Relatie verbroken
Ds. P. van der Kraan | Geen reacties | 25-11-2015| 13:06
Vraag
Mijn ex en ik zijn een tijd uit elkaar geweest toch zijn we er allebei achter gekomen dat we elkaar missen en we willen weer langzaam wat opbouwen omdat er niks is wat het tegen zou houden. Toch zijn we allebei wat van het geloof afgezakt. Hij zegt mij dat hij ook niet meer weet hoe het moet en dat hij denkt dat het niet meer kan omdat hij te ver is afgezakt. Wat kan ik er aan doen om hem te laten zien dat het niet te laat is en we samen met God verder kunnen?
Vraag: Ik heb seks gehad voor het huwelijk en ik ben nu ook niet meer samen met deze jongen. Aangezien het geloof hem bijna niks meer doet, en ik daar totaal geen vrede mee heb, gaat het ook niks meer worden denk ik. Zolang hij God niet meer in zijn leven heeft kan ik dat niet. Als ik nu iemand ontmoet, zou ik dan met diegene mogen trouwen?
Antwoord
Beste vragenstelster,
Via Refoweb ontving ik van jou twee vragen die met tussenruimte van enkele dagen verstuurd zijn. De situatie die je tekent is niet helemaal helder, maar ik probeer die in kaart te brengen. Hopelijk zie ik het goed in.
Als ik het goed begrijp heb je een relatie gehad met een jongen en is deze relatie korter of langer tijd geleden verbroken. In de tijd dat jullie relatie verbroken was, ontdekten jullie los van elkaar dat je elkaar toch niet kon missen en hebben jullie het plan opgevat om opnieuw aan een relatie te werken. Bottleneck is echter dat jullie beiden weggegroeid zijn van het geloof. Uit jouw eerste vraag begrijp ik dat jij wel weer terug wilt naar het geloof, maar dat je vriend dat niet ziet zitten en zich zelfs afvraagt of de afstand naar kerk, geloof en God in zijn leven nog wel overbrugd kan worden. Voor jou bracht dat de vraag mee hoe je hem ervan kunt overtuigen dat de afstand naar God voor geen mens ooit te groot is. Dat is kort samengevat je eerste vraag.
Uit je tweede vraag, zo begrijp ik, ben je een belangrijk kruispunt gepasseerd. Je ziet in dat het geloof, kerk, God jouw vroegere vriend zo goed als niets (meer) doen en je beseft dat de afstand, waarover je het in de eerste vraagt hebt, feitelijk veroorzaakt wordt door de onwil van je ex-vriend om te geloven, naar de kerk te gaan, uit de Bijbel te lezen etc. Terecht geef je aan dat als de zaken er zo voorstaan, het met jullie wel nooit iets zal worden omdat jij juist wel waarde en betekenis hecht aan de dingen die voor jouw vriend een gepasseerd station zijn.
Tot zover is het duidelijk en helder. Het is verdrietig te moeten vaststellen dat ook een tweede, beginnende poging om opnieuw samen iets op te bouwen op niets uitloopt. Aan zo’n tweede poging begin je niet zomaar als je eerst met elkaar hebt gebroken. Toch denk je nu al aan een eventuele nieuwe relatie in de (nabije) toekomst. Mijn voorzichtige vraag aan jou is: is het wijs om daar zo snel al weer aan te denken? Kun je zo gemakkelijk van de één naar de ander overstappen? Een relatie is toch geen jas die je zomaar aan en uittrekt? Begrijp me goed: ik oordeel niet en veroordeel evenmin. Maar als je (te) gemakkelijk van de één naar de ander gaat, zoals een vlinder van de ene naar de andere bloem fladdert, zou je gemakkelijk opnieuw een teleurstelling kunnen opdoen. Een relatie voor het leven aangaan (daar hebben we het toch over!?), is een hele investering, waarbij jouw inzet (ook van de ander trouwens!) volledig wordt gevraagd. En je kunt jezelf toch zomaar niet weggeven? Dit terzijde, maar het lijkt mij niet onbelangrijk!
Daarbij komt het probleem dat je aanleiding geeft tot je tweede vraag: seks voor het huwelijk met de jongen waarmee je uiteindelijk hebt gebroken omdat er voor God en Zijn dienst in zijn leven geen plaats is. Je voelt zelf aan dat (als gevolg daarvan) de dingen er heel anders komen uit te zien, getuige je vraag of je zou kunnen trouwen met een jongen die je eventueel in de toekomst ontmoet. Ik neem aan dat je een bijbels antwoord wilt. Welnu, dat antwoord luidt dat geslachtsverkeer onlosmakelijk verbonden is met een levenslange huwelijksverbintenis. Zie daarvoor Gen. 2:24: een man (en ook een vrouw) vormen een nieuwe twee-eenheid doordat ieder van hen vader en moeder verlaat. Ze kleven elkaar aan zoals twee vellen papier aan elkaar gelijmd worden. Die vellen zitten aan elkaar vast en als je ze van elkaar losmaakt, zijn beide vellen papier beschadigd! Deze nieuwe twee-eenheid wordt bezegeld door de lichamelijke eenwording. In je vroegere relatie hebben jullie de dingen omgedraaid en nu rijst de vraag hoe het verder moet. Als je verder ook nog ziet hoe vaak de woorden uit Gen. 2:24 herhaald worden, vooral in het Nieuwe Testament en ook door de Heere Jezus (o.a. in Matth. 19:5), dan begrijp je dat het om een centrale bijbelse gedachte gaat met betrekking tot het huwelijk. Overspel is de enige aanleiding om een huwelijk te verbreken (Matth. 19:9).
Mag je dan niet trouwen? Jawel, met de man met wie je gemeenschap hebt gehad. Die weg zie je geblokkeerd, maar een andere deur staat voor jou ook zomaar niet open. Ik weet wel dat ook in reformatorische kringen daarover lichtvaardig wordt gedacht en voorhuwelijks geslachtsverkeer eerder regel dan uitzondering lijkt te zijn geworden, afgaand op enquêtes onder reformatorische jongeren. Maar de vraag is over welke keuzes de Heere Zijn zegen gebiedt en op welke wegen je de Heere tegen je hebt! Het verleden kan niet ongedaan gemaakt worden, je kunt het wel voor Gods aangezicht brengen en bidden om inzicht, vergeving en leiding. Als het je werkelijk om de Heere, Zijn woord en dienst begonnen is (en dat geef je toch aan?), dan is dit de weg die voorlopig voor je open ligt. Hoe die weg verder gaat, weet ik ook niet, maar laat dat nu eens aan God over. Psalm 25 vers 2 wil je daarbij je leiden: “Heere, maak mij Uw wegen door Uw woord en Geest bekend.” Dan ga je de goede weg. Veel geduld, overgave en zegen daarbij toegewenst.
Ds. P. van der Kraan
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P. van der Kraan
- Geboortedatum:06-02-1948
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Arnemuiden
- Status:Actief
