens letterlijk nemen: nazeggen. dan staat hier toch hetzelfde?
Als het (persoonlijk) geloof los komt staan van de leer ligt de dwaling op de loer en als de leer los komt te staan van het (persoonlijk) geloof wordt het een dode letter.
Het probleem is mi. zoals aleph verwoordt: als er verondersteld wordt, als er bij concludie geleefd word alsof er automatismen in het Koninkrijk van God zijn, want die zijn er niet.(niet naar de kant van automatisch aangaan noch naar de kant van automatisch afblijven). De week van voorbereiding is er voor heel de gemeente, niet alleen voor diegenen die zich voornemen aan te gaan. Degenen die aan willen gaan moeten zich afvragen of de rommel uit hun leven is opgeruimd en of er een vlak veld ligt tussen de Heere en hun ziel en degenene die niet gaan moeten zich afvragen hoe het toch komt dat zij geen vrijmoedigheid hebben en de zonde uit hun leven wegdoen!
de H. Doop is het sacrament (niet de grond, maar het teken en zegel!) van de inlijving; het H Avondmaal het sacrament (niet de grond maar het teken en zegel!) van de versterking . God is de eerste in je leven in de verbondsbelofte: Ik voor U en God blijft dat zeggen in de versterking: Ik voor U. Wij denken bij het "gebruiken" van de sacramenten veel te vaak vanuit ons mensen. Wij moeten m.i. veel meer denken vanuit Gods verbondstrouw. Door de doop word je geen lid van de gemeente, maar dit wordt met het teken van de doop bevestigd. Door het avondmaal ontvang je geen vergeving van de zonden, maar het zijn de gewisse tekenen van Gods liefde en trouw. Zo behoren kinderen van de gemeente gedoopt te wezen (God is de Getrouwe) en zo behoren alle leden van de gemeente zich te onderzoeken of de doopbelofte in hun leven beantwoord is geworden in de nieuwe gehoorzaamheid waar het doopformulier over spreekt (Hoe zwak dit geloof ook maar is: God versterkt het zwakke geloof).
ik ben geen deskundige over de gebruiken in de HHK, maar ik weet dat in de hervormde (volkskerk)traditie er sprake was (is) van leden, doopleden en geboorteleden. Deze laatste categorie zijn mensen die niet gedoopt zijn, maar waarvan de ouders wel (doop)lid zijn of waren.Sterk wordt hiermee tot uitdrukking gebracht wat in het doopsformulier wordt gezegd: de kinderen, geboren op de erf van het verbond behoren als leden van de gemeente gedoopt te wezen. Als hun ouders dat niet doen, is dat de kinderen niet aan te wrijven en worden ze alsnog als geboorteleden als leden van de gemeente beschouwd. Zo wordt (werden) deze kinderen in de administratie van de kerk opgenomen en kan het zijn dat bij verhuizing mensen die feitelijk niets meer met de kerk "doen" vanuit de kerk bezoek krijgen of post over bijvoorbeeld de aktie kerkbalans, etc.
Vanuit deze gedachte kan het zijn dat ouders hun kinderen kunnen laten dopen, ook al hebben zij (nog) geen belijdenis gedaan. De ouders zijn immers (doop)lid van de gemeente en zo moeten hun kinderen als leden van de gemeente gedoopt worden.De vragen die bij de doop worden gesteld, zijn feitelijk een herhaling van de belijdenisvragen, en daarom wordt in de meeste reformatoirische kerken gesteld dat je als ouders eerst belijdenis moet doen en daarna je belijdenis bij de doop van je kindje (her)bevestigen.
