In gedachten spreken tegen overledene

Ds. W. van Weelden | 1 reactie | 01-01-2016| 14:26

Het is in onze kringen niet gebruikelijk om b.v. bij een begrafenis het woord tot de overledene te richten. Heel begrijpelijk overigens. Maar nu overkomt het me nogal eens dat ik in gedachten tegen mijn overleden moeder praat. Is dat erg verkeerd?

Het is niet gebruikelijk om een overledene toe te spreken. Inderdaad. Het toespreken is een uiting van verbondenheid. Dierbaren spreken bij de begrafenis tot de overledene en geven daarmee aan hoe de band was. Wij spreken echter niet tot de doden, maar tot de levenden.

Het is een taak van de predikant om de mensen te wijzen op het gegeven dat zij hun gevoelens op dezelfde kunnen verwoorden terwijl zij zich richten tot de aanwezigen. Zij zijn het die getuigen zijn van de woorden. Zij horen hoe de band met de overledene was. Er is niets op tegen om anderen deelgenoot te maken van de verbondenheid en de liefde die door de dood is afgescheurd. Daarom is het goed om het woord tot hen te richten.

Het in gedachten spreken tot een overleden moeder is van een andere categorie. Ik acht dit een intern menselijk gebeuren waarin gedachten geordend worden. Het is een overdenking van hoe de ander met wie je zo verbonden bent zou hebben gereageerd op de situatie waarvoor je staat. In deze oefening wordt de ander betrokken om de eigen gedachten meer helder te krijgen. 

Is het erg om in gedachten te spreken tegen mijn overleden moeder? In het licht van het voorgaande doet het geen goed en doet het geen kwaad. De weg die in het Woord gewezen wordt brengt ons altijd weer dicht bij de Heere. Wij mogen ons hart uitstorten. Wij mogen opzien naar de Heere totdat Hij ons genadig zij. In die weg ligt rust en vrede.

Ds. W. van Weelden

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W. van Weelden

• Geboortedatum:
  13-11-1956
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Oud-Alblas
• Status:
  Actief

82 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven